Nalewki lecznicze - Alina Stradecka - ebook.pdf

Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragment pełnej wersji całej publikacji. Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj. Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnie rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez NetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym można nabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji. Zabronione są jakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej zgody NetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej od-sprzedaży, zgodnie z regulaminem serwisu. Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepie internetowym Bookarnia Online.

Alina Stradecka NALEWKI LECZNICZE Nalewka zrobiona w domu nie zaszkodzi nikomu Fragment

3/147

Kilka słów wstępu Przepisy oparte są przede wszystkim na roślinach zielarskich, ale nie tylko na tych, zatwierdzonych przez konwencjonalną medycynę. Na świecie przecież występuje tysiące gatunków roślin, których właściwości odżywcze i terapeutyczne wypraktykowano już przed wiekami. Ostatnio obserwujemy powrót do tych naturalnych metod przywracania zdrowia. Z cebuli, czosnku, dzikiej róży czy jarzębiny nasze babcie robiły różne medykamenty. Starsze pokolenia pamiętają ukryte w głębi kredensu karafki, w których trzymano tajemne trunki, będące – według ich „producentów” – panaceum na wszystkie dolegliwości ciała i ducha. Większość przepisów w tym zbiorze pochodzi więc z dawnych notatek, kalendarzy czy ustnych relacji. Są też i te znane kiedyś w dawnych kulturach, a dziś modne i u nas, jak np. słynna nalewka czosnkowa, której recepturę znaleziono w ruinach ty- betańskiego klasztoru. Pomogą w codziennych kłopotach zdrowot- nych, wzmocnią, podniosą odporność i kondycję. Nie zaszkodzą nikomu. Trzeba tylko pamiętać, żeby przed kuracją zasięgnąć kon- sultacji lekarskiej.

Aloes

6/147

Jest to bylina uprawiana u nas wyłącznie w doniczce, jako roślina ozdobna. Najlepiej rozwija się w temperaturze 15°C. Do celów leczniczych używa się okazów, które mają minimum 2 lata, obry- wając starsze liście od dołu. Należy pamiętać, że nie posługujemy się przy tym nożem. Aloes podawano na przeczyszczenie już 3 tysiące lat temu. W Polsce używano go w lecznictwie ludowym jako środka przeczyszczającego, gojącego rany, uśmierzającego bóle ner- wicowe, w tyfusie, gruźlicy i chorobach oczu. Dziś wiemy, że dzięki związkom zwanymi stymulatorami bio- gennymi wywiera dobroczynny wpływ na cały organizm. Ma włas- ności bakteriobójcze, przeciwzapalne, przeciwbólowe, regener- ujące, a nawet hamujące rozwój niektórych komórek nowotworow- ych. Przede wszystkim jednak reguluje i pobudza mechanizmy obronne organizmu człowieka. Stosuje się go wewnętrznie i zewnętrznie w postaci soku, syropu, nalewki, wina, maści itp. Nie należy stosować aloesu w czasie ciąży, przy podwyższonym ciśnieniu i kruchości naczyń krwionośnych. Nie wolno także prze- prowadzać zbyt długotrwałej kuracji środkami aloesowymi. Doświadczeni fitoterapeuci twierdzą, że nie powinna ona przekraczać 3 miesięcy. 7/147

Winko miodowo-aloesowe 500 g liści aloesu • 500 g miodu • 2 szklanki czerwone- go wytrawnego wina

Liście muszą pochodzić z rośliny co najmniej 3-letniej. Obrywa się je z dolnej części łodygi i przechowuje w lodówce 3–5 dni. 9/147

