Orson Scott Card
Orson Scott Card (ur. 24 sierpnia 1951 w Richland) – amerykański pisarz science fiction i fantasy.
Życie prywatne
Orson Scott Card urodził się w 1951 w Richland. Imię "Orson" dostał po swoim dziadku, Orsonie Rega Cardzie, który był
synem Charlesa Ora Carda, założyciela mormońskiej kolonii Cardston w Kanadzie. Card jest członkiem Kościoła Jezusa
Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich.
Card parokrotnie przeprowadzał się (m.in. do Kalifornii, Arizony, i Utah), krótko przed napisaniem matury wyruszył na dwa lata
doBrazylii. Służył tam w misji w pobliżu São Paulo, tam też nauczył się płynnie mówić po portugalsku.
Po powrocie do USA Card poznał Kristine Allen, której ojcem był profesor wykładający na Uniwersytecie imienia Brighama
Younga, będący również członkiem wspólnoty mormońskiej. Po trzyletniej znajomości Orson i Kristine pobrali się
w maju 1977 r. Mieli razem piątkę dzieci: Michael Geoffrey (który podobnie jak ojciec został pisarzem), Emily Janice, Charlie
Ben, Zina Margaret, oraz Erin Louisa. Ich imiona pochodzą od imion pisarzy: Geoffrey Chaucer, Emily Brontë i Emily
Dickinson, Charles Dickens, Margaret Mitchell, oraz Louisa May Alcott. Ich trzecie dziecko, syn Charles Benjamin, cierpiał
na Mózgowe porażenie dziecięce i zmarł krótko po swoich 17. urodzinach, 16 sierpnia 2000 roku[1]
. Piąte dziecko, Erin Louisa,
zmarło tuż po urodzeniu[2]
.
Aktualnie Card mieszka w Greensboro, w Północnej Karolinie.
W 2005 roku Card przyjął posadę wykładowcy na Uniwersytecie Południowej Wirginii.
W styczniu 2011 roku Card uległ niegroźnemu wylewowi.
Twórczość
Popularność zyskał dzięki powieści Gra Endera, za którą w roku 1986 zdobył prestiżową nagrodę literacką - Hugo, oraz
nagrodę w dziedzinie literatury fantastycznej - Nebulę. Rok później powtórzył te dwa osiągnięcia dzięki kontynuacji wątku
w Mówcy Umarłych.
Orson Scott Card jest autorem ponad 53 powieści, 68 opowiadań, 17 dramatów, wielu audycji, słuchowisk, sztuk teatralnych i
esejów. Jego książki zostały przetłumaczone na 16 języków, w tym polski.
W roku 2005 została wydana gra komputerowa Advent Rising do której napisał scenariusz.
Książki
Saga Endera
Gra Endera (Ender's Game,1985)
Mówca Umarłych (Speaker for the Dead, 1986)
Ksenocyd (Xenocide, 1991)
Dzieci Umysłu (Children of the Mind, 1996)
Pierwsze spotkania w świecie Endera (zbiór krótkich opowiadań) (2002)
A War of Gifts: An Ender Story (2007)
Ender na wygnaniu (Ender in Exile, 2008)
Saga Cienia
Cień Endera (1999)
Cień Hegemona (2001)
Teatr Cieni (2002)
Cień Olbrzyma (2005)
Shadows in Flight (2012)
Shadows Alive (w przygotowaniu)
Opowieści o Alvinie Stwórcy[edytuj]
Siódmy syn (1987)
Czerwony Prorok (1988)
Uczeń Alvin (1989)
Alvin Czeladnik (1995)
Płomień Serca (1998)
Szeroko uśmiechnięty mężczyzna (1998) (krótkie opowiadanie umieszczone w antologii Legendy)
Królowa Yazoo (2003) (krótkie opowiadanie umieszczone w antologii Legendy II)
Kryształowe Miasto (2003)
Mistrz Alvin (zapowiedziana)
Saga Powrót do Domu
Pamięć Ziemi (The Memory of Earth, 1992)
Wezwanie Ziemi (The Call of Earth, 1992)
Statki Ziemi (The Ships of Earth, 1994)
Odrodzenie Ziemi (Earthfall, 1995)
Dzieci Ziemi (Earthborn, (1995)
Saga jest wydawana przez wydawnictwo Prószyński i S-ka, do dzisiaj ukazały się cztery tomy (wydane 2011-01-20, 2011-05-
12, 2011-10-06 i 2012-03-27). Ostatni tom tej sagi zostanie wydany w języku polskim 2012-07-24.
