4 Listy
6 Co nowego
7 Sieć inspiracji
Ciekawe miejsca w internecie
8 Ważny temat
8 Mały człowiek, wielkie emocje
Co czuje niemowlę?
13 Rodzina
13 Chwila oddechu
Czas tylko dla mamy
14 Wychowanie wolne
od stereotypów
Jak wychowujemy chłopców,
a jak dziewczynki?
18 Ciąża i poród
18 Lepsze życie po porodzie
Ćwiczeniamięśnidnamiednicy
20 Problem z toksoplazmozą
Zrozumieć naturę zakażenia
23 Więcej niż pępowina
Co dostajemy od dziecka
24 Niemowlę
24 Nagłenarodziny
Byćrodzicemwcześniaka
28 Przyjemność karmienia
W stronę udanego karmienia piersią
30 Ćwiczenia z głową
Rozwójpsychomotoryczny
32 Niemowlę, istota społeczna
Kontaktymiędzyludzkie
wpierwszymrokużycia
35 Chwyć mnie!
Zawieszki,grzechotki,gryzaki
36 Łapki w ruch
Rozwójrączekniemowlęcia
38 Sen niemowlaka
Oczami mamy, oczami taty
40 Ach śpij, kochanie...
Łóżeczka,kołyski,hamakiikosze
44 BLW, czyli kuchnia rodzinna
Rozszerzanie diety bez stresu
48 Mleczne nowości
Od kiedy w jadłospisie
50 Co na to ekspert?
Pediatraokarmieniubutelką
54 Przy stole z niejadkiem
Corobić,gdydzieckoniechcejeść
58 Junior
58 Sztuka mycia zębów
Rozmowa z lekarzem stomatologiem
60 Przyszywana babcia
Mądrespojrzenienawychowanie
62 Co na to ekspert?
Psycholog o problemach
ze szczypaniem i biciem
64 Kto pyta, nie błądzi
Jak rozmawiać z dziećmi, by rozwijać
ich naturalną ciekawość
66 Trochę kultury
Nowości książkowe i multimedia
68 Pora na narty!
Dobry moment na początek
70 Nie tylko w górach
Dokąd wybrać się na narty?
72 Dziecko za pół ceny
Felieton mamy
74 Producenci polecają
Informacje rynkowe
www.edziecko.pl/prenumerata
ZNAJDZIESZ NAS TEŻ:
ZDJĘCIENAOKŁADCE:PAWEŁKISZKIEL.STYLIZACJA:KATARZYNAMISIAK
spis treści
Jola Łasiewicka
redaktor naczelna
facebook.com/magazyndziecko
Przed porodem mówimy: „Nieważne, czy będzie chłopiec, czy dziewczynka,
ważne, żeby było zdrowe”. Ale kiedy dziecko przychodzi na świat, okazuje się,
że jego płeć ma dla rodziny spore znaczenie. Począwszy od koloru ubranek (różowe
dla dziewczynki, niebieskie dla chłopczyka) na różne sposoby podkreślamy płeć
dziecka. Na przykład podsuwamy „odpowiednie” zabawki. Dziewczynce kupujemy
wózek i lalki, tymczasem chłopiec bawiący się nimi wielu osobom wydaje się dziwny.
Różnic w podejściu nie brakuje również, jeśli chodzi o emocje. Chłopcom często
odmawia się prawa do łez, a dziewczynkom – do szaleństwa, niezależności i wyrażania
gniewu. Z czego to wynika i jakie może mieć konsekwencje nierówne traktowanie
chłopców i dziewczynek, przeczytacie w tym numerze „Dziecka”. Warto wiedzieć,
jaki przekaz od najmłodszych lat wpajamy córce lub synowi.
NA OKŁADCE:
Zuzia (6 miesięcy)
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
8 Dziecko LUTY 2018
emocje
wielkie
Niemowlę – wbrew temu,
co się powszechnie uważa
– przeżywa znacznie więcej,
niż tylko zadowolenie
lub złość. Jak odczytywać
jego uczucia z mimiki
i zachowania?
I jak na nie reagować?
Tekst Justyna Dąbrowska
C
hoć niemowlę nie potrai jeszcze
mówić,tak jak my,przeżywa
całą gamę uczuć.Cała sztuka
polega na tym,żeby nauczyć się owe
emocje odczytywać.Niemowlę i małe
dziecko nie powie nam bowiem,co czuje.
Sami musimy się tego domyślić.
Mały
człowiek,
WAŻNY TEMAT
DZIECKO
Kiedy niemowlę przeżywa radość,
nikt dookoła nie ma wątpliwości,
że to jest właśnie to uczucie!
Jego oczy są szeroko otwarte a cała
buzia promienna. Dziecko się śmieje
w głos lub wydaje radosne piski.
Nic dziwnego, że wszyscy wokół
także stają się weseli!
Umiejętność przeżywania radości
jest czymś niezwykle istotnym
– stanowi fundament dla przyszłej,
optymistycznej i stabilnej relacji ma-
łego człowieka ze światem. Więc im
maluch więcej się śmieje, tym lepiej.
Śmiech pozwala odreagować stres,
oczyścić atmosferę z napięcia, ładuje
nasze baterie.
RODZICE
Próbujcie odkrywać, co cieszywasze
dziecko. Może podrzucanie do góry
włochatego misia? A może prosta
zabawa w „A kuku”? Jeśli malec lubi
jakąś piosenkę – nauczcie się jej słów
i śpiewajcie, gdy zbliża się zły nastrój.
Aprobata dla pozytywnych uczuć
przeżywanych przez malca buduje
jego pewność siebie i wzmacnia po-
czucie własnej wartości. Dezaproba-
ta potrai je poważnie naruszyć.
Jeśli niemowlę cieszy się czymś,
co mogłoby być niebezpieczne
– np. ma ochotę rzucać o podłogę
cenną porcelaną, dajcie mu coś
innego do rzucania, zamiast karcić
za sam pomysł takiej zabawy.
RADOŚĆ
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
LUTY 2018 Dziecko 9
Z CZASEM DZIECKO NAUCZY
SIĘ, ŻE TO, CO W PIERWSZEJ
CHWILI ZASKAKUJE,
POTEM MOŻE SPRAWIAĆ
PRZYJEMNOŚĆ.
CIEKAWOŚĆ TO BARDZO WAŻNA CECHA U DZIECKA. DZIĘKI
NIEJ MALEC POZNAJE NIE TYLKO OTACZAJĄCY GO ŚWIAT,
ALE TEŻ PRAWA FIZYKI, NP. ZRZUCAJĄC ZABAWKĘ ZE STOŁU.
WARTO W DZIECKU TĘ CIEKAWOŚĆ PODSYCAĆ, POKAZUJĄC
MU RÓŻNE PRZEDMIOTY, TŁUMACZĄC, DO CZEGO SŁUŻĄ
I JAK DZIAŁAJĄ.
DZIECKO
Kiedy w otoczeniu malca pojawi
się coś atrakcyjnego i intrygującego,
na jego twarzy maluje się wielkie
zaciekawienie.
Pokazujemy dziecku kolorową piłkę,
brzęczącą grzechotkę, migające
za oknem światełka czy... starszego
braciszka robiącego miny, a niemow-
lę całe zamienia się w ciekawość.
Podnosi lekko brwi, rozszerza oczy,
powoli otwiera buzię... Kiedy obiekt
zainteresowania zaczyna się poru-
szać, wodzi za nim wzrokiem.
A jeśli dziecko potrai się już samo
przemieszczać – stara się podążyć
za tym, co wydaje się takie ciekawe.
RODZICE
Gdy niemowlę jest wyraźnie czymś
zaciekawione, zachęcajcie je
do badania, eksperymentowania.
Jeśli widzicie np. że jego uwagę
przyciągnąłwóz strażacki, pokażcie
mu, jak wysuwa się drabina, otwiera-
ją drzwi, kręcą koła.
Nie okazujcie dezaprobaty dla za-
interesowania czymkolwiek. Dziecko
ma prawo być zaciekawione wszyst-
kim, co je otacza. Co najwyżej staraj-
cie się skierować jego uwagę na coś
bezpieczniejszego – jeśli ma ochotę
ciągnąć psa za ogon, pokażcie mu,
że ogony mają też inne zwierzątka
na obrazkach w książce.
CIEKAWOŚĆ
DZIECKO
Dla malutkiego dziecka niemal
wszystko jest nowe. Ktoś włączył
mikser w kuchni. Za oknem z łosko-
tem przejechał samochód. Kot wsko-
czył znienacka na szafę. W zabawce
włączyło się światełko... Każda z tych
rzeczy, którą malec słyszy lub widzi
po raz pierwszy, może budzić u niego
zadziwienie. Dziecko zastyga w bez-
ruchu, brwi ma wysoko uniesione,
oczy szeroko otwarte, wpatruje się
lub nasłuchuje, całe zwrócone w stro-
nę tego, co je zaskoczyło.
Czy to, co nowe, wywoła uśmiech,
czy raczej sprowokuje łzy? To trochę
zależy od nas, rodziców.
RODZICE
Widząc zdziwienie malucha, spokoj-
nie tłumaczcie, co się dzieje,
by dziecko poczuło się bezpiecznie:
„Widziałeś, jak mruga ta lampka?
Nie spodziewałeś się, że ta zabawka
może tak robić, prawda?”.
Dajcie dziecku czas, żeby zaskocze-
nie mogło się przemienić w zacieka-
wienie, nie poganiajcie go. Gdy nie-
mowlę jest już spokojne, to, co było
takie zaskakujące i mogło budzić
u niego niepokój, można spróbować
zamienić na oswojone. Jeszcze raz
włączcie mikser, naciśnijcie przycisk
zabawki, zachęćcie kota do harców,
pokażcie przejeżdżający samochód.
ZASKOCZENIE
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
10 Dziecko LUTY 2018
DZIECKO
Dziecko może wyrażać na wiele
różnych sposobów to, że jest
w gorszej formie. Jednym z najbar-
dziej oczywistych jest płacz.
Ale nie każdy płacz oznacza,
że dziecko ma kłopot i nie każdy
kłopot wyraża się w płaczu. Dziecko
marudzi, ma smutną minę, jest
przygnębione, osowiałe. Buzia
układa się w podkówkę, spojrzenie
dziecka jest jakby przygaszone.
