chrisalfa

  • Dokumenty1 125
  • Odsłony230 224
  • Obserwuję130
  • Rozmiar dokumentów1.5 GB
  • Ilość pobrań145 127

Diuna (Dune)-porzadek czytania,zarysy fabuly, bohaterowie

Dodano: 7 lata temu

Informacje o dokumencie

Dodano: 7 lata temu
Rozmiar :764.2 KB
Rozszerzenie:pdf

Moje dokumenty

chrisalfa
EBooki
01.Wielkie Cykle Fantasy i SF

Diuna (Dune)-porzadek czytania,zarysy fabuly, bohaterowie.pdf

chrisalfa EBooki 01.Wielkie Cykle Fantasy i SF Herbert, Frank - Cykl Diuna T.I-XVII (kompletna seria)
Użytkownik chrisalfa wgrał ten materiał 7 lata temu.

Komentarze i opinie (0)

Transkrypt ( 15 z dostępnych 15 stron)

Diuna (Dune)-porzadek czytania To że trzeba Diune przeczytać jest rzeczą jasna I najlepiej zacząć od Kronik Diuny (Frank Herbert): - Diuna (Dune) - Mesjasz Diuny (Dune Messiah) - Dzieci Diuny (Children of Dune) - Bóg Cesarz Diuny (God Emperor of Dune) - Heretycy Diuny (Heretics of Dune) - Kapituła Diuną (Chapterhouse Dune) Poźniej dopiero radziłbym czytać ksiązki napisane przez jego syna i zacząłbym od: Diuna 7 (Brian Herbert i Kevin J. Anderson): - Łowcy z Diuny (Hunters of Dune) - Piaskale Diuny (Sandworms of Dune) Czyli kontynuacja książek Franka. Ale ze względu, że nie ma jeszcze polskiego wydania to: Legendy Diuny - Dżihad Butleriański (The Butlerian Jihad) - Krucjata przeciw maszynom (The Machine Crusade) - Bitwa pod Corrinem (The Battle of Corrin) Ze względu na to że czytając najpierw Legendy przed Kronikami czytelnik mógłby się zniechęcić Preludium do Diuny: - Ród Atrydów (House Atreides) - Ród Harkonnenów (House Harkonnen) - Ród Corrinów (House Corrino) Bohaterowie Diuny: - Paul z Diuny (Paul of Dune) - Jessika z Diuny (Jessica of Dune) - The Winds Of Dune - Irulana z Diuny (Irulan of Dune) - Leto z Diuny (Leto of Dune)

Jesli chcemy zachowac porzadek chronologiczny to czytamy w nastepujacej kolejnosci: Porzadek chronologiczny: I.Legendy Diuny 01. Dzihad Butlerianski - Brian Herbert, Kevin J. Anderson 02. Krucjata przeciw maszynom - Brian Herbert, Kevin J. Anderson 03. Bitwa pod Corrinem - Brian Herbert, Kevin J. Anderson II.Wielkie Szkoły Diuny 04. Zgromadzenie zenskie z Diun - Brian Herbert, Kevin J. Anderson III. Preludium do Diuny 05. Rod Atrydow - Brian Herbert, Kevin J. Anderson 06. Rod Harkonnenow - Brian Herbert, Kevin J. Anderson 07. Rod Corrinow - Brian Herbert, Kevin J. Anderson IV. Kroniki Diuny 08. Diuna - Frank Herbert 09. Paul z Diuny - Brian Herbert, Kevin J. Anderson - Bohaterowie Diuny 10. Mesjasz Diuny - Frank Herbert 11. Wichry Diuny - Brian Herbert, Kevin J. Anderson - Bohaterowie Diuny 12. Dzieci Diuny - Frank Herbert 13. Bog Imperaror Diuny - Frank Herbert 14. Heretycy Diuny - Frank Herbert 15. Kapitularz Diuna - Frank Herbert 16. Lowcy Diuny - Brian Herbert, Kevin J. Anderson 17. Czerwie Diuny - Brian Herbert, Kevin J. Anderson

Streszczenia ksiazek cyklu Diuna I.Legendy Diuny To chyba najbardziej niecierpliwie oczekiwana przez fanów część historii uniwersum Diuny - trylogia na podstawie rozsianych po sześcioksięgu Franka Herberta wątków Dżihadu Butleriańskiego, epokowego konfliktu pomiędzy ludźmi a myślącymi maszynami, który miał miejsce ponad dziesięć tysięcy lat przed wydarzeniami znanymi z kart Diuny. Poza tytułowym dżihadem, trylogia dotyczy także m.in. powodów nienawiści między rodami Atrydów i Harkonnenów, opowiada o odkryciach technologii zakrzywiania przestrzeni kosmicznej i tarcz obronnych dokonanych przez Tio Holtzmana, zapoczątkowaniu Imperium przez ród Corrinów oraz ucieczce z niewoli zensunnickich Wędrowców i ich przybycia na pustynną Arrakis, gdzie stali się znanymi wszystkim Fremenami. Dzihad Butlerianski Dżihad Butleriański to książka z 2002 roku osadzona w Uniwersum Diuny, napisana przez Briana Herberta i Kevina J. Andersona. Akcja książki toczy się 10 000 lat przed wydarzeniami opisanymi przez Franka Herberta w oryginalnych Kronikach Diuny. Dżihad Butleriański to pierwsza z trzech książek składających się na serię Legendy Diuny. Książka przedstawia losy bohaterów, których rodziny staną się w przyszłości jednymi z najbardziej wpływowych we wszechświecie: Atrydów, Corrinów i Harkonnenów. Fabuła Akcja książki rozpoczyna się w momencie ataku Cymeków na planetę Salusa Secundus, stolicę sojuszu ludzi zwanego Ligą Szlachetnych. Cymeki byli niegdyś ludźmi, którzy poddali się operacji przeniesienia mózgów do specjalnych zbiorników, umożliwiający podłączenie do ciał robotów. Dzięki temu mogli żyć przez setki lat przybierając różne formy fizyczne. Dwudziestu najstarszych Cymeków nazywających siebie Tytanami przyjęło przez wiekami władzę w imperium. Wykorzystali do tego myślące maszyny, które niebawem zwróciły się przeciwko Tytanom. Władzę we Wszechświecie przejęła wówczas sztuczna inteligencja nazywająca siebie Wszechumysłem lub Omniusem. Jednym z dowódców militarnych na Salusa Secundus jest Xavier Harkonnen. Jego narzeczona to Serena Butler, córka wicekróla Ligi Szlachetnych, która walczy o prawa uciskanych ludzi. Serena zostaje uprowadzona na Ziemię, która znajduje się pod kontrolą Omniusa, gdzie trafia do niewoli u okrutnego i bezwzględnego robota Erazma. Serena poznaje Voriana Atrydę, syna dowódcy Tytanów, który jest zaufanym sługą maszyn. Okazuje się, że Serena jest w ciąży z Xavierem i rodzi syna, któremu nadaje imię Manion. Małe dziecko jest uciążliwe dla Erazma, który postanawia je publicznie zgładzić. Ta szokująca śmierć jest impulsem dla uciskanych ludzi do wzniecenia powstania na Ziemi, które zostanie nazwane Dżihadem Butleriańskim. Na czele powstania staje Iblis Ginjo, który wraz z Vorianem Atrydą pomaga uciec Serenie na jej ojczystą planetę. Na miejscu okazuje się, że Xavier ożenił się z młodszą siostrą Sereny.