Maps in a Mirror (zbiór opowiadań)
Kalejdoskop (1990)
Mozaika (1990)
Chaos (1990)
Okrutne Cuda (1990)
Lost Songs: The Hidden Stories (1990) (nie przetłumaczone na język polski)
Inne
Mistrz pieśni (1979)
Glizdawce (1987)
Zagubieni Chłopcy (1992)
Lovelock (1994) (współautorka Kathryn H. Kidd)
Badacze czasu: Odkupienie Krzysztofa Kolumba (1996)
Szkatułka (1996)
Planeta Spisek (1997)
Zadomowienie (1998)
Oczarowanie (1999)
Arcydzieła (2001) (redaktor – zbiór najlepszych opowiadań s-f XX wieku)
Tropiciel (2010)
Nagrody
Twórczość Orsona Scotta Carda była wielokrotnie nagradzana. Był on m.in. nominowany piętnaście razy do
nagrody Hugo oraz dziewięć razy do Nebuli.
Ważniejsze nagrody jakie zdobył w swojej pisarskiej karierze :
1978: nagroda im. John W. Campbella za najlepszy debiut pisarski
1986: Nebula i Hugo za najlepszą powieść (Gra Endera)
1987: nagroda World Fantasy za najlepsze opowiadanie (Hatrack River)
1987: Nebula, Hugo i Locus za najlepszą powieść (Mówca Umarłych)
1988: Hugo za najlepszą nowelę (Eye for Eye)
1988: Nagroda Mythopoeic i Locus (fantasy) za najlepszą powieść (Siódmy syn)
1991: Hugo za najlepszą książkę non-fiction How to Write Science Fiction and Fantasy
1996: Locus (fantasy) za najlepszą powieść (Alvin Czeladnik)
Orson Scott Card Orson Scott Card (ur. 24 sierpnia 1951 w Richland) – amerykański pisarz science fiction i fantasy. Życie prywatne Orson Scott Card urodził się w 1951 w Richland. Imię "Orson" dostał po swoim dziadku, Orsonie Rega Cardzie, który był synem Charlesa Ora Carda, założyciela mormońskiej kolonii Cardston w Kanadzie. Card jest członkiem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Card parokrotnie przeprowadzał się (m.in. do Kalifornii, Arizony, i Utah), krótko przed napisaniem matury wyruszył na dwa lata doBrazylii. Służył tam w misji w pobliżu São Paulo, tam też nauczył się płynnie mówić po portugalsku. Po powrocie do USA Card poznał Kristine Allen, której ojcem był profesor wykładający na Uniwersytecie imienia Brighama Younga, będący również członkiem wspólnoty mormońskiej. Po trzyletniej znajomości Orson i Kristine pobrali się w maju 1977 r. Mieli razem piątkę dzieci: Michael Geoffrey (który podobnie jak ojciec został pisarzem), Emily Janice, Charlie Ben, Zina Margaret, oraz Erin Louisa. Ich imiona pochodzą od imion pisarzy: Geoffrey Chaucer, Emily Brontë i Emily Dickinson, Charles Dickens, Margaret Mitchell, oraz Louisa May Alcott. Ich trzecie dziecko, syn Charles Benjamin, cierpiał na Mózgowe porażenie dziecięce i zmarł krótko po swoich 17. urodzinach, 16 sierpnia 2000 roku[1] . Piąte dziecko, Erin Louisa, zmarło tuż po urodzeniu[2] . Aktualnie Card mieszka w Greensboro, w Północnej Karolinie. W 2005 roku Card przyjął posadę wykładowcy na Uniwersytecie Południowej Wirginii. W styczniu 2011 roku Card uległ niegroźnemu wylewowi. Twórczość Popularność zyskał dzięki powieści Gra Endera, za którą w roku 1986 zdobył prestiżową nagrodę literacką - Hugo, oraz nagrodę w dziedzinie literatury fantastycznej - Nebulę. Rok później powtórzył te dwa osiągnięcia dzięki kontynuacji wątku w Mówcy Umarłych. Orson Scott Card jest autorem ponad 53 powieści, 68 opowiadań, 17 dramatów, wielu audycji, słuchowisk, sztuk teatralnych i esejów. Jego książki zostały przetłumaczone na 16 języków, w tym polski. W roku 2005 została wydana gra komputerowa Advent Rising do której napisał scenariusz.