DZIECKO
To duże przeżycie widzieć, jak słodki
niemowlak nagle w ciągu minuty
zamienia się w uosobienie furii. Robi
się czerwony na twarzy i krzyczy
wniebogłosy! To nie jest płacz pełen
skargi, to głośny i stanowczy protest,
bunt, żądanie natychmiastowej
zmiany! Ile energii jest w tej złości,
ile pasji! Dziecko całe zamienia się
w „Gburię-Furię”. Wszystkie mięśnie
są napięte jak postronki, całe ciało
protestuje.
RODZICE
Nie zawsze umiemy określić, co jest
przyczyną smutku. Może to być
nuda, zmęczenie, mokra pieluszka,
zapodziana gdzieś przytulanka...
Nawet jeśli nie możemy zaradzić
smutkowi, ważne, że okazujemy
dziecku zrozumienie i empatię.
Jak najszybciej reagujcie na płacz
czy smutną minę dziecka i nie zosta-
wiajcie go sam na sam z trudnymi
uczuciami. Warto w takiej chwili
przytulić malca, pokołysać, poszep-
tać mu do ucha kojące słowa,
ale nie oczekując, że to natychmiast
pomoże. Możecie powiedzieć: „Wi-
dzę, że ci smutno, zaraz zobaczymy,
co można zaradzić”. Dziecko wam
nie odpowie, bo jeszcze nie potrai
tego zrobić, ale poczuje się otoczone
opieką. Zobaczy, że akceptujecie
je także wtedy, gdy nie jest zbyt
szczęśliwe. „Kocham cię zawsze,
bez względu na to, jak się czujesz
i czy masz dobry humor” – to dla
każdego dziecka jeden z najważniej-
szych komunikatów.
RODZICE
Dla nas taka sytuacja jest zazwyczaj
trudna. Sami nie potraimyjuż w tak
otwarty sposób manifestować swoich
uczuć – i słusznie, otoczenie za-
pewne by tego nie zniosło... Dlatego
mamy skłonność do tego, by tłumić
złość dziecka, zamiast próbować
ją zrozumieć. Zapominamy też,
że w samym złoszczeniu się nie ma
niczego złego, dajmy dziecku prawo
do złości. Zamiast mówić: „Prze-
stań się złościć, to nieładnie”, lepiej
powiedzieć: „O, widzę, jaki jesteś zły,
nie podoba ci się tu, prawda? Chodź,
wyjdziemy na zewnątrz, tam jest
mniej duszno”.
Szukajcie przyczyn dziecięcych ner-
wów. A może maluch ma jakiś ważny
powód do złości? Może jest głodny,
zgrzany, zmęczony? Taki problem
dość łatwo można rozwiązać. Wy-
starczy nakarmić niemowlę, rozpiąć
mu ciepły kombinezon, utulić do snu.
Pogódźcie się z tym, że niektórych
problemów rozwiązać się nie da,
że czasem dziecko będzie się złościć
i nic na to nie da się poradzić.
Np. wtedy, gdy przychodzi czas
odstawienia od piersi lub powrotu
mamy do pracy i zostawienia malca
pod opieką niani. W takiej sytuacji
najlepsze, co możecie zrobić,
to zaakceptować uczucia dziecka,
przytulić je i cierpliwie ocierać łzy.
SMUTEK
ZŁOŚĆ
ZŁOŚĆ TO JEDNO Z TYCH
UCZUĆ, KTÓRE DAJE
CZŁOWIEKOWI SIŁĘ
DO DZIAŁANIA, DO ZMIANY.
BEZ NIEJ BYLIBYŚMY
O WIELE MNIEJ ENERGICZNI.
DLATEGO, GDY MALEC
SIĘ ZŁOŚCI, STARAJMY SIĘ
GO ZROZUMIEĆ.
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
WAŻNY TEMAT
12 Dziecko LUTY 2018
FOT:GETTYIMAGES/GALLOIMAGESPOLAND,SHUTTERSTOCK.COM
Oto proste ćwiczenie.
Niech każde z was dwa razy
w ciągu dnia zada sobie
pytanie – jak się teraz czuję?
Nasza lista może pomóc wam
znaleźć odpowiedź.
radość, ufność, pewność
siebie, spokój, lekkość, miłość,
sympatia, pogoda ducha,
nadzieja, serdeczność, czułość,
życzliwość, spokojna duma,
satysfakcja, zadowolenie,
ulga, podziw, zaciekawie-
nie, wdzięczność, śmiałość,
łagodność, odprężenie, wiara,
przyjemność, zachwyt,
podziw, fascynacja, troskli-
wość, pożądanie, euforia,
entuzjazm, podniecenie,
poczucie komfortu;
smutek, zranienie, ból,
depresja, przygnębienie;
porażka, poczucie klęski,
rozczarowanie, poczucie
odrzucenia, samotność,
bezradność, tęsknota, żal,
współczucie;
gniew, złość, furia,
sarkazm, frustracja, cynizm,
zbuntowanie;
rozdrażnienie, wściekłość,
złośliwość, obraza, uraza,
nienawiść;
wrogość, niechęć,
lekceważenie, irytacja,
wstręt, obrzydzenie;
wstyd, upokorzenie,
zlekceważenie, poczucie
niższości, wyrzuty sumienia,
zakłopotanie, zażenowanie,
skrępowanie, niepewność,
konsternacja;
niesmak, antypatia;
strach, panika, nieśmiałość,
obawa, lęk, zdenerwowanie;
zazdrość, nieufność, zawiść,
ostrożność, powściągliwość,
niepokój;
przerażenie, udręczenie,
litość, zaskoczenie.
Ćwiczenia z empatii
A CO WY PRZEŻYWACIE? PONIŻEJ ZNAJDZIECIE SZEROKĄ GAMĘ UCZUĆ, JAKIE MOŻE PRZEŻYWAĆ KAŻDY CZŁOWIEK.
IM LEPIEJ BĘDZIECIE ROZUMIEĆ WŁASNE UCZUCIA, TYM ŁATWIEJ BĘDZIE WAM ROZUMIEĆ UCZUCIA WASZEGO DZIECKA.
DZIECKO
Strach może się manifestować
na wiele sposobów. Malec może
się wpatrywać w coś, czego się boi,
szeroko otwartymi oczami, może
zblednąć, zacząć szybciej oddychać.
Biorąc go na ręce poczujemy,
że całyjest napięty. Jego skóra
może być chłodna, pokryta gęsią
skórką albo spocona. Dziecko może
być bardzo ciche, lub przeciwnie
– głośno płakać.
Trudno przewidzieć, czego niemowlę
się przestraszy. To może być nagły
hałas, gwałtowny ruch mamy lub
taty, pierwsze wyjście do centrum
handlowego, spotkanie z dawno
niewidzianą babcią. W wieku sied-
miu, ośmiu miesięcy większość nie-
mowląt przeżywa lęk przed osobami,
których nie zna. Dzieci doskonale
wyczuwają też, kiedy między doro-
słymi dzieje się coś niedobrego.
Jeśli rodzice mówią do siebie pod-
niesionym tonem, jeśli ktoś płacze
czy krzyczy, maluch odczuwa lęk.
RODZICE
Zajmując się małym niemowlęciem,
starajcie się unikać gwałtownych
ruchów. Podnoście malca powoli
i delikatnie, trzymając go blisko
siebie. Dzięki temu będzie czuł się
bezpiecznie. Unikajcie miejsc, w któ-
rych jest duży hałas i tłum ludzi.
Gdy dziecko przeżywa okres lęku
przed obcymi, nie zmuszajcie go
do kontaktu z nieznanymi osobami
i brońcie je przed niechcianymi po-
ufałościami. Nie pozwalajcie nikomu
zaczepiać malucha na spacerze,
głaskać go ani na siłę brać na ręce.
Jeśli widzicie, że malec boi się, weź-
cie go na ręce i przytulcie, mówiąc
spokojnie: „Wszystko jest w porządku,
jestem przy tobie”. To przywróci mu
poczucie bezpieczeństwa.
Nawet jeśli powstanie między wami
różnica zdań i jesteście zdenerwo-
wani, starajcie się nie kłócić głośno.
Złość i podniesione głosy rodziców
mogą być dla dziecka szczególnie
przerażające.
STRACH
STRACH JEST BARDZO SIL-
NYM UCZUCIEM I TAK ŁATWO
NIE DA SIĘ O NIM ZAPOMNIEĆ.
PRZYTULENIE, USPOKAJĄCE
SPOJRZENIE CZY SŁOWA
SPRAWIĄ, ŻE MALEC
POCZUJE SIĘ BEZPIECZNIE
I PRZESTANIE SIĘ BAĆ.
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
14 Dziecko LUTY 2018
Płeć dziecka to ważna cecha jego ciała.
Ale jeśli patrzymy na dziecko (podobnie zresztą
jak i na dorosłego) wyłącznie przez pryzmat jego płci,
może nam być trudno dostrzec to, jakim jest człowiekiem.
stereotypów
Wychowanie
wolne od
N
iezależnie od tego, czyurodził nam
się chłopiec czy dziewczynka,
chcemywychować nasze dziecko
na szczęśliwego człowieka. I warto już
na początku jego życia uświadomić sobie,
od czego to szczęście na pewno będzie
zależeć. Specjaliści zajmujący się pojęciem
szczęścia wśród jego warunkówwymie-
niają: poczucie wolności, satysfakcję
z wykonywanej pracy, możliwość decydo-
wania o sobie, realizowania swoich pasji,
dysponowania swoim czasem. Podkreślają
też, że coraz częściej poczucie wypalenia
i depresja dotykają tych ludzi, którzy mają
nawet wysokie stanowiska i dochody,
znaczną pozycję społeczną i modelowe ży-
cie rodzinne, ale w sile wieku orientują się,
że chcieli iść w życiu zupełnie inną drogą.
Wynika stąd,że trudno będzie osiąg-
nąć szczęście człowiekowi,któremu ktoś
narzucił sposób zachowania i wyrażania
emocji.Komuś,kto próbuje wypełnić pew-
ną narzuconą mu rolę,zamiast z energią
i radością odkrywać w sobie indywidualne
cechy,talenty,możliwości.
No dobrze,ale dlaczego o tym piszemy?