02. Krucjata przeciw maszynom - Brian Herbert, Kevin J. Anderson Diuna. Krucjata przeciw maszynom to książka z 2003 roku osadzona w Uniwersum Diuny, napisana przez Briana Herberta i Kevina J. Andersona. Akcja książki toczy się 10 000 lat przed wydarzeniami opisanymi przez Franka Herberta w oryginalnych Kronikach Diuny. Krucjata przeciw maszynom to druga z trzech książek składających się na serię Legendy Diuny. Książka przedstawia losy bohaterów, których rodziny staną się w przyszłości jednymi z najbardziej wpływowych we wszechświecie: Atrydów, Corrinów i Harkonnenów. Fabuła Akcja książki rozpoczyna się w 25 roku trwania Dżihadu Butleriańskiego, czyli w roku 177 P.G. (przed Gildią). Walka z myślącymi maszynami nabrała tempa. Symbolem walki stał się tragicznie zmarły Manion, syn Sereny Butler, zwanej Kapłanką Dżihadu. Wielką polityczną siłę zyskała Rada Dżihadu, której przewodniczył wpływowy Iblis Ginjo, zajmujący stanowisko Wielkiego Patriarchy Dzihadu. Vorian Atryda i Xavier Harkonnen zajmują najwyższe stanowiska dowodzące w armii. Na pustynnej planecie Diunie, Selim Ujeżdzacz Czerwi gromadzi grupę wojowników, którzy podejmują walkę z ludźmi trudniącymi się zbieractwem i sprzedażą przyprawy. Uczony Tio Holtzman wykorzystuje wynalazki Normy Cenvy, aby zyskać sławę na Politrenie. Niebawem na planecie dochodzi do buntu niewolników i krwawych zamieszek. Norma Cenva zostaje porwana przez jednego z cymeków - Kserksesa. W czasie tortur odkrywa w sobie niezwykłe moce, które wykorzystała do przemiany swojego ciała. W 36. roku Dżihadu (166 P.G.) umierają rodzice Sereny Butler - Livia i Manion Butlerowie. W tym samym roku, po siedmiu latach prac w stoczni na Kolharze udaje się zbudować flotę statków kosmicznych potrafiących podróżować dzięki zakrzywieniom przestrzeni wykorzystującym równania Holtzmana. Wytyczenie bezpiecznej trasy to trudne zadanie i podróżowanie nimi wiąże się z dużym ryzykiem. Statki zakrzywiające przestrzeń zaczynają przewozić towary pomiędzy planetami, o czym dowiaduje się Rada Dżihadu. Serena Butler domaga się od Aureliusza Venporta, męża Normy Cenvy, przekształcenia floty statków towarowych na wojskowe. Podczas wizyty Aureliusza i Zufy Cenvy na Selusa Secundus udało się osiągnąć porozumienie w sprawie budowy floty statków militarnych wyposażonych w nowatorskie napędy. W czasie powrotu na Kolhara statek Zufy i Aureliusza zostaje zaatakowany przez oddział cymeków pod dowództwem najstarszego z neocymeków - Beowulfa. Niespodziewanie na polu bitwy pojawia się sztuczna asteroida tytanki Hekate, która przed laty opuściła grono tytanów i opowiedziała się po stronie ludzi. W wyniku nieporozumienia Zufa Cenva, dokonuje samobójczego ataku psychicznego, który niszczy jej mózg oraz mózgi Hekate i Aureliusza Venporta. Sztuczna asteroida pozbawiona sterowności spada w atmosferę Ginaza, planety najemników. Na jednej z plaż Ginaza trenuje Jool Noret, najemnik, który zlikwidował wiele wrogich myślących maszyn. Na skutek upadku asteroidy do morza powstaje gigantyczna fala tsunami, która zabija Joola Noreta. W tym czasie kogitorzy z wieży z kości słoniowej podjęli misję wynegocjowania pokoju pomiędzy ludźmi i Omniusem. Warunkiem jego zawarcia było przybycie przedstawiciela ludzi do głównej siedziby - Corrina. Dzięki namowom Wielkiego Patriarchy do tej misji zgłasza się Serena Butler, która

