Święta Słowian i kalendarz słowiański.pdf

SŁOWIANIE - ŚWIĘTA SŁOWIAN I KALENDARZ SŁOWIAŃSKI ŚWIĘTA SŁOWIAŃSKIE 21 Marzec (Jare Święto) - pierwszy dzień wiosny. Święto Jare poświęcone narodzinom nowego Ŝycia po mroźnej zimie. W święto malowano pisanki, jajka które były symbolem odrodzenia Ŝycia. Święto poświęcone bogu Rodowi i płodności ziemi. 21 - 22 Czerwiec (Noc Kupały, Noc Świętojańska) - pierwszy dzień lata. Święto Kresu (Kupała) obchodzone ku czci ognia. To właśnie w noc tego święta rósł legendarny kwiat paproci. W święto palono ogniska i skakano przez nie, puszczano wianki na wodę, chłopcy i dziewczęta łączyli się w pary. Święto poświęcone bogom Dadźbógowi, SwaroŜycowi. 23 Wrzesień - pierwszy dzień jesieni. Święto plonów poświęcone tegorocznym zbiorom zbóŜ. W święto dziękowano bogom za plony i proszono o jeszcze lepsze w przyszłym roku. WróŜono przyszłość, a po modlitwach organizowano rytualne biesiady. 21 - 22 Grudzień - pierwszy dzień zimy. Święto zmarłych poświęcone przodkom. W święto palono ogniska na cmentarzach by ogrzać zmarłych, organizowano obiaty (uczty ku czci zmarłych) by zmarli nie głodowali, na rostajach dróg palono "grumadki", drewniane polana. Święto poświęcone bogu Welesowi. Niektóre plemiona obchodziły to święto jako święto godowe Korczun - ustawiano wtedy choinkę - "drzewko Ŝycia". Te plemiona święto Welesa obchodziły 24 Grudnia, jako Pusty Wieczór, czyli grudniowe Dziady. Kostroma - uosobienie wiosny i urodzaju, obrządek "prowadzenia Kostromy", czyli młodej dziewczyny w białej szacie z dębową gałązką w dłoni, która się w nią wcielała. Przy pogrzebach Kostromę wyobraŜała słomiana kukła, którą grzebano, palono lub rozrywano wsród płaczów lub śmiechów- Kostroma jako uosobienie wiosny wstaje z umarłych. Narodziny- proszono Roda wraz z Rodzanicami o pomyślność dla noworodka, szykowano ucztę i dzielono się jedzeniem z bogami. Prawdopodobnie odbywały się równieŜ wróŜby mające na celu odgadnięcie przyszłego losu dziecka. Maluch otrzymywał imię nadawane mu przez ojca lub plemiennego wołchwa. PostrzyŜyny

- przejście chłopca w wiek męski- obcięcie długich włosów. MałŜeństwo - praktycznie nic nie wiadomo, ale prawdopodobnie była to radosna uroczystość rodzinna. Śmierć - Słowianie wierzyli w pośmiertną krainę szczęśliwości- Nawię- do której wędruje dusza człowieka. Choć Nawia była ukryta gdzieś pod ziemią, dusze mogły czasem wracać do świata Ŝyjących. Krewni wtedy powinni je godnie przyjąć. Na cmentarzach palono ogniska, by ogrzać dusze przodków oraz spoŜywano rodzinny posiłek, oddając część jadła zmarłym. Pogrzeb- Słowianie mieli szacunek dla zmarłych i traktowali ich z naleŜytą czcią. Ciało zmarłej osoby palono na stosie po wcześniejszym odzianiu go w najlepsze szaty i wyposaŜeniu w przedmioty codziennego uŜytku. Prochy były umieszczane w glinianych naczyniach ("popielnice") i zakopywane w płaskich, zwykłych grobach lub teŜ w kurhanach, czyli usypanych z ziemi kopcach. Mniej waŜne święta : Kwiecień - wiosenne Dziady, paliło się wtedy stosiki drzew i ucztowało na grobach. Po wprowadzeniu chrześcijaństwa święto obchodziło się we wtorek po Wielkanocy. 2 Maj - święto Świętego Gaju, początek zieleni. Organizowano wtedy huczne uczty. Czerwiec - w soboty przed Zielonymi Świątkami obchodziło się letnie Dziady. 20 Lipiec - święto Peruna - Światowida. Poświęcone jest sile tworzącej. Organizowano rytualne obiaty. 31 Sierpień - bliŜej nie znane święto związane ze świętem Kresu. 24 Październik - jesienne Dziady KALENDARZ SŁOWIAŃSKI Styczeń Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrześień Październik Listopad Grudzień