Przecież póki dziecko jest niemowlęciem,
maluchem,przedszkolakiem – wydaje nam
się,że nikt mu niczego specjalnie nie na-
rzuca.Bawi się,jak chce,jest ubierane sto-
Tekst Małgorzata Welman i Jolanta Bylica, psycholożka
RODZINA
sownie do pogody,ma swoich ulubionych
bohaterów bajek.Czyto rodzice narzucają
synowi,by interesował się samochodami,
a córce każą urządzać podwieczorki
dla lalek? A nawet jeśli tak jest,to w czym
to może dziecku zaszkodzić? Jak ma
to wpłynąć na jego przyszłe szczęście?
Wielu rodziców i dziadkówtwierdzi,
że w dyskusji na temat stereotypów,
które dotyczą płci,jest masa przesady.
Że to sztucznie rozdmuchany problem,
że chłopcy i dziewczynki mają po prostu
różne zainteresowania i zabawy,różnie
się zachowują i nie ma sensu tego zmie-
niać.Ale czytak jest naprawdę? Przyjrzyj-
my się temu,jak dziecko dowiaduje się,
że jest chłopcem lub dziewczynką i z czym
się to wiąże.
CZYKOLOR MAPŁEĆ?
Płeć biologiczną dziecka możemy poznać
w piątym miesiącu ciąży (czasem nawet
wcześniej,zależnie od tego,jakie wykonuje-
my badania prenatalne).I zwykle cieszymy
się,niezależnie od tego,jakie były nasze
A gdybytak wszyscyrodzice
przestali poddawać się
dyktatowi popularnych
sklepów? Zaczęli kupować
córkom i synom ubrania
wdowolnych kolorach?
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
LUTY 2018 Dziecko 15
wcześniejsze przeczucia i marzenia.Dzie-
cko w naszej wyobraźni staje się bardziej
realne.Zaczynamy kompletować dla niego
ubranka,akcesoria,meble.I warto się
zastanowić,czy córeczce rzeczywiście mu-
simy malować pokój na różowo,a chłopcu
kupować niebieskie śpiochy? Czy na jego
pościeli muszą być autka,a na jej koszulce
księżniczka?To niby drobiazg,ale z czasem
sprawa stanie się istotna.Już w przedszko-
lu chłopiec w różowej koszulce usłyszy
drwiące uwagi,że wygląda jak dziewczyna.
I że jest przez to gorszy od kolegów.
A gdybytak wszyscy rodzice przestali
poddawać się dyktatowi popularnych
sklepów? Zaczęli kupować córkom i synom
ubrania w dowolnych kolorach? Popyt
wpływa na podaż.Jest sporo marek
ubranek dla dzieci,a nie dla dziewczynek
i dla chłopców.
DOBRAZABAWKA?
ROZWOJOWA!
Koparka dla chłopca,dla dziewczynki lalka
– czytak odruchowo wybieracie zabawki
dla dzieci? Pół biedy,jeśli rzeczywiście
chłopiec uwielbia się bawić samochodami,
a dziewczynka kołysać lalki.Gorzej,jeśli
dziecko ma zupełnie inne zainteresowania.
Jest sporo dziewczynek,które godzinami
układają puzzle,i chłopców,którzy zamiast
rajdówurządzają szpital dla chorego
misia.Przy czym warto pamiętać,że jedno
nie wyklucza drugiego – można uwielbiać
zabawę lalkami i budowanie z klocków.
I to niezależnie od płci.
Szukając zabawek dobrych dla rozwoju
dziecka,warto na dłużej zatrzymać się
przy misiach i lalkach.Bo nawet jeśli syn
rzeczywiście jest fanem motoryzacji,
zabawa lalkami może go tylko wzboga-
cić.Psychologowie twierdzą,że zabawa
lalkami i misiami jest niezwykle ważna dla
rozwoju emocjonalnego dziecka,pozwala
mu ćwiczyć role opiekuńcze,uwrażliwia.
I dzieje się to niezależnie od płci dziecka!
Dziewczynki lubią bawić się klockami,
majsterkować,składać modele rozmaitych
pojazdów – wystarczy stworzyć im możli-
wość wyboru zabawek i zabawy.I – jak to
zwykle bywa – dać odpowiedni przykład.
TAKIE KWIATKI
WPODRĘCZNIKACH
Murarz domy buduje,Zosia pysznie gotuje.
Od takich sformułowań niestety roi się
nadal w książkach dla dzieci,nie tylko
wwierszykach poetów z ubiegłego wieku.
Co gorsza znajdziemy je także w podręcz-
nikach z akceptacją Ministerstwa Edukacji
Narodowej.Wten sposób stereotypy
dotyczące roli kobiety i roli mężczyzny
trzymają się świetnie.Warto zwracać
na to uwagę,uczyć nawet małe dzieci
krytycznego spojrzenia,ale też przeciw-
stawiać się,szczególnie jeśli chodzi o obo-
wiązujące w szkołach dzieci podręczniki.
Książkę przed kupieniem można przekart-
KIMJAJESTEM?
Większośćdwulatkówpotrafiokreślić
jużswojąpłećbiologiczną,czylipotrafi
powiedziećosobie„dziewczynka”
lub„chłopiec”.
Mówiotymwswoim,zrozumiałym
zazwyczajtylkodlanajbliższych,języku.
Poupływiekolejnychmiesięcyrozróżnia
takżepłećinnychdzieciorazdorosłych.
Dzieckostopniowoprzyswajasobie
tzw.pojęciepłci–jednaknatymetapie
rozwojuwiążejeprzedewszystkim
zbiologicznymwymiarempłci.
To,żekażdymajakąśpłećbiologiczną,
stajesiędladzieckaoczywistewokoli-
cach4.rokużycia.Przedszkolakpotrafi
teżznakomiciewymienićkulturowe
atrybutypłcifunkcjonującewspołecz-
ności,wktórejżyje.
RÓŻNICAPŁCI CZYTEMPERAMENTU?
SandraBem,psycholożka,
twórczyniteoriischema-
tówpłci,podkreśla,
żepatrzymynaświat
przezpryzmatwłasnejpłci.
Oczekujemytegotakże
oddzieci.Todlategojuż
2-,3-latkiznająschematy
powiązanezwłasnąpłcią,
czylizaczynająpatrzeć
naotoczeniepoprzez
pryzmatbyciadziewczyn-
kąlubchłopcem.Warto
jednakpamiętać,
żenadmierneróżnicowa-
niedziecizewzględu
napłećniejestkorzystne
dlarozwoju.Łatwo
bowiem,częstonieświado-
mie,przyczynićsiędoprze-
ciwstawianiachłopców
dziewczynkom(iodwrot-
nie)orazdotworzenia
iutrwalaniakrzywdzących
stereotypów.Tymcza-
semrzeczywisteróżnice
temperamentupomiędzy
dziewczynkamiichłopcami
sąmniejsze,niżpostrzega-
mytomy,dorośli.
Od najmłodszych lat wartostwarzać dzieciom przestrzeń
doróżnorodnych zabaw. I pamiętać otym, że zabawa
lalkami jest rozwijająca dla każdegodziecka.
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
16 Dziecko LUTY 2018
RODZINA
kować,można ją także w czasie czytania
odpowiednio skomentować,można wysłać
petycję do MEN.
LITERATURA
RÓWNOŚCIOWA
Na szczęście jest także coraz więcej ksią-
żek,które od tych stereotypów nie tylko
odchodzą,ale też je zwalczają.Dzieciaki
mogą dzięki nim poznać żeńskie formy
nazw rozmaitych zawodów (świetne książ-
ki z wydawnictwa Poławiacze Pereł),po-
dziwiać chłopięcych bohaterów pełniących
role stereotypowo przypisywane kobietom
oraz biograie kobiet naukowczyń,wyna-
lazczyń,pisarek,odkrywczyń,twórczyń
(wydany niedawno w Polsce międzynaro-
dowy bestseller „Opowieści na dobranoc
dla młodych buntowniczek”; biograie
kobiet autorstwa Anny Czerwińskiej-
-Rydel z wydawnictwa Muchomor).Można
sięgnąć po literaturę skandynawską – tam
stereotypów płciowych i języka dyskrymi-
nacji nie znajdziemy.
Nie rezygnujmy z czytania klasycznych
baśni,ale rozmawiajmy z dziećmi o kontek-
ście historycznym,w którym powstawały.
Fajnie też czasem puścić wodze fantazji
i pomyśleć,„co by było,gdyby...”.Grze-
gorz Kasdepke wraz Anną Onichimowską
napisali zabawną dwustronna książkę pod
znamiennym tytułem „Co by było,gdybym
był dziewczynką.Co by było,gdybym była
chłopcem”.I właśnie o to chodzi,żeby
o tym czasami pomyśleć,porozmawiać,
podyskutować.
EMOCJE SĄDLAWSZYSTKICH
„Nie rycz jak baba”,„zachowuj się jak
dziewczynka”.Stereotypów nie brakuje
również,jeśli chodzi o emocje i tempera-
ment.Chłopcom odmawia się prawa
do łez,dziewczynkom do szaleństwa,nie-
zależności,wyrażania gniewu.Wrażliwy
chłopiec postrzegany jest jako zniewieś-
ciały,a dynamiczna,silna dziewczynka
to chłopczyca.Dorośli,ale także przekazy
medialne i reklamowe wzmacniają w dzie-
ciach postawy stereotypowo przypisywa-
ne ich płci.
Skutki łatwo możemy obserwować
i to mimo ogromnych zmian,które zaszły
w zachodniej Europie w ciągu ostatnich
50 lat.Wielu dorosłym mężczyznom nadal
trudno jest okazywać uczucia,przyznawać
się do słabości.Wiele kobiet ma problem
z wyrażaniem wściekłości,zaspokajaniem
własnych pragnień,skupieniem się
na sobie,domaganiem się głośno tego,
co jest im potrzebne.To nie są cechy
związane z płcią – pojawiają się jako wynik
wychowania.Chłopiec może mieć duszę
poety,a dziewczynka bojowniczki.Jeśli
od rodziców dostaną akceptację i wsparcie,
nie tylko będą czuć się akceptowani,ale też
łatwiej będzie im się w życiu samorealizo-
wać,spełniać i unikać frustracji.