podąża do siedziby Omniusa z zamiarem sprowokowania go do zabicia jej. Serena wie, że jej poświęcenie spowoduje wzrost zapału ludzi do uczestnicztwa w Dzihadzie. Śmierć Sereny wykorzystuje do swoich celów politycznych Iblis Ginjo, który przedstawia fałszywy materiał ukazujący torturowanie Wielkiej Kapłanki przez maszyny. Niebawem Wielki Patriarcha ogłasza chęć przyłączenia Tlulaxa do Ligi Szlachetnych. Wraz z Xavierem Harkonnenem wyrusza na planetę, z której cyklicznie dostarczane są tkanki i narządy zamienne dla rannych żołnierzy. Na miejscu Xavier dowiaduje się prawdy - narządy są pozyskiwane z więzionych niewolników, przechwyconych na planetach rzekomo zaatakowanych przez myślące maszyny. Primero Harkonnen nie pozwala kontynuować tych działań Iblisowi - postanawia zniszczyć statek kosmiczny, zabijając tym samym siebie i Wielkiego Patriarchę. 03. Bitwa pod Corrinem - Brian Herbert, Kevin J. Anderson Diuna. Bitwa pod Corrinem – powieść z 2004 roku osadzona w Uniwersum Diuny, napisana przez Briana Herberta i Kevina J. Andersona. Akcja książki toczy się 10 000 lat przed wydarzeniami opisanymi przez Franka Herberta w oryginalnych Kronikach Diuny. Bitwa pod Corrinem to ostatnia z trzech książek składających się na serię Legendy Diuny[1]. Książka przedstawia losy bohaterów, których rodziny staną się w przyszłości jednymi z najbardziej wpływowych we wszechświecie: Atrydów, Corrinów i Harkonnenów. Fabuła Akcja książki rozpoczyna się blisko 60 lat po wydarzeniach kończących Krucjatę przeciw maszynom. Dżihad Butleriański, czyli walka ludzi z Ligi Szlachetnych z myślącymi maszynami pod wodzą Omniusa trwa już prawie od wieku. Nikczemne eksperymenty Tlulaxan na niewolnikach wyszły na jaw. Robot Erazm wraz ze swoim podopiecznym Gilbertusem Albansem próbują stworzyć śmiercionośnego wirusa w celu zniszczenia ludzi. Dowódcą armii ludzi jest Vorian Atryda, który pomimo zaawansowanego wieku posiada młode ciało, dzięki zabiegowi przeprowadzonemu wiele lat wcześniej przez jego ojca - generała Agamemnona. Stosunki primero Atrydy z jego rodzonymi synami są nie najlepsze, dlatego Vorian postanawia odnaleźć potomków ze związków z innymi kobietami niż jego ukochana Leronica. W tym czasie planety Ligi Szlachetnych zostają zaatakowane przez automatyczne rakiety rozpylające rotawirusa stworzonego przez maszyny. Wybucha pandemia; śmiertelność po zakażeniu wirusem sięga 43%, a zarażenie jest równoznaczne z licznymi powikłaniami i wielkim cierpieniem. Ludzkość zostaje zdziesiątkowana, a na wielu planetach panuje chaos. Chcąc wykorzystać właściwy moment Omnius przygotowuje zmasowany atak na stolicę Ligi Szlachetnych - planetę Salusa Secundus. W tym celu gromadzi wszystkie swoje siły na Corrinie i wysyła je do walki z ludźmi. Gdy Vorian poznaje plan Omniusa przedstawia pomysł kontruderzenia na zsynchronizowane światy maszyn. Zamierza wykorzystać broń atomową oraz statki zaginające przestrzeń stworzone przez Normę Cenvę. Pomimo zagrożenia wynikającego z podróżowania nowoczesnymi statkami (około 10% podróży kończyło się zniszczeniem statku) ludzie podejmują błyskawiczną walkę i sukcesywnie zaczynają niszczyć wszystkie 543 zsynchronizowane światy. Ostatecznie flota ludzi dociera do ostatniej planety - Corrina, gdzie znajduje się potężna flota Omniusa. Planeta zostaje otoczona siatką smażącą, uniemożliwiającą upuszczenie przestrzeni maszynom posiadającym żelowe mózgi.

Rozpoczyna się wieloletnie oblężenie Corrina. Pomimo iż Omnius nie zostaje zniszczony. ogłoszono zakończenie Dżihadu Butleriańskiego. II.Wielkie Szkoły Diuny 04. Zgromadzenie zenskie z Diun - Brian Herbert, Kevin J. Anderson Zgromadzenie Żeńskie z Diuny to książka z 2012 roku osadzona w Uniwersum Diuny, napisana przez Briana Herberta i Kevina J. Andersona. Akcja książki toczy się kilka tysięcy lat przed wydarzeniami opisanymi przez Franka Herberta w oryginalnych Kronikach Diuny. Jest to kontynuacja akcji opisanej w serii Legendy Diuny. Fabuła Akcja książki rozpoczyna się 80 lat po bitwie pod Corrinem, w której ludzie ostatecznie zwyciężyli z myślącymi maszynami pod wodzą Omniusa. W książce przedstawiono rozwój zgromadzenia żeńskiego Bene Gesserit, mentatów, Gildii Kosmicznej oraz Akademii Suk. Bohater wojny z myślącymi maszynami, Vorian Atryda, od kilkudziesięciu lat mieszka na planecie Kepler. Wraz ze swoją drugą małżonką doczekał się wielu dzieci wnuków i prawnuków. Prowadzi spokojne życie z dala od polityki. Pewnego dnia jego wioska zostaje zaatakowana przez handlarzy niewolników, którzy wprowadzają większość członków rodziny. Vorian podąża na Harmontepa, aby uwolnić swoim bliskich, co rozpoczyna jego zmagania ze zniesieniem niewolnictwa w Imperium. Na czele zgromadzenia żeńskiego stoi Raquella Berto-Anirula, wnuczka Voriana Atrydy, która pod wpływem trucizny przeszła niezwykłą przemianę wiele lat wcześniej – mogła kontrolować swoje ciało na poziomie komórkowym, a także uzyskała pamięć swoich przodków w linii żeńskiej. Pomimo podjęcia wielu prób nadal pozostaje jedyną kobietą, która posiada te niesamowite zdolności. Dyrektorem strategicznego przewoźnika międzyplanetarnego VenKee Enterprises jest Joseph Venport, prawnuk Aureliusza Venporta i Normy Cenvy. jest przekonany że cała przyprawa na planecie Arrakis należy do jego firmy. Bezwzględnie walczy o interesy i sprzeciwia się niszczeniu pozostałości po myślących maszynach, które mogą służyć do budowy nowych transportowców pozaprzestrzennych. Cesarstwem nadal rządzi ród Corrinów w osobie imperatora Salvadora. Jego brat Roderick jest cesarskim doradcą, a młodsza siostra Anna sprawia problemy obyczajowe więc zostaje wysłana do Zgromadzenia Żeńskiego na Rossaku. Na skutej lodem planecie Lankiveil rodzeństwo Griffin i Valya Harkonnenowie podejmują walkę o odzyskanie władzy i wpływów swojego rodu w radzie. Valya dostaje się do Zgromadzenia Żeńskiego, gdzie szybko zyskuje zaufanie Matki Wielebnej i jest dopuszczona do największej tajemnicy – planu hodowlanego przechowywanego w pamięci maszyn. Niebawem Valia zostaje wyznaczona do zaprzyjaźnienia się ze swoją rówieśniczką – Anną Corrino.

