Elliot Aronson
Timothy D. Wilson
Robin M. Akert
Psychologia społeczna
Serce i umysł
2
Niech zechcą przyjąć
Vera, Hal, Neal, Julie
i Joshua Aronsonowie
— E.A.
Niech zechcą przyjąć
Deirdre Smith oraz
Christopher i Leigh Wilsonowie
— T.D.W.
Mojemu mistrzowi,
moim współpracownikom,
przyjaciołom oraz Dane Archer
— R.M.A.
4
Zarys treści
Szczegółowy spis treści 5
Wstęp do wydania polskiego 15
Przedmowa 19
Wskazówki dla studentów 25
O autorach 28
Wizualny przewodnik po podręczniku 31
CZĘŚĆ PIERWSZA
Rozdział l. Wprowadzenie do psychologii społecznej 33
Rozdział 2. Metodologia: proces przeprowadzania badań 57
CZĘŚĆ DRUGA
Rozumienie siebie i świata społecznego
Rozdział 3. Dysonans poznawczy a potrzeba podtrzymywania samooceny 95
Rozdział 4. Poznanie społeczne: w jaki sposób myślimy o świecie społecznym 131
Rozdział 5. Spostrzeganie społeczne: jak dochodzimy do rozumienia innych ludzi 169
Rozdział 6. Rozumienie siebie: w jaki sposób poznajemy samych siebie 206
CZĘŚĆ TRZECIA
Wpływ społeczny
Rozdział 7. Konformizm: wpływanie na zachowanie 248
Rozdział 8. Postawy i zmiana postaw: wpływanie na myśli i uczucia 286
Rozdział 9. Procesy grupowe 322
CZĘŚĆ CZWARTA
Stosunki społeczne
Rozdział 10. Atrakcyjność interpersonalna: od pierwszego wrażenia do związków
uczuciowych 358
Rozdział 11. Zachowanie prospołeczne: dlaczego ludzie pomagają innym 397
Rozdział 12. Agresja: dlaczego ranimy innych ludzi 432
Rozdział 13. Uprzedzenia: przyczyny i lekarstwa 466
CZĘŚĆ PIĄTA
Rozdział 14. Zdrowie i środowisko 509
Rozdział 15. Prawo i biznes 542
Słownik 578
Bibliografia 602
5
Szczegółowy spis treści
CZĘŚĆ PIERWSZA
Rozdział 1
Wprowadzenie do psychologii społecznej 33
Czym jest psychologia społeczna 35
Psychologia społeczna a mądrość ludowa i filozofia 37
Psychologia społeczna a inne nauki społeczne 39
Psychologia społeczna a psychologia osobowości 40
Moc wpływu społecznego 42
Moc sytuacji subiektywnych: krótka historia idei 44
Skąd się biorą konstrukty: podstawowe motywy ludzkie 46
Podejście związane z samooceną: pragnienie, by czuć, że jest się dobrym 48
Podejście związane z poznawaniem społecznym: potrzeba bycia adekwatnym 51
Psychologia społeczna a problemy społeczne 53
Podsumowanie 55
Polska literatura zalecana 56
Rozdział 2
Metodologia: proces przeprowadzania badań 57
Formułowanie hipotez i teorii 61
Inspiracje płynące z wcześniejszych teorii i badań 61
Hipotezy oparte na osobistych obserwacjach 61
Metoda obserwacyjna: opisywanie zachowania społecznego 63
Obserwacja systematyczna 64
Obserwacja uczestnicząca 64
Analiza archiwalna 65
Ograniczenia metody obserwacyjnej 67
6
Metoda korelacyjna: przewidywanie zachowania społecznego 68
Pomiary 68
Korelacja nie jest tożsama z przyczynowością 71
Metoda eksperymentalna: odpowiadanie na pytania o przyczynę 73
Zmienne niezależne i zależne 75
Ustalanie trafności wewnętrznej w eksperymentach 77
Ustalanie trafności zewnętrznej w eksperymentach 81
Podstawowy dylemat psychologa społecznego 85
Badania podstawowe a badania stosowane 87
Problemy etyczne w psychologii społecznej 89
Podsumowanie 91
Polska literatura zalecana 93
CZĘŚĆ DRUGA
ROZUMIENIE SIEBIE l ŚWIATA SPOŁECZNEGO
Rozdział 3
Dysonans poznawczy a potrzeba podtrzymywania samooceny 95
Teoria dysonansu poznawczego 96
Zachowanie racjonalne a racjonalizujące 99
Decyzje, decyzje, decyzje 100
Uzasadnianie wysiłku 106
Psychologia niewystarczającego uzasadnienia 108
Co rozumiemy przez „niewystarczające uzasadnienie" 115
Następstwa dobrych i złych uczynków 116
Dowody świadczące o istnieniu napięcia motywacyjnego 120
Nowe kierunki w badaniach nad podtrzymywaniem samooceny 121
Teoria podtrzymywania poczucia własnej wartości 122