ZMIANYZACZYNAJĄSIĘ
OD NAS,TU ITERAZ
Małe dzieci chłoną jak gąbka wszystko,
co je otacza.Powtarzają słowa,naśladują
miny,kopiują gesty i ruchy.Odtwarzają
sytuacje,które zaobserwują w domu lub
JĘZYKOWARÓWNOWAGA
Naukowczyni,ministra.
Brzmidziwnie?
Zatonauczycielka,przed-
szkolanka,pielęgniarka
jużnie?Dlaczego?
Dojednychzdążyliśmy
sięjużprzyzwyczaić,
adoinnychjeszczenie.
Niebezpowodu.Niektóre
zawodyuznawałosięprzez
latazatypowokobiece,
ainnezatypowomęskie.
Brałosiętozprzeświad-
czeniaoistnieniutypowo
męskichitypowokobie-
cychzdolnościikompeten-
cji.Cowięcej–zprzekona-
niaoinnejbudowiemózgu
kobietimężczyzn.
Tegojednakniktnaukowo
nieudowodnił.
CICHADZIEWCZYNKA,
GŁOŚNYCHŁOPAK?
Badaniapsychologarozwojowego
MichaelaSiegalapotwierdziły,żerodzice
częściejnagradzajązachowaniawedług
nichtypowedladanejpłci.
Jednocześniestanowczoreagująna
zachowanianiezgodne,wichmniemaniu,
zpłciądziecka.Zwracająwięcuwagę
córeczce,gdyjestzagłośna,tolerującjed-
nocześniegłośnezachowaniachłopców.
Zachęcająsynadodynamicznejzabawy
ruchowej,cieszącsięzcichejispokojnej
zabawycóreczki.
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
20 Dziecko LUTY 2018
Toksoplazmozawrodzona
tojedno z najczęstszych
zakażeń – obok cytomegalii
– odpowiedzialnych zawady
wrodzone u dzieci.Większości
z nas choroba kojarzysię
z kotami. Niesłusznie.
Mam nadzieję, że ten tekst
pomożewam zrozumieć naturę
tych zakażeń i pozwoli uchronić
kolejne dzieci przed poważnymi
powikłaniami.
Tekst Kamila Ludwikowska, lekarka, mama
bliźniaczek, blogerka (doktor-mama.pl)
toksoplazmozą
Problemz
CIĄŻA I PORÓD
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
SPRAWDZAJ
PRZECIWCIAŁA
Do zakażenia zagrażającego dziecku
może dojśćwyłącznie u kobiet, które
nie uległyzakażeniu toksoplazmozą
przed ciążą.
Przebyciezakażeniawcześniejjestpraktycznie
równoznacznezgwarancjąbezpieczeństwa
dlapłodu.Coztegowynika?Wartosprawdzić
swójstatusjeszczeprzedplanowanąciążąbądź
najszybciejjaktomożliwewciąży.
Badaniepoleganasprawdzeniuobecnościprze-
ciwciałprzeciwkotoksoplazmozie(IgMiIgG)
wekrwi.Dodatniwynikbadaniaprzedciążą
oznacza,żenieulegnieszzakażeniuwciąży.
Ujemny–żemusiszzachowaćszczególnąostroż-
ność,bomożeszuleczakażeniu.Jeśliwynikbył
ujemny,wartopowtarzaćbadanieprzynajmniej
razwkażdymtrymestrze,abyocenić,czynie
doszłodozakażeniawczasieciąży.Wraziepoja-
wieniasięprzeciwciałuciężarnejpodejmowane
sąkolejnekrokidiagnostyczneiterapeutyczne.
T
oxoplasma gondii to mikroskopijny
pierwotniak.W krajach rozwinię-
tych,o umiarkowanym klimacie,
takich jak Polska,do zakażenia dochodzi
u 10-50 proc.społeczeństwa.W krajach
rozwijających się,o gorszych warunkach
sanitarnych – u ponad 80 proc.miesz-
kańców.Zdecydowana większość osób
przechodzi zakażenie bezobjawowo.Kiedy
dojdzie do niego w ciąży,u ciężarnej także
nie występują żadne objawy choroby,
ale pierwotniaki mogą przeniknąć do płodu
i spowodować szereg wad.W przebiegu
toksoplazmozywrodzonej najczęściej
uszkodzeniu ulegają narząd wzroku oraz
ośrodkowyukład nerwowy.
TOKSOPLAZMOZA TO
CHOROBA NAJCZĘŚCIEJ
KOJARZONA Z KOTAMI.
CZĘSTO ZAPOMINAMY
O INNYCH, BARDZIEJ
ISTOTNYCH DROGACH
ZAKAŻENIA.
ABY ZROZUMIEĆ, NA CZYM POLEGA PROFILAKTYKA ZAKAŻENIA,
TRZEBA POZNAĆ CYKL ŻYCIOWY PASOŻYTA.
KOLEJNI ŻYWICIELE
Docelowym żywicielem
toksoplazmoz są koty.
Kot zakaża się przez
zjedzenie skażonego
mięsa (wychodzą-
cy ulega zakażeniu,
polując; jeśli nie wycho-
dzi z domu – zjadając
surowe mięso bez
uprzedniego zamro-
żenia). Zakażony kot
wydala oocysty przez
2-3 tygodnie. Oocysty
nie są niebezpieczne od
razu – muszą dojrzewać
minimum jeden dzień.
Zjedzenie pokarmów
zanieczyszczonych
inwazyjnymi oocystami
może doprowadzić do
zakażenia. Ryzykowne
jest jedzenie niemy-
tych owoców i wa-
rzyw, szczególnie tych
rosnących w ziemi lub
nisko przy ziemi (sałata,
rzodkiewki, marchew,
truskawki). W domu,
dbamy o to, aby były
należycie umyte, ale
jedząc w restauracji.
nie możemyjuż mieć
tej pewności.
Zakażeniu drogą
pokarmową mogą też
ulec zwierzęta (świ-
nie, krowy...). Z oocyst
u nowego gospodarza
uwalniane są kolejne
formy pasożyta, które
wędrują do jego tkanek
i narządów. Tam po-
wstaje forma cyst, która
może przetrwać latami,
nie wywołując objawów
u gospodarza. Zjedze-
nie niedogotowanego
mięsa zawierającego
cysty to najczęstsza
droga zakażenia tokso-
plazmozą u ludzi.
PROFILAKTYKA
ZAKAŻENIA
PIERWOTNIAKIEM
TOXOPLASMA
GONDII PRZEDE
WSZYSTKIM POLE-
GA NA DBANIU
O HIGIENĘ.
reklama
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
LUTY 2018 Dziecko 25
Na każdym kroku personel oddziału, ja również, musimy być
bardzo uważni, żeby nie brać na siebie czegoś, co jest rodziców,
a nie nasze.Jeżeli rodzice mają stworzone warunki,to fanta-
stycznie potraią odkrywać język dziecka.A od nas potrzebują
raczej towarzyszenia im niż porad czy instrukcji. Możemy
co najwyżej delikatnie wskazywać, że maluch coś nam daje
do zrozumienia, że jego zachowania coś nam o nim mówią, mają
znaczenie.
Powiedziała pani o poczuciuwinymatek. Skąd się ono
bierze? Przecieżto nie matka sprawiła,że dziecko urodziło się
przedwcześnie.
Matki czują się bezgranicznie odpowiedzialne za to,co dzieje się
z ich dziećmi.Uważają,że powinny za wszelką cenę je chronić.
A tu nagle sytuacja wymyka się spod kontroli.Często towarzyszy
temu poczucie kobiety,że ciało zdradziło ją,zawiodło.
Jak można jej pomóc?
Nie zaprzeczać uczuciom,towarzyszyć jej w ich przeżywaniu,
przyjmować to,co ona czuje.Być z nią w tym razem.
Ale pewnie najsilniejszym uczuciemw tej sytuacji jest lęk ?
On jest na pierwszym miejscu.I jeszcze
poczucie bezradności.I pytania – co to znaczy
to wcześniactwo,tak długofalowo? Wielu
rodziców chciałoby,żebyto doświadczenie
zamknęło się w przestrzeni szpitala,żeby się
skończyło wraz z wyjściem do domu.A wiemy,
A jeśli się nie udaje?
Niemal zawsze pojawia się pytanie: „Dlaczego właśnie mnie
to spotkało? Dlaczego moje dziecko?”.Kobiety często mówią
o poczuciu winy.Uważają,zupełnie niesłusznie,że same jakoś
się przyczyniły do tego przedwczesnego porodu.Poza tym na
początku zazwyczaj jest szok.Widok maluszka podłączonego pod
różne kabelki i rurki jest czymś bardzo trudnym.Jest mnóstwo
niepokoju,pytań: co mogę zrobić,czy mogę go dotknąć,czyto jest
bezpieczne.Ten maluch nie jest w stanie pomóc rodzicom
w odnajdywaniu drogi do siebie.Nie ma tego pierwszego głębokie-
go spojrzenia w oczy ani pełzania po brzuchu mamy do jej piersi...
Jest za to realne zagrożenie zdrowia,a czasem życia.
No właśnie,na pierwszy plan wysuwa się ratowanie życia.
I wtedywydaje się,że to,co najważniejsze,dzieje się pomiędzy
lekarzem,pielęgniarką a dzieckiem.Trudno odnaleźć w tym
kawałek dla siebie.
Jak można pomóc tym rodzicom?
Konieczne jest wsparcie ze strony personelu i bliskich – kogoś,
kto pomoże zmniejszyć poczucie bezradności,kto z szacunkiem
i delikatnością będzie towarzyszył rodzicom w nawiązywaniu
relacji z ich maleńkim,bardzo jeszcze
niedojrzałym dzieckiem.Niezwykle ważne
jest to,by rodzice mogli doświadczyć,że są
dziecku potrzebni,że ich obecność ma
ogromne znaczenie.To na początku mogą
być drobne rzeczy: pogłaskanie malca,
powiedzenie paru słów,czasem po prostu
posiedzenie przy nim.
I to jest nie mniej istotne od tego,co w tym
czasie robi medycyna.
Zabiegi medyczne,ratowanie życia
mogą przesłaniać ten aspekt emocjonalny.
W pierwszym momencie dziecko często nie ma szans przeżycia
bez wspomagania oddechu,bez aparatury medycznej.Ale uczymy
się tak prowadzić intensywną terapię,żeby zostawiać miejsce
rodzicom.Bo przecież budowanie relacji to tak naprawdę uczenie
się siebie nawzajem.I uważność na to,co ten maluszek mówi nam
o sobie.A mówi tak,jak potrai – subtelniej niż donoszony
noworodek.To maluch,który jest na razie bardzo niedojrzały.