III. Preludium do Diuny 05. Rod Atrydow - Brian Herbert, Kevin J. Anderson Ród Atrydów – książka z 1999 roku osadzona w Uniwersum Diuny, napisana przez Briana Herberta i Kevina J. Andersona. Akcja książki toczy się przed wydarzeniami opisanymi przez Franka Herberta w oryginalnych Kronikach Diuny. Ród Atrydów to pierwsza z trzech książek składających się na serię Preludium Diuny. Fabuła[edytuj] Fabuła książki rozpoczyna się na planecie Arrakis 35 lat przed wydarzeniami przedstawionymi w oryginalnej serii. Baron Harkonnen przejął właśnie władanie nad Arrakis (zwaną również Diuną) od swojego młodszego brata Abulorda. Baron widzi możliwość zarobku w nielegalnym składowaniu przyprawy. Na planecie Kaitain, stolicy cesarstwa, młody planetolog Pardot Kynes przybył ze swojej rodzinnej planety Salusa Secundus na spotkanie z Padyszachem Cesarzem Elroodem Corrino IX. Stary imperator zleca planetologowi misję zbadania sposobu powstawania przyprawy na Arrakis. W tym samym czasie książę Shaddam wraz z przyjacielem z dzieciństwa, Hasimirem Fenringiem, planują zabójstwo Elrooda. Wiedząc, że Shaddam może rządzić jeszcze przez kilkadziesiąt lat Shaddam decyduje się otruć ojca aby przyśpieszyć objęcie Tronu Złotego Lwa. Książę Paulus Atryda na swojej ojczystej planecie Kaladan zamierza wysłać swojego syna Leto na dwór Dominika Verniusa na planecie Ix, aby mógł on uczyć się razem z synem Verniusa Rhomburem. Matce Leto, Lady Helenie, nie podoba się ten pomysł, gdyż wywodzi się ona z rodu Richese, który jest głównym rywalem rodu Verniusów. Bene Gesserit zbliżają się do osiągnięcia swojego tajnego celu, którym jest wyhodowanie Kwisatz Haderach. Kolejnym krokiem jest wysłanie matki wielebnej Gaius Heleny Mohiam na planetę Giedi Prime, aby poczęła dziecko z baronem Vladimirem. Baron nie jest zainteresowany spółkowaniem z matką wielebną, jednak zgadza się na to pod wpływem szantażu związanego z ujawnieniem jego nielegalnych zapasów przyprawy. W tym samym czasie młody niewolnik o numerze 11368, Duncan Idaho, stara się uciec z lasów na Giedi Prime, gdzie na-baron Glossu Rabban urządza polowanie na niewolników. Ostatecznie Idaho ucieka z planety na statku udającym się na Kaladan. Pardot Kynes przylatuje na Arrakis i rozpoczyna na niej swoje obowiązki imperialnego planetologa. Dostrzega błędy popełniane przez Harkonnenów i zaczyna interesować się Fremenami oraz możliwościami zmiany klimatu planety. Kynes odkrywa dowodów na to, że dawniej powierzchnia planety była pokryta oceanami oraz rozpoczynam badania, by odkryć co zmieniło jej klimat. Leto przebywa w Grand Paleis na Ix gościniec u Dominika Verniusa. Nie tylko zaprzyjaźnia się synem księcia Rhomburem, ale również zakochuje się w jego córce Kailei. Jednak nie wszystko na tej planecie układa się pomyślnie. Pośród suboidów pracujących nad budową wielkich statków kosmicznych rośnie niezadowolenie z wykonywanych przez nich pracy.