Następnie należy usunąć kolce, liście pokroić w kawałki, zmiksować i połączyć z winem. Wymieszać, dodać miód i zamknąć naczynie. Postawić je na tydzień w ciemnym miejscu. Przecedzić przez gęste sitko wysłane gazą i przelać do butelek. Przechowywać w lodówce. Zażywać trzy razy dziennie po łyżeczce od herbaty przez 3–4 ty- godnie, przez następne 3 tygodnie – trzy razy dziennie po łyżce stołowej i znów przez 3 tygodnie po łyżeczce od herbaty. Następnie robi się przerwę 2 tygodnie i znów zaczyna zażywanie. Wino należy pić zawsze przed posiłkiem. Pomaga w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, a także przy schorzeniach jelita grubego. Nasza rada • Znane są inne proporcje składników, a także możliwy jest dod- atek koniaku lub spirytusu do tej mikstury. 10/147

Syrop miodowo-aloesowy 200 g miazgi z liści aloesu (przygotowanej jak podano w poprzednim przepisie) • 400 g miodu

12/147

Połączyć płynny miód z miazgą aloesową i podgrzewać powoli do momentu, kiedy na powierzchni pojawią się pęcherzyki powietrza. Odstawić pod przykryciem do następnego dnia. Znów podgrzać do wrzenia, przecedzić przez gęste sito wyłożone gazą i trzymać w lodówce. Zażywać dwa razy dziennie: na czczo (godzinę przed śni- adaniem) i przed obiadem. Pobudza apetyt i ogólnie wzmacnia, przeciwdziała nieżytom błon śluzowych przewodu pokarmowego oraz dychawicy oskrzelowej. Polecany zwłaszcza dzieciom i osobom w podeszłym wieku. Nasza rada • Najlepiej działa w tym przypadku miód gryczany lub spadziowy. 13/147

Krople na długotrwałe zaparcia 500 g liści aloesu odpowiednio przygotowanych (patrz poprzedni przepis) • wódka żytnia

Liście aloesu po umyciu i opłukaniu pokroić w kawałki, wycisnąć sok w wirówce lub sokowniku. Połączyć z wódką w proporcji: 2 łyżki wódki na szklankę soku. Dobrze wymieszać i odstawić na minimum dobę. Zażywać dwa razy dziennie po łyżeczce przed posiłkami. 15/147

Nalewka aloesowa 250 g liści aloesu (odpowiednio przygotowanych – zob. przepis Winko miodowo-aloesowe) • 3–4 szklanki czer- wonego wina wytrawnego • 150 g miodu płynnego, na- jlepiej spadziowego • kieliszek spirytusu

Przygotowany aloes pokroić w kawałki i zmiksować. Zalać winem, dodać miód, a na koniec – spirytus i dokładnie wymieszać. Wlać do ciemnego naczynia i przetrzymywać w lodówce. Kilka razy dziennie wstrząsać butelką. Po upływie 3 dni można nalewkę podawać. Zażywać dziennie po jednej łyżce stołowej przy wszelkich prob- lemach żołądkowych, przede wszystkim stanach zapalnych jelita grubego, chorobie wrzodowej, zaniku błony śluzowej przewodu pokarmowego i niewystarczającej perystaltyce jelit. 17/147

Nalewka owsiano-aloesowa 1 kg ziarna owsa • 200 g liści aloesu (przygotowanych wg przepisu Winko miodowo-aloesowe) • 1⁄2 szklanki ko- niaku • szklanka miodu płynnego gryczanego

Przygotować wszystkie składniki (1). 19/147

Aloes pokroić w kawałki (2). Owies przebrać, usuwając uszkod- zone ziarna, dokładnie umyć i wypłukać. Owies, połowę miodu i połowę aloesu zalać w garnku dwoma litrami przegotowanej i ostudzonej wody (3). Przykryć szczelnie i wstawić do nagrzanego piekarnika na mniej więcej 3 godziny. Przecedzić przez gęste sito i dokładnie odcisnąć (4). Do uzyskanego płynu dodać resztę aloesu i miodu (5). Zagrzać i odstawić z ognia natychmiast po zawrzeniu. Ponownie odcedzić płyn i przelać do butelek (6). Zażywać po łyżeczce trzy razy dziennie przed jedzeniem przy za- paleniu oskrzeli lub silnym kaszlu. 1 20/147

2 3 21/147

4 5 22/147

6 23/147

Arcydzięgiel