Jego układ nerwowynie jest przygotowanyna kontakt ze światem.
To wszystko się dopiero tworzy.A przecież – z racji sytuacji – jest
bardziej narażony na ból i różne nieprzyjemne bodźce.Szybki
dotyk przy przewijaniu czy zmiana pozycji to dla takiego malucha
czasem już za dużo.
Co znaczyw praktyce „zostawiać miejsce rodzicom”?
To znaczy stwarzać im szansę, by sami krok po kroku mogli
odkrywać swoje dziecko i nie odbierać im ich kompetencji.
RODZICE TOWARZYSZĄ-
CY DZIECKU NA ODDZIA-
LE INTENSYWNEJ
TERAPII SĄ CAŁY CZAS
W STANIE PODWYŻSZO-
NEJ CZUJNOŚCI.
TO JEST OGROMNIE
WYCZERPUJĄCE.
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
4 Listy 6 Co nowego 7 Sieć inspiracji Ciekawe miejsca w internecie 8 Ważny temat 8 Mały człowiek, wielkie emocje Co czuje niemowlę? 13 Rodzina 13 Chwila oddechu Czas tylko dla mamy 14 Wychowanie wolne od stereotypów Jak wychowujemy chłopców, a jak dziewczynki? 18 Ciąża i poród 18 Lepsze życie po porodzie Ćwiczeniamięśnidnamiednicy 20 Problem z toksoplazmozą Zrozumieć naturę zakażenia 23 Więcej niż pępowina Co dostajemy od dziecka 24 Niemowlę 24 Nagłenarodziny Byćrodzicemwcześniaka 28 Przyjemność karmienia W stronę udanego karmienia piersią 30 Ćwiczenia z głową Rozwójpsychomotoryczny 32 Niemowlę, istota społeczna Kontaktymiędzyludzkie wpierwszymrokużycia 35 Chwyć mnie! Zawieszki,grzechotki,gryzaki 36 Łapki w ruch Rozwójrączekniemowlęcia 38 Sen niemowlaka Oczami mamy, oczami taty 40 Ach śpij, kochanie... Łóżeczka,kołyski,hamakiikosze 44 BLW, czyli kuchnia rodzinna Rozszerzanie diety bez stresu 48 Mleczne nowości Od kiedy w jadłospisie 50 Co na to ekspert? Pediatraokarmieniubutelką 54 Przy stole z niejadkiem Corobić,gdydzieckoniechcejeść 58 Junior 58 Sztuka mycia zębów Rozmowa z lekarzem stomatologiem 60 Przyszywana babcia Mądrespojrzenienawychowanie 62 Co na to ekspert? Psycholog o problemach ze szczypaniem i biciem 64 Kto pyta, nie błądzi Jak rozmawiać z dziećmi, by rozwijać ich naturalną ciekawość 66 Trochę kultury Nowości książkowe i multimedia 68 Pora na narty! Dobry moment na początek 70 Nie tylko w górach Dokąd wybrać się na narty? 72 Dziecko za pół ceny Felieton mamy 74 Producenci polecają Informacje rynkowe www.edziecko.pl/prenumerata ZNAJDZIESZ NAS TEŻ: ZDJĘCIENAOKŁADCE:PAWEŁKISZKIEL.STYLIZACJA:KATARZYNAMISIAK spis treści Jola Łasiewicka redaktor naczelna facebook.com/magazyndziecko Przed porodem mówimy: „Nieważne, czy będzie chłopiec, czy dziewczynka, ważne, żeby było zdrowe”. Ale kiedy dziecko przychodzi na świat, okazuje się, że jego płeć ma dla rodziny spore znaczenie. Począwszy od koloru ubranek (różowe dla dziewczynki, niebieskie dla chłopczyka) na różne sposoby podkreślamy płeć dziecka. Na przykład podsuwamy „odpowiednie” zabawki. Dziewczynce kupujemy wózek i lalki, tymczasem chłopiec bawiący się nimi wielu osobom wydaje się dziwny. Różnic w podejściu nie brakuje również, jeśli chodzi o emocje. Chłopcom często odmawia się prawa do łez, a dziewczynkom – do szaleństwa, niezależności i wyrażania gniewu. Z czego to wynika i jakie może mieć konsekwencje nierówne traktowanie chłopców i dziewczynek, przeczytacie w tym numerze „Dziecka”. Warto wiedzieć, jaki przekaz od najmłodszych lat wpajamy córce lub synowi. NA OKŁADCE: Zuzia (6 miesięcy) NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
8 Dziecko LUTY 2018 emocje wielkie Niemowlę – wbrew temu, co się powszechnie uważa – przeżywa znacznie więcej, niż tylko zadowolenie lub złość. Jak odczytywać jego uczucia z mimiki i zachowania? I jak na nie reagować? Tekst Justyna Dąbrowska C hoć niemowlę nie potrai jeszcze mówić,tak jak my,przeżywa całą gamę uczuć.Cała sztuka polega na tym,żeby nauczyć się owe emocje odczytywać.Niemowlę i małe dziecko nie powie nam bowiem,co czuje. Sami musimy się tego domyślić. Mały człowiek, WAŻNY TEMAT DZIECKO Kiedy niemowlę przeżywa radość, nikt dookoła nie ma wątpliwości, że to jest właśnie to uczucie! Jego oczy są szeroko otwarte a cała buzia promienna. Dziecko się śmieje w głos lub wydaje radosne piski. Nic dziwnego, że wszyscy wokół także stają się weseli! Umiejętność przeżywania radości jest czymś niezwykle istotnym – stanowi fundament dla przyszłej, optymistycznej i stabilnej relacji ma- łego człowieka ze światem. Więc im maluch więcej się śmieje, tym lepiej. Śmiech pozwala odreagować stres, oczyścić atmosferę z napięcia, ładuje nasze baterie. RODZICE Próbujcie odkrywać, co cieszywasze dziecko. Może podrzucanie do góry włochatego misia? A może prosta zabawa w „A kuku”? Jeśli malec lubi jakąś piosenkę – nauczcie się jej słów i śpiewajcie, gdy zbliża się zły nastrój. Aprobata dla pozytywnych uczuć przeżywanych przez malca buduje jego pewność siebie i wzmacnia po- czucie własnej wartości. Dezaproba- ta potrai je poważnie naruszyć. Jeśli niemowlę cieszy się czymś, co mogłoby być niebezpieczne – np. ma ochotę rzucać o podłogę cenną porcelaną, dajcie mu coś innego do rzucania, zamiast karcić za sam pomysł takiej zabawy. RADOŚĆ NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
LUTY 2018 Dziecko 9 Z CZASEM DZIECKO NAUCZY SIĘ, ŻE TO, CO W PIERWSZEJ CHWILI ZASKAKUJE, POTEM MOŻE SPRAWIAĆ PRZYJEMNOŚĆ. CIEKAWOŚĆ TO BARDZO WAŻNA CECHA U DZIECKA. DZIĘKI NIEJ MALEC POZNAJE NIE TYLKO OTACZAJĄCY GO ŚWIAT, ALE TEŻ PRAWA FIZYKI, NP. ZRZUCAJĄC ZABAWKĘ ZE STOŁU. WARTO W DZIECKU TĘ CIEKAWOŚĆ PODSYCAĆ, POKAZUJĄC MU RÓŻNE PRZEDMIOTY, TŁUMACZĄC, DO CZEGO SŁUŻĄ I JAK DZIAŁAJĄ. DZIECKO Kiedy w otoczeniu malca pojawi się coś atrakcyjnego i intrygującego, na jego twarzy maluje się wielkie zaciekawienie. Pokazujemy dziecku kolorową piłkę, brzęczącą grzechotkę, migające za oknem światełka czy... starszego braciszka robiącego miny, a niemow- lę całe zamienia się w ciekawość. Podnosi lekko brwi, rozszerza oczy, powoli otwiera buzię... Kiedy obiekt zainteresowania zaczyna się poru- szać, wodzi za nim wzrokiem. A jeśli dziecko potrai się już samo przemieszczać – stara się podążyć za tym, co wydaje się takie ciekawe. RODZICE Gdy niemowlę jest wyraźnie czymś zaciekawione, zachęcajcie je do badania, eksperymentowania. Jeśli widzicie np. że jego uwagę przyciągnąłwóz strażacki, pokażcie mu, jak wysuwa się drabina, otwiera- ją drzwi, kręcą koła. Nie okazujcie dezaprobaty dla za- interesowania czymkolwiek. Dziecko ma prawo być zaciekawione wszyst- kim, co je otacza. Co najwyżej staraj- cie się skierować jego uwagę na coś bezpieczniejszego – jeśli ma ochotę ciągnąć psa za ogon, pokażcie mu, że ogony mają też inne zwierzątka na obrazkach w książce. CIEKAWOŚĆ DZIECKO Dla malutkiego dziecka niemal wszystko jest nowe. Ktoś włączył mikser w kuchni. Za oknem z łosko- tem przejechał samochód. Kot wsko- czył znienacka na szafę. W zabawce włączyło się światełko... Każda z tych rzeczy, którą malec słyszy lub widzi po raz pierwszy, może budzić u niego zadziwienie. Dziecko zastyga w bez- ruchu, brwi ma wysoko uniesione, oczy szeroko otwarte, wpatruje się lub nasłuchuje, całe zwrócone w stro- nę tego, co je zaskoczyło. Czy to, co nowe, wywoła uśmiech, czy raczej sprowokuje łzy? To trochę zależy od nas, rodziców. RODZICE Widząc zdziwienie malucha, spokoj- nie tłumaczcie, co się dzieje, by dziecko poczuło się bezpiecznie: „Widziałeś, jak mruga ta lampka? Nie spodziewałeś się, że ta zabawka może tak robić, prawda?”. Dajcie dziecku czas, żeby zaskocze- nie mogło się przemienić w zacieka- wienie, nie poganiajcie go. Gdy nie- mowlę jest już spokojne, to, co było takie zaskakujące i mogło budzić u niego niepokój, można spróbować zamienić na oswojone. Jeszcze raz włączcie mikser, naciśnijcie przycisk zabawki, zachęćcie kota do harców, pokażcie przejeżdżający samochód. ZASKOCZENIE NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