Padyszach Imperator Elrood IX zaczyna odczuwać skutki otrucia przez hrabiego Fenringa. Na Kaladan przybywa delegacja Tleilaxan i przedstawia propozycję produkcji laboratoryjnej sztucznej przyprawy. Tak rozpoczyna się "projekt Amal". Tleilaxanie mają jednak jedno żądanie: chcą przejąć kontrolę nad planetą Ix, gdzie znajduje się w zaplecze technologiczne niezbędne do przeprowadzenia eksperymentu. Imperator przystaje na tę propozycję, gdyż jest skonfliktowany z Dominikiem Verniusem. 06. Rod Harkonnenow - Brian Herbert, Kevin J. Anderson Ród Harkonnenów – powieść z 2000 roku osadzona w Uniwersum Diuny, napisana przez Briana Herberta i Kevina J. Andersona. Akcja książki toczy się przed wydarzeniami opisanymi przez Franka Herberta w oryginalnych Kronikach Diuny. Ród Harkonnenów to druga z trzech książek składających się na serię Preludium Diuny. Fabuła[edytuj] Fabuła książki rozpoczyna się 18 lat po przejęciu tronu przez imperatora Shaddama IV Corrino. Jego małżonka Anirula, otrzymała tajny rozkaz z zakonu Bene Gesserit, aby nie wydać na świat męskiego potomka Shaddama. Duncan Idaho wyrusza z Kaladanu do szkoły mistrzów miecza na Ginazie. Na dworze księcia Leto Atrydy przebywają potomkowie Dominika Verniusa - rodzeństwo: Kailea i Rhombur. Wspólnie próbują opracować plan odbicia ich rodzinnej planety - Ix. Baron Harkonnen bolesnie odczuwa skutki choroby, którą został zakażony przez Matkę Wielebną Gaius Helenę Mohiam. 07. Rod Corrinow - Brian Herbert, Kevin J. Anderson Ród Corrinów – książka z 2001 roku osadzona w Uniwersum Diuny, napisana przez Briana Herberta i Kevina J. Andersona. Akcja książki toczy się przed wydarzeniami opisanymi przez Franka Herberta w oryginalnych Kronikach Diuny. Ród Corrinów to ostatnia z trzech książek składających się na serię Preludium Diuny. Fabuła[edytuj] Książę Leto Atryda szykuje się do ataku na Ix w celu przywrócenia władzy rodu Verniusów na planecie. Jego konkubina - Jessica z Bene Gesserit jest w ciąży. Choć otrzymała rozkaz urodzenia córki, postanowiła sprzeciwić się swoim przełożonym i urodzić swojemu ukochanemu syna. To nieposłuszeństwo odbije się na tajnym planie wyhodowania Kwisatz Haderach. IV. Kroniki Diuny 08. Diuna - Frank Herbert Diuna (tytuł oryg. Dune) – powieść science fiction napisana przez Franka Herberta, uhonorowana nagrodą Nebula w 1965 i nagrodą Hugo w 1966. Powieść odniosła olbrzymi sukces komercyjny, sprzedano ją na całym świecie w ponad 20 milionach egzemplarzy. Diuna to pierwsza część cyklu powieści Kroniki Diuny.

Powieść ukazała się w odcinkach w czasopiśmie Analog Science Fact and Fiction w latach 1963–1964 w ośmiu odcinkach jako Dune World, a następnie w roku 1965 była kontynuowana przez The Prophet of Dune, zaś całość (uzupełniona kilkoma dodatkami i mapą z notą kartograficzną) wydana została w 1965 roku przez wydawnictwo Chilton pod tytułem Dune (Diuna). W Polsce Diuna ukazała się po raz pierwszy w 1985 roku nakładem Państwowego Wydawnictwa Iskry (przekład Marka Marszała). W latach 1992–1993 wydawnictwo Phantom Press International wydało całą sagę Kroniki Diuny (przekłady Marka Marszała oraz innych tłumaczy). W latach 1997–2001 wznowiło ją Wydawnictwo Zysk i S-ka (w nowym, wzbudzającym wiele kontrowersji przekładzie Jerzego Łozińskiego/Ładysława Jerzyńskiego). W 2007 roku Dom Wydawniczy REBIS wznowił Diunę (poprawiony przekład Marka Marszała), w maju 2007 Mesjasza Diuny (nowy przekład Marka Marszała), w roku 2008 – Dzieci Diuny (nowy przekład Marka Marszała i Andrzeja Jankowskiego), natomiast w marcu 2009 – Boga Imperatora Diuny, w listopadzie 2009 Heretyków Diuny (obydwa w nowym przekładzie Marka Michowskiego) a w sierpniu 2010 roku Kapitularz Diuną. Spis treści 1 Fabuła 2 Postacie 2.1 Ród Atrydów 2.2 Ród Harkonnenów 2.3 Fremeni 2.4 Ród Corrinów 2.5 Inni Fabuła Akcja powieści dzieje się w fantastycznym świecie przyszłości (patrz: Uniwersum Diuny). Najważniejsza planeta w tym wszechświecie to Arrakis (Diuna), jedyna, na której znajdują się złoża melanżu – substancji umożliwiającej jasnowidzenie niezbędne do uniknięcia niebezpieczeństw ponadwymiarowych podróży kosmicznych. Powstawanie melanżu związane jest z cyklem rozwojowym czerwi pustyni – olbrzymich istot, żyjących w piaskach Arrakis. Diuna zostaje oddana w lenno rodowi Atrydów. Na planetę przybywają książę Leto I Atryda, jego konkubina lady Jessika, syn Paul oraz ich armia. Wkrótce po przybyciu Atrydów, ród Harkonnenów wspomagany przez oddziały imperialne dokonuje przewrotu. Lady Jessice i Paulowi udaje się uciec z pogromu. Uciekając, trafiają do siczy zamieszkiwanej przez koczowniczych wojowników – Fremenów – pod przywództwem Stilgara. „Bestia” Rabban Harkonnen eksploatuje Arrakis stosując terror, budując powszechną wrogość Fremenów do nowych panów. Paul, pod wpływem Wody Życia (wydzieliny utopionego czerwia), budzi w sobie moce prorocze, okazując się oczekiwanym elementem doboru naturalnego Bene Gesserit – Kwisatz Haderach. Przyjmując imię „Paul Muad'Dib” prowadzi Fremenów do walki z Harkonnenami. Po pokonaniu Harkonnenów i unieruchomieniu wojsk Imperatora Szaddama IV, dochodzi do przejęcia władzy nad Arrakis przez ród Atrydów.

