Ekspedientki z Treviso - Fulvio Ervas
Informacje o dokumencie
Rozmiar : | 1.6 MB |
Rozszerzenie: |
//= config('frontend_version') ?>
Rozmiar : | 1.6 MB |
Rozszerzenie: |
Klimatyczny włoski kryminał osadzony w stolicy prosecco!
Zbliża się Boże Narodzenie. Jakiś maniak napastuje piękne sprzedawczynie z Treviso, niebezpiecznie burząc spokój radosnego czasu zakupów. Inspektor Stucky musi bezzwłocznie interweniować, ale wciąż się gubi pośród zaułków miasta i rozkoszy podniebienia.
W tym samym czasie niejaki Max Pierini opowiada na kozetce psychoanalityka swoją tragikomiczną epopeję bohatera miejskich odpadów, założyciela rodzinnego przedsiębiorstwa utylizacji śmieci zlokalizowanego poza miastem.
Przedstawiamy Wam I tom z nadzwyczajnej włoskiej serii kryminałów. W "Ekspedientkach z Treviso", "Pingwinach z grilla", "Buffallo Billu w Wenecji", "Póki jest prosecco, póty jest nadzieja" (ekranizacja tej powieści w Polsce otrzymała tytuł "Ostatnie prosecco hrabiego Ancilotto") i "Miłość jest rozpuszczalna w wodzie" Fulvio Ervas opowiada o śledztwach inspektora Stucky’ego, policjanta dżentelmena, po matce Persa, po ojcu Wenecjanina oraz o Venetto, przepięknej prowincji położonej w północno-wschodnich Włoszech.
Fulvio Ervas urodził się w Musile di Piave 23 lipca 1955 roku, nie wiedząc nic o tym, że kilka miesięcy wcześniej zmarł Albert Einstein. Kiedy już się o tym dowie, zapisze się do liceum z pełnym dumy przekonaniem, że zdobędzie jakąś naukową kompetencję. Fascynacja zwierzętami odmiennymi od człowieka doprowadza go do ukończenia studiów w dziedzinie nauk rolniczych ze specjalizacją w zootechnice na podstawie rozprawy pod niepokojącym tytułem "Ochrona i utrzymanie krów rasy burlina". Uczy przedmiotów przyrodniczych w bezkresnym imperium edukacji narodowej, ale oblegają go historie. W pociągu, ogrodzie i na sali gimnastycznej wydarzenia i ludzie tłoczą mu się w głowie i nie dają spokoju, póki nie poczują, że spoczywają bezpiecznie w rękach czytelników. Zadebiutował wspólnie z siostrą Luisą powieścią "Loteria" (nagrodzoną Premio Calvino w 2001 roku). Mieszka w prowincji Treviso z żoną, córką i nie do końca określoną liczbą zwierząt domowych.
[Smak Słowa, 2019]