10 Dziecko LUTY 2018 DZIECKO Dziecko może wyrażać na wiele różnych sposobów to, że jest w gorszej formie. Jednym z najbar- dziej oczywistych jest płacz. Ale nie każdy płacz oznacza, że dziecko ma kłopot i nie każdy kłopot wyraża się w płaczu. Dziecko marudzi, ma smutną minę, jest przygnębione, osowiałe. Buzia układa się w podkówkę, spojrzenie dziecka jest jakby przygaszone. DZIECKO To duże przeżycie widzieć, jak słodki niemowlak nagle w ciągu minuty zamienia się w uosobienie furii. Robi się czerwony na twarzy i krzyczy wniebogłosy! To nie jest płacz pełen skargi, to głośny i stanowczy protest, bunt, żądanie natychmiastowej zmiany! Ile energii jest w tej złości, ile pasji! Dziecko całe zamienia się w „Gburię-Furię”. Wszystkie mięśnie są napięte jak postronki, całe ciało protestuje. RODZICE Nie zawsze umiemy określić, co jest przyczyną smutku. Może to być nuda, zmęczenie, mokra pieluszka, zapodziana gdzieś przytulanka... Nawet jeśli nie możemy zaradzić smutkowi, ważne, że okazujemy dziecku zrozumienie i empatię. Jak najszybciej reagujcie na płacz czy smutną minę dziecka i nie zosta- wiajcie go sam na sam z trudnymi uczuciami. Warto w takiej chwili przytulić malca, pokołysać, poszep- tać mu do ucha kojące słowa, ale nie oczekując, że to natychmiast pomoże. Możecie powiedzieć: „Wi- dzę, że ci smutno, zaraz zobaczymy, co można zaradzić”. Dziecko wam nie odpowie, bo jeszcze nie potrai tego zrobić, ale poczuje się otoczone opieką. Zobaczy, że akceptujecie je także wtedy, gdy nie jest zbyt szczęśliwe. „Kocham cię zawsze, bez względu na to, jak się czujesz i czy masz dobry humor” – to dla każdego dziecka jeden z najważniej- szych komunikatów. RODZICE Dla nas taka sytuacja jest zazwyczaj trudna. Sami nie potraimyjuż w tak otwarty sposób manifestować swoich uczuć – i słusznie, otoczenie za- pewne by tego nie zniosło... Dlatego mamy skłonność do tego, by tłumić złość dziecka, zamiast próbować ją zrozumieć. Zapominamy też, że w samym złoszczeniu się nie ma niczego złego, dajmy dziecku prawo do złości. Zamiast mówić: „Prze- stań się złościć, to nieładnie”, lepiej powiedzieć: „O, widzę, jaki jesteś zły, nie podoba ci się tu, prawda? Chodź, wyjdziemy na zewnątrz, tam jest mniej duszno”. Szukajcie przyczyn dziecięcych ner- wów. A może maluch ma jakiś ważny powód do złości? Może jest głodny, zgrzany, zmęczony? Taki problem dość łatwo można rozwiązać. Wy- starczy nakarmić niemowlę, rozpiąć mu ciepły kombinezon, utulić do snu. Pogódźcie się z tym, że niektórych problemów rozwiązać się nie da, że czasem dziecko będzie się złościć i nic na to nie da się poradzić. Np. wtedy, gdy przychodzi czas odstawienia od piersi lub powrotu mamy do pracy i zostawienia malca pod opieką niani. W takiej sytuacji najlepsze, co możecie zrobić, to zaakceptować uczucia dziecka, przytulić je i cierpliwie ocierać łzy. SMUTEK ZŁOŚĆ ZŁOŚĆ TO JEDNO Z TYCH UCZUĆ, KTÓRE DAJE CZŁOWIEKOWI SIŁĘ DO DZIAŁANIA, DO ZMIANY. BEZ NIEJ BYLIBYŚMY O WIELE MNIEJ ENERGICZNI. DLATEGO, GDY MALEC SIĘ ZŁOŚCI, STARAJMY SIĘ GO ZROZUMIEĆ. NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
WAŻNY TEMAT 12 Dziecko LUTY 2018 FOT:GETTYIMAGES/GALLOIMAGESPOLAND,SHUTTERSTOCK.COM Oto proste ćwiczenie. Niech każde z was dwa razy w ciągu dnia zada sobie pytanie – jak się teraz czuję? Nasza lista może pomóc wam znaleźć odpowiedź. radość, ufność, pewność siebie, spokój, lekkość, miłość, sympatia, pogoda ducha, nadzieja, serdeczność, czułość, życzliwość, spokojna duma, satysfakcja, zadowolenie, ulga, podziw, zaciekawie- nie, wdzięczność, śmiałość, łagodność, odprężenie, wiara, przyjemność, zachwyt, podziw, fascynacja, troskli- wość, pożądanie, euforia, entuzjazm, podniecenie, poczucie komfortu; smutek, zranienie, ból, depresja, przygnębienie; porażka, poczucie klęski, rozczarowanie, poczucie odrzucenia, samotność, bezradność, tęsknota, żal, współczucie; gniew, złość, furia, sarkazm, frustracja, cynizm, zbuntowanie; rozdrażnienie, wściekłość, złośliwość, obraza, uraza, nienawiść; wrogość, niechęć, lekceważenie, irytacja, wstręt, obrzydzenie; wstyd, upokorzenie, zlekceważenie, poczucie niższości, wyrzuty sumienia, zakłopotanie, zażenowanie, skrępowanie, niepewność, konsternacja; niesmak, antypatia; strach, panika, nieśmiałość, obawa, lęk, zdenerwowanie; zazdrość, nieufność, zawiść, ostrożność, powściągliwość, niepokój; przerażenie, udręczenie, litość, zaskoczenie. Ćwiczenia z empatii A CO WY PRZEŻYWACIE? PONIŻEJ ZNAJDZIECIE SZEROKĄ GAMĘ UCZUĆ, JAKIE MOŻE PRZEŻYWAĆ KAŻDY CZŁOWIEK. IM LEPIEJ BĘDZIECIE ROZUMIEĆ WŁASNE UCZUCIA, TYM ŁATWIEJ BĘDZIE WAM ROZUMIEĆ UCZUCIA WASZEGO DZIECKA. DZIECKO Strach może się manifestować na wiele sposobów. Malec może się wpatrywać w coś, czego się boi, szeroko otwartymi oczami, może zblednąć, zacząć szybciej oddychać. Biorąc go na ręce poczujemy, że całyjest napięty. Jego skóra może być chłodna, pokryta gęsią skórką albo spocona. Dziecko może być bardzo ciche, lub przeciwnie – głośno płakać. Trudno przewidzieć, czego niemowlę się przestraszy. To może być nagły hałas, gwałtowny ruch mamy lub taty, pierwsze wyjście do centrum handlowego, spotkanie z dawno niewidzianą babcią. W wieku sied- miu, ośmiu miesięcy większość nie- mowląt przeżywa lęk przed osobami, których nie zna. Dzieci doskonale wyczuwają też, kiedy między doro- słymi dzieje się coś niedobrego. Jeśli rodzice mówią do siebie pod- niesionym tonem, jeśli ktoś płacze czy krzyczy, maluch odczuwa lęk. RODZICE Zajmując się małym niemowlęciem, starajcie się unikać gwałtownych ruchów. Podnoście malca powoli i delikatnie, trzymając go blisko siebie. Dzięki temu będzie czuł się bezpiecznie. Unikajcie miejsc, w któ- rych jest duży hałas i tłum ludzi. Gdy dziecko przeżywa okres lęku przed obcymi, nie zmuszajcie go do kontaktu z nieznanymi osobami i brońcie je przed niechcianymi po- ufałościami. Nie pozwalajcie nikomu zaczepiać malucha na spacerze, głaskać go ani na siłę brać na ręce. Jeśli widzicie, że malec boi się, weź- cie go na ręce i przytulcie, mówiąc spokojnie: „Wszystko jest w porządku, jestem przy tobie”. To przywróci mu poczucie bezpieczeństwa. Nawet jeśli powstanie między wami różnica zdań i jesteście zdenerwo- wani, starajcie się nie kłócić głośno. Złość i podniesione głosy rodziców mogą być dla dziecka szczególnie przerażające. STRACH STRACH JEST BARDZO SIL- NYM UCZUCIEM I TAK ŁATWO NIE DA SIĘ O NIM ZAPOMNIEĆ. PRZYTULENIE, USPOKAJĄCE SPOJRZENIE CZY SŁOWA SPRAWIĄ, ŻE MALEC POCZUJE SIĘ BEZPIECZNIE I PRZESTANIE SIĘ BAĆ. NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
14 Dziecko LUTY 2018 Płeć dziecka to ważna cecha jego ciała. Ale jeśli patrzymy na dziecko (podobnie zresztą jak i na dorosłego) wyłącznie przez pryzmat jego płci, może nam być trudno dostrzec to, jakim jest człowiekiem. stereotypów Wychowanie wolne od N iezależnie od tego, czyurodził nam się chłopiec czy dziewczynka, chcemywychować nasze dziecko na szczęśliwego człowieka. I warto już na początku jego życia uświadomić sobie, od czego to szczęście na pewno będzie zależeć. Specjaliści zajmujący się pojęciem szczęścia wśród jego warunkówwymie- niają: poczucie wolności, satysfakcję z wykonywanej pracy, możliwość decydo- wania o sobie, realizowania swoich pasji, dysponowania swoim czasem. Podkreślają też, że coraz częściej poczucie wypalenia i depresja dotykają tych ludzi, którzy mają nawet wysokie stanowiska i dochody, znaczną pozycję społeczną i modelowe ży- cie rodzinne, ale w sile wieku orientują się, że chcieli iść w życiu zupełnie inną drogą. Wynika stąd,że trudno będzie osiąg- nąć szczęście człowiekowi,któremu ktoś narzucił sposób zachowania i wyrażania emocji.Komuś,kto próbuje wypełnić pew- ną narzuconą mu rolę,zamiast z energią i radością odkrywać w sobie indywidualne cechy,talenty,możliwości. No dobrze,ale dlaczego o tym piszemy? Przecież póki dziecko jest niemowlęciem, maluchem,przedszkolakiem – wydaje nam się,że nikt mu niczego specjalnie nie na- rzuca.Bawi się,jak chce,jest ubierane sto- Tekst Małgorzata Welman i Jolanta Bylica, psycholożka RODZINA sownie do pogody,ma swoich ulubionych bohaterów bajek.Czyto rodzice narzucają synowi,by interesował się samochodami, a córce każą urządzać podwieczorki dla lalek? A nawet jeśli tak jest,to w czym to może dziecku zaszkodzić? Jak ma to wpłynąć na jego przyszłe szczęście? Wielu rodziców i dziadkówtwierdzi, że w dyskusji na temat stereotypów, które dotyczą płci,jest masa przesady. Że to sztucznie rozdmuchany problem, że chłopcy i dziewczynki mają po prostu różne zainteresowania i zabawy,różnie się zachowują i nie ma sensu tego zmie- niać.Ale czytak jest naprawdę? Przyjrzyj- my się temu,jak dziecko dowiaduje się, że jest chłopcem lub dziewczynką i z czym się to wiąże. CZYKOLOR MAPŁEĆ? Płeć biologiczną dziecka możemy poznać w piątym miesiącu ciąży (czasem nawet wcześniej,zależnie od tego,jakie wykonuje- my badania prenatalne).I zwykle cieszymy się,niezależnie od tego,jakie były nasze A gdybytak wszyscyrodzice przestali poddawać się dyktatowi popularnych sklepów? Zaczęli kupować córkom i synom ubrania wdowolnych kolorach? NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