Postacie Ród Atrydów Książę Leto I Atryda, głowa rodu Atrydów Lady Jessika, Bene Gesserit i konkubina księcia Leto; matka Paula i Alii Paul Atryda (Paul Muad'Dib), syn księcia Leto Atrydy Alia Atryda, młodsza siostra Paula Thufir Hawat, mentat i mistrz asasynów rodu Atrydów Gurney Halleck, mistrz miecza, lojalny żołnierz i trubadur Duncan Idaho, drugi obok Gurneya Hallecka mistrz miecza Dr Wellington Yueh, doktor Akademii Suk Ród Harkonnenów Baron Vladimir Harkonnen, głowa rodu Harkonnenów (10110–10193) w prostej linii potomek Abulurda Harkonnena, skazanego na wygnanie za tchórzostwo na polu bitwy pod Corrinem. Gubernator (siridar) Arrakis. Przebiegły i okrutny, zrobił fortunę na melanżu. Ojciec lady Jessiki. W okresie opisywanym w Diunie był tak otyły, że nie mógł się poruszać bez specjalnych urządzeń podtrzymujących jego ciało. Piter de Vries, mentat Feyd-Rautha, młodszy bratanek barona oraz przyrodni brat Glossu Rabbana Glossu 'Bestia' Rabban, starszy bratanek barona Abulurd Harkonnen, starszy brat Vladimira, ojciec Glossu oraz Feyda Fremeni Stilgar, fremeński naib siczy Tabr Chani, fremeńska konkubina Paula, córka dr Kynesa (zwanego przez Fremenów Lietem-Kynesem) Szadout Mapes, fremeńska ochmistrzyni na usługach Atrydów Korba, fremeński wojownik, członek fedajkinów (gwardii przybocznej Paula Muad'Diba), później kapłan

Farok, fremeński wojownik Otejm, fremeński wojownik, najwierniejszy po Stilgarze towarzysz Paula Muad'Diba Dżamis, Fremen z siczy Tabr, zabity w pojedynku przez Paula Muad'Diba Ród Corrinów Szaddam IV, Padyszach Imperator znanego wszechświata Irulana, córka Szaddama IV, małżonka (lecz nie żona) Paula Atrydy Pardot Kynes, imperialny planetolog na Arrakis Liet-Kynes, syn Pardota, planetolog na Arrakis i przywódca Fremenów hrabia Hasimir Fenring, najbliższy przyjaciel i doradca Szaddama IV Inni Esmar Tuek, przemytnik przyprawy z Arrakis 09. Paul z Diuny - Brian Herbert, Kevin J. Anderson Paul z Diuny – książka z 2008 roku osadzona w Uniwersum Diuny, napisana przez Briana Herberta i Kevina J. Andersona. Fabuła Książka podzielona jest części, które odbywają się w dwóch rozdzielonych okresach: młodości Paula Atrydy (sprzed wydarzeń przedstawionych w Diunie) oraz wczesnego dżihadu (wydarzenia pomiędzy powieścią Diuna i Mesjasz Diuny). Młodość Paula Atrydy Dwunastoletni Paul przebywa na planecie Kaladan wraz z rodzicami: księciem Leto oraz jego konkubiną Bene Gesserit - Lady Jessiką. Od wielu lat toczy się spór pomiędzy rodem Ekazów z planety Ekaz oraz hrabią Moritanim z planety Grumman. W związku z sojuszem Atrydów i Ekazów książę Leto decyduje się poślubić córkę arcyksięcia Armanda Ekaza - Illessę. Tuż przed ceremonią ślubną dochodzi do krwawego zamachu w którym ginie Illessa - niedoszła małżonka księcia Leto. W odwecie połączone siły Atrydów i Ekazów rozpoczynają wojnę assasynów z hrabią Moritanim. Dżihad Muad'Diba Po upadku imperatora Shaddama Corrino i wstąpieniu na tron Paula, siły Fremenów walczą na wielu frontach z rodami, które nie chcą podporządkować się rządom Atrydy. Ostatecznie Fremeni zdobywają Kaitain - siedzibę poprzedniego imperatora. Paul sprowadza na Arrakis byłego mistrza miecza rodu Ekazów - Whitmore'a Bludda i powierza mu zadanie wybudowanie majestatycznej

siedziby. W międzyczasie przywódca zbuntowanych rodów, Earl Thorvald, planuje zamach na Muad'Diba. 10. Mesjasz Diuny - Frank Herbert Mesjasz Diuny (ang. Dune Messiah) to druga powieść Franka Herberta dotycząca uniwersum Diuny, wydana w 1969 roku. Początkowo publikowana w odcinkach w magazynie Galaxy Science Fiction. Książka jest sequelem powieści Diuna. Streszczenie Po wojnie (zwanej „dżihadem Muad'Diba”) zakończonej osadzeniem Muad'Diba na imperialnym tronie i wprowadzeniem nowej religii sterowanej przez kwizarów tawfidów (fremeńskich kapłanów) w galaktyce zawiązuje się spisek poprzednich potęg w celu zniszczenia młodego władcy. Dzięki zdolnościom jasnowidzenia Paul dostrzega, że śmierć ponad sześćdziesięciu miliardów ludzi w czasie dżihadu nie zakończyła spirali przemocy i że możliwa jest zagłada ludzkości. Równocześnie Tleilaxanie wszczynają spisek przeciwko władcy, w którym biorą udział osoby z jego najbliższego otoczenia, w tym Korba – szef kwizarów tawfidów. Muad'Dib nakazuje użycie sił zbrojnych przeciwko buntownikom na Arrakis, jednak oni odpowiadają bronią atomową. W wyniku tego Paul i wielu Fremenów zostaje oślepionych. By nie doprowadzić do zniszczenia ludzkości, Paul wybiera samotną wędrówkę na pustynię i śmierć. Alia Atryda zostaje regentką Imperium, w imieniu nowo narodzonych dzieci Paula. 11. Wichry Diuny - Brian Herbert, Kevin J. Anderson Zarys fabuły Straciwszy ukochaną Chani, matkę swoich dzieci, Paul niespodziewanie porzuca Imperium i odchodzi na pustynię. Władzę przejmuje jego nastoletnia siostra Alia, Zły Duch. Pierwsze miesiące jej panowania to wyjątkowo burzliwy okres – okrucieństwa regentki dorównują najgorszym wydarzeniom Dżihadu Muad’Diba, panoszy się wszechwładny kwizarat, a Imperium rozrywają konflikty wewnętrzne. Chociaż wrogowie Atrydów ciągle knują spiski, Alia stopniowo zraża do siebie matkę i najwierniejszych towarzyszy Paula, do rangi wroga publicznego numer jeden urasta zaś Bronso z Ixa, jego dawny przyjaciel. 12. Dzieci Diuny - Frank Herbert Dzieci Diuny (ang. Children of Dune) – trzecia powieść Franka Herberta dotycząca uniwersum Diuny. Opublikowana w 1976 roku w magazynie Analog Science Fiction and Fact. W 1977 roku nominowana do nagrody Hugo za najlepszą powieść. Ostatnia część cyklu publikowana w prasie przed wydaniem książkowym. Zarys fabuły Po odejściu Paula na pustynię władzę sprawuje Regentka Alia. Dzieci Muad'Diba, Ghanima i Leto, dorastają starając się unikać nadmiernych ilości przyprawy, aby nie rozbudzić w sobie przyszłowidzenia. Na Diunę z Kaladanu przybywa ich babka – lady Jessika, aby poddać bliźnięta próbie na człowieczeństwo. Dom Corrino planuje zapewnić sobie panowanie w imperium poprzez zamach. Trwają próby złamania monopolu Atrydów na przyprawę poprzez przenoszenie czerwi na