Książki Saga Endera Gra Endera (Ender's Game,1985) Mówca Umarłych (Speaker for the Dead, 1986) Ksenocyd (Xenocide, 1991) Dzieci Umysłu (Children of the Mind, 1996) Pierwsze spotkania w świecie Endera (zbiór krótkich opowiadań) (2002) A War of Gifts: An Ender Story (2007) Ender na wygnaniu (Ender in Exile, 2008) Saga Cienia Cień Endera (1999) Cień Hegemona (2001) Teatr Cieni (2002) Cień Olbrzyma (2005) Shadows in Flight (2012) Shadows Alive (w przygotowaniu) Opowieści o Alvinie Stwórcy[edytuj] Siódmy syn (1987) Czerwony Prorok (1988) Uczeń Alvin (1989) Alvin Czeladnik (1995) Płomień Serca (1998) Szeroko uśmiechnięty mężczyzna (1998) (krótkie opowiadanie umieszczone w antologii Legendy) Królowa Yazoo (2003) (krótkie opowiadanie umieszczone w antologii Legendy II) Kryształowe Miasto (2003) Mistrz Alvin (zapowiedziana) Saga Powrót do Domu Pamięć Ziemi (The Memory of Earth, 1992) Wezwanie Ziemi (The Call of Earth, 1992) Statki Ziemi (The Ships of Earth, 1994) Odrodzenie Ziemi (Earthfall, 1995) Dzieci Ziemi (Earthborn, (1995) Saga jest wydawana przez wydawnictwo Prószyński i S-ka, do dzisiaj ukazały się cztery tomy (wydane 2011-01-20, 2011-05- 12, 2011-10-06 i 2012-03-27). Ostatni tom tej sagi zostanie wydany w języku polskim 2012-07-24. Maps in a Mirror (zbiór opowiadań) Kalejdoskop (1990) Mozaika (1990) Chaos (1990) Okrutne Cuda (1990) Lost Songs: The Hidden Stories (1990) (nie przetłumaczone na język polski)
Inne Mistrz pieśni (1979) Glizdawce (1987) Zagubieni Chłopcy (1992) Lovelock (1994) (współautorka Kathryn H. Kidd) Badacze czasu: Odkupienie Krzysztofa Kolumba (1996) Szkatułka (1996) Planeta Spisek (1997) Zadomowienie (1998) Oczarowanie (1999) Arcydzieła (2001) (redaktor – zbiór najlepszych opowiadań s-f XX wieku) Tropiciel (2010) Nagrody Twórczość Orsona Scotta Carda była wielokrotnie nagradzana. Był on m.in. nominowany piętnaście razy do nagrody Hugo oraz dziewięć razy do Nebuli. Ważniejsze nagrody jakie zdobył w swojej pisarskiej karierze : 1978: nagroda im. John W. Campbella za najlepszy debiut pisarski 1986: Nebula i Hugo za najlepszą powieść (Gra Endera) 1987: nagroda World Fantasy za najlepsze opowiadanie (Hatrack River) 1987: Nebula, Hugo i Locus za najlepszą powieść (Mówca Umarłych) 1988: Hugo za najlepszą nowelę (Eye for Eye) 1988: Nagroda Mythopoeic i Locus (fantasy) za najlepszą powieść (Siódmy syn) 1991: Hugo za najlepszą książkę non-fiction How to Write Science Fiction and Fantasy 1996: Locus (fantasy) za najlepszą powieść (Alvin Czeladnik)