LUTY 2018 Dziecko 15 wcześniejsze przeczucia i marzenia.Dzie- cko w naszej wyobraźni staje się bardziej realne.Zaczynamy kompletować dla niego ubranka,akcesoria,meble.I warto się zastanowić,czy córeczce rzeczywiście mu- simy malować pokój na różowo,a chłopcu kupować niebieskie śpiochy? Czy na jego pościeli muszą być autka,a na jej koszulce księżniczka?To niby drobiazg,ale z czasem sprawa stanie się istotna.Już w przedszko- lu chłopiec w różowej koszulce usłyszy drwiące uwagi,że wygląda jak dziewczyna. I że jest przez to gorszy od kolegów. A gdybytak wszyscy rodzice przestali poddawać się dyktatowi popularnych sklepów? Zaczęli kupować córkom i synom ubrania w dowolnych kolorach? Popyt wpływa na podaż.Jest sporo marek ubranek dla dzieci,a nie dla dziewczynek i dla chłopców. DOBRAZABAWKA? ROZWOJOWA! Koparka dla chłopca,dla dziewczynki lalka – czytak odruchowo wybieracie zabawki dla dzieci? Pół biedy,jeśli rzeczywiście chłopiec uwielbia się bawić samochodami, a dziewczynka kołysać lalki.Gorzej,jeśli dziecko ma zupełnie inne zainteresowania. Jest sporo dziewczynek,które godzinami układają puzzle,i chłopców,którzy zamiast rajdówurządzają szpital dla chorego misia.Przy czym warto pamiętać,że jedno nie wyklucza drugiego – można uwielbiać zabawę lalkami i budowanie z klocków. I to niezależnie od płci. Szukając zabawek dobrych dla rozwoju dziecka,warto na dłużej zatrzymać się przy misiach i lalkach.Bo nawet jeśli syn rzeczywiście jest fanem motoryzacji, zabawa lalkami może go tylko wzboga- cić.Psychologowie twierdzą,że zabawa lalkami i misiami jest niezwykle ważna dla rozwoju emocjonalnego dziecka,pozwala mu ćwiczyć role opiekuńcze,uwrażliwia. I dzieje się to niezależnie od płci dziecka! Dziewczynki lubią bawić się klockami, majsterkować,składać modele rozmaitych pojazdów – wystarczy stworzyć im możli- wość wyboru zabawek i zabawy.I – jak to zwykle bywa – dać odpowiedni przykład. TAKIE KWIATKI WPODRĘCZNIKACH Murarz domy buduje,Zosia pysznie gotuje. Od takich sformułowań niestety roi się nadal w książkach dla dzieci,nie tylko wwierszykach poetów z ubiegłego wieku. Co gorsza znajdziemy je także w podręcz- nikach z akceptacją Ministerstwa Edukacji Narodowej.Wten sposób stereotypy dotyczące roli kobiety i roli mężczyzny trzymają się świetnie.Warto zwracać na to uwagę,uczyć nawet małe dzieci krytycznego spojrzenia,ale też przeciw- stawiać się,szczególnie jeśli chodzi o obo- wiązujące w szkołach dzieci podręczniki. Książkę przed kupieniem można przekart- KIMJAJESTEM? Większośćdwulatkówpotrafiokreślić jużswojąpłećbiologiczną,czylipotrafi powiedziećosobie„dziewczynka” lub„chłopiec”. Mówiotymwswoim,zrozumiałym zazwyczajtylkodlanajbliższych,języku. Poupływiekolejnychmiesięcyrozróżnia takżepłećinnychdzieciorazdorosłych. Dzieckostopniowoprzyswajasobie tzw.pojęciepłci–jednaknatymetapie rozwojuwiążejeprzedewszystkim zbiologicznymwymiarempłci. To,żekażdymajakąśpłećbiologiczną, stajesiędladzieckaoczywistewokoli- cach4.rokużycia.Przedszkolakpotrafi teżznakomiciewymienićkulturowe atrybutypłcifunkcjonującewspołecz- ności,wktórejżyje. RÓŻNICAPŁCI CZYTEMPERAMENTU? SandraBem,psycholożka, twórczyniteoriischema- tówpłci,podkreśla, żepatrzymynaświat przezpryzmatwłasnejpłci. Oczekujemytegotakże oddzieci.Todlategojuż 2-,3-latkiznająschematy powiązanezwłasnąpłcią, czylizaczynająpatrzeć naotoczeniepoprzez pryzmatbyciadziewczyn- kąlubchłopcem.Warto jednakpamiętać, żenadmierneróżnicowa- niedziecizewzględu napłećniejestkorzystne dlarozwoju.Łatwo bowiem,częstonieświado- mie,przyczynićsiędoprze- ciwstawianiachłopców dziewczynkom(iodwrot- nie)orazdotworzenia iutrwalaniakrzywdzących stereotypów.Tymcza- semrzeczywisteróżnice temperamentupomiędzy dziewczynkamiichłopcami sąmniejsze,niżpostrzega- mytomy,dorośli. Od najmłodszych lat wartostwarzać dzieciom przestrzeń doróżnorodnych zabaw. I pamiętać otym, że zabawa lalkami jest rozwijająca dla każdegodziecka. NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
16 Dziecko LUTY 2018 RODZINA kować,można ją także w czasie czytania odpowiednio skomentować,można wysłać petycję do MEN. LITERATURA RÓWNOŚCIOWA Na szczęście jest także coraz więcej ksią- żek,które od tych stereotypów nie tylko odchodzą,ale też je zwalczają.Dzieciaki mogą dzięki nim poznać żeńskie formy nazw rozmaitych zawodów (świetne książ- ki z wydawnictwa Poławiacze Pereł),po- dziwiać chłopięcych bohaterów pełniących role stereotypowo przypisywane kobietom oraz biograie kobiet naukowczyń,wyna- lazczyń,pisarek,odkrywczyń,twórczyń (wydany niedawno w Polsce międzynaro- dowy bestseller „Opowieści na dobranoc dla młodych buntowniczek”; biograie kobiet autorstwa Anny Czerwińskiej- -Rydel z wydawnictwa Muchomor).Można sięgnąć po literaturę skandynawską – tam stereotypów płciowych i języka dyskrymi- nacji nie znajdziemy. Nie rezygnujmy z czytania klasycznych baśni,ale rozmawiajmy z dziećmi o kontek- ście historycznym,w którym powstawały. Fajnie też czasem puścić wodze fantazji i pomyśleć,„co by było,gdyby...”.Grze- gorz Kasdepke wraz Anną Onichimowską napisali zabawną dwustronna książkę pod znamiennym tytułem „Co by było,gdybym był dziewczynką.Co by było,gdybym była chłopcem”.I właśnie o to chodzi,żeby o tym czasami pomyśleć,porozmawiać, podyskutować. EMOCJE SĄDLAWSZYSTKICH „Nie rycz jak baba”,„zachowuj się jak dziewczynka”.Stereotypów nie brakuje również,jeśli chodzi o emocje i tempera- ment.Chłopcom odmawia się prawa do łez,dziewczynkom do szaleństwa,nie- zależności,wyrażania gniewu.Wrażliwy chłopiec postrzegany jest jako zniewieś- ciały,a dynamiczna,silna dziewczynka to chłopczyca.Dorośli,ale także przekazy medialne i reklamowe wzmacniają w dzie- ciach postawy stereotypowo przypisywa- ne ich płci. Skutki łatwo możemy obserwować i to mimo ogromnych zmian,które zaszły w zachodniej Europie w ciągu ostatnich 50 lat.Wielu dorosłym mężczyznom nadal trudno jest okazywać uczucia,przyznawać się do słabości.Wiele kobiet ma problem z wyrażaniem wściekłości,zaspokajaniem własnych pragnień,skupieniem się na sobie,domaganiem się głośno tego, co jest im potrzebne.To nie są cechy związane z płcią – pojawiają się jako wynik wychowania.Chłopiec może mieć duszę poety,a dziewczynka bojowniczki.Jeśli od rodziców dostaną akceptację i wsparcie, nie tylko będą czuć się akceptowani,ale też łatwiej będzie im się w życiu samorealizo- wać,spełniać i unikać frustracji. ZMIANYZACZYNAJĄSIĘ OD NAS,TU ITERAZ Małe dzieci chłoną jak gąbka wszystko, co je otacza.Powtarzają słowa,naśladują miny,kopiują gesty i ruchy.Odtwarzają sytuacje,które zaobserwują w domu lub JĘZYKOWARÓWNOWAGA Naukowczyni,ministra. Brzmidziwnie? Zatonauczycielka,przed- szkolanka,pielęgniarka jużnie?Dlaczego? Dojednychzdążyliśmy sięjużprzyzwyczaić, adoinnychjeszczenie. Niebezpowodu.Niektóre zawodyuznawałosięprzez latazatypowokobiece, ainnezatypowomęskie. Brałosiętozprzeświad- czeniaoistnieniutypowo męskichitypowokobie- cychzdolnościikompeten- cji.Cowięcej–zprzekona- niaoinnejbudowiemózgu kobietimężczyzn. Tegojednakniktnaukowo nieudowodnił. CICHADZIEWCZYNKA, GŁOŚNYCHŁOPAK? Badaniapsychologarozwojowego MichaelaSiegalapotwierdziły,żerodzice częściejnagradzajązachowaniawedług nichtypowedladanejpłci. Jednocześniestanowczoreagująna zachowanianiezgodne,wichmniemaniu, zpłciądziecka.Zwracająwięcuwagę córeczce,gdyjestzagłośna,tolerującjed- nocześniegłośnezachowaniachłopców. Zachęcająsynadodynamicznejzabawy ruchowej,cieszącsięzcichejispokojnej zabawycóreczki. NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