inne planety (m.in. Salusa Secundus). W Arrakin pojawia się ślepy Fremen – Kaznodzieja, opowiadający o przeszłości i przyszłości Atrydów. 13. Bog Imperaror Diuny - Frank Herbert Bóg Imperator Diuny (ang. God Emperor of Dune) – czwarta powieść Franka Herberta dotycząca uniwersum Diuny. Po raz pierwszy wydana w 1981 roku. Streszczenie Przez ponad 3500 lat Imperium jest rządzone przez Leto II. Metamorfoza rozpoczęta na początku Złotego Szlaku osiągnęła zaawansowane stadium: Leto przemienił się do postaci pseudoczerwia. Jego ciało osiągnęło długość 10 metrów i około dwa metry średnicy. Na przodzie pozostał jedyny fragment ludzkiego ciała w postaci twarzy oraz ręce pokryte skórą z piaskopływaków, a na końcu dwie płetwopodobne pozostałości nóg. Ekologiczna Transformacja Diuny (nazywanej teraz Rakis) została zakończona, planetę pokrywają lasy, rzeki i morza, ostatnią pustynią jest Serir, na której znajduje się pałac Leto II. Czerwie wyginęły, a władza i pokój w Imperium utrzymywane jest dzięki olbrzymim zapasom przyprawy. Ixanie przysyłają do imperatora nową ambasador – Hwi Nori. Władca zakochuje się w kobiecie, która przypomina mu dobrą zakonnicę z dawnych czasów. Postanawiają wziąć ślub na pustyni zgodnie z tradycją fremeńską. Podczas przekraczania przez nich rzeki most zostaje wysadzony w powietrze przez Sionę – zbuntowaną córkę marszałka dworu Leto, której pomaga ghola Duncana Idaho. Leto i Hwi Nori giną, a z pokrywającej władcę skóry czerwia powstają piaskopływaki – zaczątek nowej generacji czerwi. 14. Heretycy Diuny - Frank Herbert Heretycy Diuny – piąta część Kronik Diuny Franka Herberta, wydana w 1984 roku. Fabuła Akcja rozgrywa się 1500 lat po śmierci imperatora Leto II. Władca ten nie cieszy się teraz dobrą sławą, zwany jest Tyranem. Nie ma Imperium, władzę nad ludzkością przejęły w praktyce Bene Gesserit, duże wpływy mają też Tleilaxanie. Wiele grup ludzkich skolonizowało nieznane dotychczas systemy planetarne, tworząc tzw. Rozproszenie. Grupą która powraca z Rozproszenia są Dostojne Matrony. Istnieją przesłanki, że uciekają one przed dysponującą ogromnymi możliwościami obcą inteligencją. Dostojne Matrony próbują przejąć władzę nad Starym Imperium za pomocą swoich zdolności uwodzenia i zniewalania mężczyzn. Budzi to sprzeciw Bene Gesserit, które namawiają przywódcę Tleilaxan, Waffa Entio, do wyjawienia tego co jego naród wie o najeźdźcach. Przez przypadek jedna z sióstr odkrywa że Tleilaxanie, ukrywający swą religię, są w rzeczywistości sufitami i czczą Leto II jako proroka, a czerwie jako jego wcielenie. Wykorzystują one Szieną - nastoletnią mieszkankę Rakis posiadającą kontrolę nad czerwiami, wychowaną przez Bene Gesserit, do podporządkowania sobie Waffa. Pod koniec powieści Dostojne Matrony niszczą planetę Rakis. Z jej mieszkańców udaje się ocaleć tylko Szienie. Przeżywa też tylko jeden czerw, zabrany przez Bene Gesserit na statek kosmiczny

15. Kapitularz Diuną - Frank Herbert Diuna: Kapitularz – szósta i ostatnia część oryginalnych kronik Diuny Franka Herberta, opublikowana w 1985 roku. Opisuje ona wydarzenia następujące bezpośrednio po tych przedstawionych w poprzedniej części (Heretycy Diuny), a więc walkę pomiędzy Dostojnymi Matronami a Bene Gesserit. Wydarzenia rozgrywają się ok. kilkunastu lat po tych przedstawionych w książce Heretycy Diuny. Treść Akcja powieści rozgrywa się głównie na jednej z planet Bene Gesserit – Kapitularzu. Na statku pozaprzestrzennym został przetransportowany na planetę ostatni czerw z Diuny (która została spalona przez Dostojne Matrony) i aby wznowić produkcję przyprawy, planetę przekształca się w pustynię – nową Diunę. Zgromadzenie żeńskie zamierza wykorzystać gholę baszara Milesa Tega do przypuszczenia szturmu na główną planetę Dostojnych Matron – Węzeł (byłą stolicę Gildii Kosmicznej). Dodatkowo BG szkolą na Matkę Wielebną Murbellę, byłą Dostojną Matronę. W wyniku terroru Dostojnych Matron ogarniającego Imperium, znikają Tleilaxanie (ostatni mistrz zostaje uwięziony na statku pozaprzestrzennym znajdującym się na Kapitularzu), Ix podupada (przez ostatnie kilkaset lat nie wynalazła nic nowego), Wielka Konwencja przestała obowiązywać (jedyną siłą sprzeciwiającą się najeźdźcom są Bene Gesserit) a Imperialny wszechświat poddaje się stagnacji (”W dzisiejszych czasach ważny jest ten kto w ogóle podróżuje”). Imperium w formie przedstawionej na początku sagi już właściwie nie istnieje. W ostatnich rozdziałach książki dochodzi do dramatycznych wydarzeń – Matka Wielebna Darwi Odrade udaje się na Węzeł rzekomo w celach negocjacji. Ghola baszara Milesa Tega przypuszcza na planetę inwazję. Mimo początkowego sukcesu Dostojne Matrony opanowują sytuację. W tym czasie na planetę dociera (już jako Matka Wielebna) Murbella, która podaje się za Dostojną Matronę i w wyniku zlikwidowania Wielkiej Dostojnej Matrony sama obejmuje kierownictwo w tej organizacji. Darwi Odrade ginie jednak podczas walki, a więc Murbella otrzymuje również stanowisko głównej Matki Wielebnej. Dochodzi do fuzji tych dwóch organizacji. Tymczasem gdzieś w Rozproszeniu istnieją siły znacznie większe niż te organizacje i zaczynają zarzucać swoją sieć... Powieść również wyjaśnia znaczenie Złotego Szlaku z Boga Imperatora Diuny jako „wystrzelenie ludzkości w kosmos”, co ma zapewnić jej przetrwanie i uniezależnienie od jednego ośrodka władzy. 16. Lowcy Diuny - Brian Herbert, Kevin J. Anderson Łowcy z Diuny – książka z 2006 roku osadzona w Uniwersum Diuny, napisana przez Briana Herberta i Kevina J. Andersona. Akcja książki toczy się 3 lata po wydarzeniach opisanych przez Franka Herberta w powieści Kapitularz Diuną - ostatniej części oryginalnych Kronik Diuny. Fabuła Duncan Idaho przebywa na statku poza-przestrzennym Itaka. Wraz z Szieną i innymi Bene Gesserit uciekł z Kapitularza przed rządami Murbelli, która po połączeniu obu zakonów kobiecych ogłosiła się Matką Dowodzącą. Statek nie jest jednak bezpieczny, gdyż Duncan odkrywa nieznanego, zewnętrznego wroga.

„Swoim dostrojonym umysłem wyczuwał zacieśniającą się wokół nich pętlę. Obserwatorzy zewnętrznego wroga, w niewinnych przebraniach starca i staruszki, mieli sieć, którą mogli zarzucić z dużej odległości na statek pozaprzestrzenny. Widział, jak błyszcząca, wielobarwna sieć zaczyna się zaciągać, a dziwaczna para staruszków uśmiecha się zwycięsko. Myśleli, że mają już w garści i jego, i statek. ” — jedna z pierwszych konfrontacji Itaki z siecią, 3 lata po ucieczce z Kapitularza[1] Obecny na statku ostatni mistrz Tleilaxan, Scytaele, postanawia ujawnić swoją tajemnicę - przechowywane tkanki historycznych postaci. Dzięki temu przy pomocy kadzi aksolotlowych udaje się utworzyć ghole Paula Atrydy, Chani, Jessiki oraz innych osób żyjących 5000 lat wcześniej[2]. Tymczasem na kapitularzu matka dowodząca Murbella próbuje przekonać do współpracy Bene Gesserit oraz Dostojne Matrony. Oba zgromadzenia są sobie nieufne i odmawiają współpracy. Na innych planetach powstają odłamy Dostojnych Matron pod przewodnictwem samozwańczej Najwyższej Matrony Hellici. Zarówno Murbella jak i Hellica negocjują z Gildią Kosmiczną możliwość zniszczenia swoich przeciwniczek. 17. Czerwie Diuny - Brian Herbert, Kevin J. Anderson Czerwie z Diuny (ang. Sandworms of Dune) – książka z 2007 roku osadzona w Uniwersum Diuny, napisana przez Briana Herberta i Kevina J. Andersona. Akcja książki toczy się 21 lat po wydarzeniach opisanych przez Franka Herberta w powieści Kapitularz Diuną - ostatniej części oryginalnych Kronik Diuny oraz 2 lata po zakończeniu poprzedniej części zatytułowanej "Łowcy z Diuny". Obie książki ("Łowcy z Diuny" oraz "Czerwie z Diuny") określa się mianem "Diuny 7", gdyż zostały napisane na podstawie odnalezionych notatek Franka Herberta do planowanej siódmej części 'Kronik Diuny'. Fabuła Akcja rozpoczyna się 21 lat po ucieczki Itaki[2] z Kapitularza przed rządami Murbelli. Wiadomo już, że tajemniczym odwiecznym wrogiem są Myślące Maszyny pod dowództwem Omniusa. „Wszystkie nieskończenie złożone obliczenia Erazma, (...) wskazywały (...): o biegu wydarzeń pod koniec Kralizeku zdecyduje ostatni Kwisatz Haderach — bez względu na to, kto nim jest. Pokazywały również, że ów Kwisatz Haderach znajduje się na statku pozaprzestrzennym, a zatem naturalne było, że Omnius chciał, by taka potężna siła walczyła po jego stronie. Ergo, myślące maszyny musiały schwytać ten statek. Wygra ten, kto pierwszy zdobędzie władzę nad ostatnim Kwisatz Haderach” Po ataku Bene Gesserit na Dostojne Matrony dowodzone przez Hellicę, przedstawiciele Gildii Kosmicznej ewakuują gholę Tleilaxańskiego mistrza - Tylwytha Waffa. Jego zadaniem jest utworzenie nowego źródła melanżu. Waff rozpoczyna prace nad przywróceniem do życia czerwia pustyni, za pomocą DNA pozyskanego z jego formy larwalnej - troci piaskowej[4]. Nowe czerwie to stworzenia żyjące w środowisku wodnym, o otworach gębowych jak u minogów oraz wrażliwości na drgania wody