20 Dziecko LUTY 2018 Toksoplazmozawrodzona tojedno z najczęstszych zakażeń – obok cytomegalii – odpowiedzialnych zawady wrodzone u dzieci.Większości z nas choroba kojarzysię z kotami. Niesłusznie. Mam nadzieję, że ten tekst pomożewam zrozumieć naturę tych zakażeń i pozwoli uchronić kolejne dzieci przed poważnymi powikłaniami. Tekst Kamila Ludwikowska, lekarka, mama bliźniaczek, blogerka (doktor-mama.pl) toksoplazmozą Problemz CIĄŻA I PORÓD NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
SPRAWDZAJ PRZECIWCIAŁA Do zakażenia zagrażającego dziecku może dojśćwyłącznie u kobiet, które nie uległyzakażeniu toksoplazmozą przed ciążą. Przebyciezakażeniawcześniejjestpraktycznie równoznacznezgwarancjąbezpieczeństwa dlapłodu.Coztegowynika?Wartosprawdzić swójstatusjeszczeprzedplanowanąciążąbądź najszybciejjaktomożliwewciąży. Badaniepoleganasprawdzeniuobecnościprze- ciwciałprzeciwkotoksoplazmozie(IgMiIgG) wekrwi.Dodatniwynikbadaniaprzedciążą oznacza,żenieulegnieszzakażeniuwciąży. Ujemny–żemusiszzachowaćszczególnąostroż- ność,bomożeszuleczakażeniu.Jeśliwynikbył ujemny,wartopowtarzaćbadanieprzynajmniej razwkażdymtrymestrze,abyocenić,czynie doszłodozakażeniawczasieciąży.Wraziepoja- wieniasięprzeciwciałuciężarnejpodejmowane sąkolejnekrokidiagnostyczneiterapeutyczne. T oxoplasma gondii to mikroskopijny pierwotniak.W krajach rozwinię- tych,o umiarkowanym klimacie, takich jak Polska,do zakażenia dochodzi u 10-50 proc.społeczeństwa.W krajach rozwijających się,o gorszych warunkach sanitarnych – u ponad 80 proc.miesz- kańców.Zdecydowana większość osób przechodzi zakażenie bezobjawowo.Kiedy dojdzie do niego w ciąży,u ciężarnej także nie występują żadne objawy choroby, ale pierwotniaki mogą przeniknąć do płodu i spowodować szereg wad.W przebiegu toksoplazmozywrodzonej najczęściej uszkodzeniu ulegają narząd wzroku oraz ośrodkowyukład nerwowy. TOKSOPLAZMOZA TO CHOROBA NAJCZĘŚCIEJ KOJARZONA Z KOTAMI. CZĘSTO ZAPOMINAMY O INNYCH, BARDZIEJ ISTOTNYCH DROGACH ZAKAŻENIA. ABY ZROZUMIEĆ, NA CZYM POLEGA PROFILAKTYKA ZAKAŻENIA, TRZEBA POZNAĆ CYKL ŻYCIOWY PASOŻYTA. KOLEJNI ŻYWICIELE Docelowym żywicielem toksoplazmoz są koty. Kot zakaża się przez zjedzenie skażonego mięsa (wychodzą- cy ulega zakażeniu, polując; jeśli nie wycho- dzi z domu – zjadając surowe mięso bez uprzedniego zamro- żenia). Zakażony kot wydala oocysty przez 2-3 tygodnie. Oocysty nie są niebezpieczne od razu – muszą dojrzewać minimum jeden dzień. Zjedzenie pokarmów zanieczyszczonych inwazyjnymi oocystami może doprowadzić do zakażenia. Ryzykowne jest jedzenie niemy- tych owoców i wa- rzyw, szczególnie tych rosnących w ziemi lub nisko przy ziemi (sałata, rzodkiewki, marchew, truskawki). W domu, dbamy o to, aby były należycie umyte, ale jedząc w restauracji. nie możemyjuż mieć tej pewności. Zakażeniu drogą pokarmową mogą też ulec zwierzęta (świ- nie, krowy...). Z oocyst u nowego gospodarza uwalniane są kolejne formy pasożyta, które wędrują do jego tkanek i narządów. Tam po- wstaje forma cyst, która może przetrwać latami, nie wywołując objawów u gospodarza. Zjedze- nie niedogotowanego mięsa zawierającego cysty to najczęstsza droga zakażenia tokso- plazmozą u ludzi. PROFILAKTYKA ZAKAŻENIA PIERWOTNIAKIEM TOXOPLASMA GONDII PRZEDE WSZYSTKIM POLE- GA NA DBANIU O HIGIENĘ. reklama NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl
LUTY 2018 Dziecko 25 Na każdym kroku personel oddziału, ja również, musimy być bardzo uważni, żeby nie brać na siebie czegoś, co jest rodziców, a nie nasze.Jeżeli rodzice mają stworzone warunki,to fanta- stycznie potraią odkrywać język dziecka.A od nas potrzebują raczej towarzyszenia im niż porad czy instrukcji. Możemy co najwyżej delikatnie wskazywać, że maluch coś nam daje do zrozumienia, że jego zachowania coś nam o nim mówią, mają znaczenie. Powiedziała pani o poczuciuwinymatek. Skąd się ono bierze? Przecieżto nie matka sprawiła,że dziecko urodziło się przedwcześnie. Matki czują się bezgranicznie odpowiedzialne za to,co dzieje się z ich dziećmi.Uważają,że powinny za wszelką cenę je chronić. A tu nagle sytuacja wymyka się spod kontroli.Często towarzyszy temu poczucie kobiety,że ciało zdradziło ją,zawiodło. Jak można jej pomóc? Nie zaprzeczać uczuciom,towarzyszyć jej w ich przeżywaniu, przyjmować to,co ona czuje.Być z nią w tym razem. Ale pewnie najsilniejszym uczuciemw tej sytuacji jest lęk ? On jest na pierwszym miejscu.I jeszcze poczucie bezradności.I pytania – co to znaczy to wcześniactwo,tak długofalowo? Wielu rodziców chciałoby,żebyto doświadczenie zamknęło się w przestrzeni szpitala,żeby się skończyło wraz z wyjściem do domu.A wiemy, A jeśli się nie udaje? Niemal zawsze pojawia się pytanie: „Dlaczego właśnie mnie to spotkało? Dlaczego moje dziecko?”.Kobiety często mówią o poczuciu winy.Uważają,zupełnie niesłusznie,że same jakoś się przyczyniły do tego przedwczesnego porodu.Poza tym na początku zazwyczaj jest szok.Widok maluszka podłączonego pod różne kabelki i rurki jest czymś bardzo trudnym.Jest mnóstwo niepokoju,pytań: co mogę zrobić,czy mogę go dotknąć,czyto jest bezpieczne.Ten maluch nie jest w stanie pomóc rodzicom w odnajdywaniu drogi do siebie.Nie ma tego pierwszego głębokie- go spojrzenia w oczy ani pełzania po brzuchu mamy do jej piersi... Jest za to realne zagrożenie zdrowia,a czasem życia. No właśnie,na pierwszy plan wysuwa się ratowanie życia. I wtedywydaje się,że to,co najważniejsze,dzieje się pomiędzy lekarzem,pielęgniarką a dzieckiem.Trudno odnaleźć w tym kawałek dla siebie. Jak można pomóc tym rodzicom? Konieczne jest wsparcie ze strony personelu i bliskich – kogoś, kto pomoże zmniejszyć poczucie bezradności,kto z szacunkiem i delikatnością będzie towarzyszył rodzicom w nawiązywaniu relacji z ich maleńkim,bardzo jeszcze niedojrzałym dzieckiem.Niezwykle ważne jest to,by rodzice mogli doświadczyć,że są dziecku potrzebni,że ich obecność ma ogromne znaczenie.To na początku mogą być drobne rzeczy: pogłaskanie malca, powiedzenie paru słów,czasem po prostu posiedzenie przy nim. I to jest nie mniej istotne od tego,co w tym czasie robi medycyna. Zabiegi medyczne,ratowanie życia mogą przesłaniać ten aspekt emocjonalny. W pierwszym momencie dziecko często nie ma szans przeżycia bez wspomagania oddechu,bez aparatury medycznej.Ale uczymy się tak prowadzić intensywną terapię,żeby zostawiać miejsce rodzicom.Bo przecież budowanie relacji to tak naprawdę uczenie się siebie nawzajem.I uważność na to,co ten maluszek mówi nam o sobie.A mówi tak,jak potrai – subtelniej niż donoszony noworodek.To maluch,który jest na razie bardzo niedojrzały. Jego układ nerwowynie jest przygotowanyna kontakt ze światem. To wszystko się dopiero tworzy.A przecież – z racji sytuacji – jest bardziej narażony na ból i różne nieprzyjemne bodźce.Szybki dotyk przy przewijaniu czy zmiana pozycji to dla takiego malucha czasem już za dużo. Co znaczyw praktyce „zostawiać miejsce rodzicom”? To znaczy stwarzać im szansę, by sami krok po kroku mogli odkrywać swoje dziecko i nie odbierać im ich kompetencji. RODZICE TOWARZYSZĄ- CY DZIECKU NA ODDZIA- LE INTENSYWNEJ TERAPII SĄ CAŁY CZAS W STANIE PODWYŻSZO- NEJ CZUJNOŚCI. TO JEST OGROMNIE WYCZERPUJĄCE. NEXTO : OrderID: 2595818 : q q : a222222222222222222222222222@wp.pl