Teoria autoafirmacji 124
Podwyższanie poczucia własnej wartości czy samopotwierdzanie? 126
Unikanie pułapki racjonalizacji 127
Podsumowanie 129
Polska literatura zalecana 130
7
Rozdział 4
Poznanie społeczne: w jaki sposób myślimy
o świecie społecznym 131
Zwykli ludzie jako teoretycy codziennej rzeczywistości: schematy i ich oddziaływanie 134
Funkcja schematów: do czego one nam służą 136
Wybór schematu: rola dostępności i zdarzeń poprzedzających 137
Zmienianie schematów: jak łatwo ludzie modyfikują swoje poglądy 141
Sprawianie, że nasze schematy stają się prawdą: samospełniające się proroctwo 146
Czy kiedykolwiek uznajemy nasze schematy za nietrafne lub zmieniamy zdanie 149
Heurystyki wydawania sądów 150
Heurystyka dostępności: co przychodzi na myśl 151
Heurystyka reprezentatywności: jak podobne jest A do B 153
Zakotwiczenie i dostosowanie: branie za dobrą monetę tego, co się pojawia 155
Posługiwanie się uproszczonymi metodami myślowymi w wydawaniu sądów społecznych 157
Wnioskowanie z prób niereprezentatywnych: uogólnianie na podstawie informacji z prób 157
Szacowanie współzmienności: przewidywanie jednej zmiennej na podstawie innej 160
Czy ludzie rzeczywiście myślą tak źle 162
Charakterystyka ludzkiego wnioskowania 163
Korygowanie ludzkiego wnioskowania 165
Podsumowanie 167
Polska literatura zalecana 168
Rozdział 5
Spostrzeganie społeczne: jak dochodzimy do rozumienia
innych ludzi 169
Zachowanie niewerbalne 171
Mimiczne wyrazy emocji 172
Inne kanały komunikacji niewerbalnej 174
Wielokanałowa komunikacja niewerbalna 174
Różnice płciowe w komunikacji niewerbalnej 176
Ukryte teorie osobowości: zapełnianie luk 178
Atrybucja przyczyn: odpowiadanie na pytanie „dlaczego?" 181
Istota procesu atrybucyjnego 182
Teoria wnioskowania z czynników towarzyszących: od działań do dyspozycji 183
Model współzmienności: atrybucje wewnętrzne przeciw atrybucjom zewnętrznym 186
8
Stosowanie skrótów poznawczych podczas dokonywania atrybucji 189
Stosowanie schematów i teorii 189
Podstawowy błąd atrybucji: ludzie jako psychologowie osobowości 189
Różnica między aktorem a obserwatorem 194
Atrybucje w służbie ego 196
Na ile dokładne są nasze atrybucje i wyobrażenia 199
Dlaczego nasze wyobrażenia dotyczące innych są czasem błędne 201
Dlaczego czasem wydaje się, że wyobrażenia są dokładne 202
Podsumowanie 204
Polska literatura zalecana 205
Rozdział 6
Rozumienie siebie: w jaki sposób poznajemy samych siebie 206
Natura Ja 208
Definicje Ja w różnych kulturach 209
Poznawanie siebie poprzez introspekcję 211
Teoria samoświadomości 212
Ocenianie, dlaczego odczuwamy to, co odczuwamy; mówimy więcej niż wiemy 214
Konsekwencje introspekcyjnej refleksji nad przyczynami 216
Poznawanie siebie poprzez obserwację własnego zachowania 219
Teoria spostrzegania siebie 219
Efekt nadmiernego uzasadnienia 223
Dwuczynnikowa teoria emocji 227
Błędne określenie przyczyn pobudzenia 230
Poznawanie siebie poprzez schematy Ja 233
Pamięć autobiograficzna 234
Poznawanie siebie poprzez interakcję społeczną 236
Ja odzwierciedlone 236
Teoria porównań społecznych 237
Kierowanie wrażeniem 240
Cały świat jest sceną 241
Podsumowanie 244
Polska literatura zalecana 246
9
CZĘŚĆ TRZECIA
WPŁYW SPOŁECZNY
Rozdział 7
Konformizm: wpływanie na zachowanie 248
Konformizm: kiedy i dlaczego 249
Informacyjny wpływ społeczny. Potrzeba bycia przekonanym o tym, co jest słuszne 252
Przemiany i kryzysy 256
Kiedy konformizm informacyjny nie sprawdza się 258
Kiedy ludzie podporządkowują się informacyjnemu wpływowi społecznemu 259
Opieranie się informacyjnemu wpływowi społecznemu 261
Normatywny wpływ społeczny: potrzeba bycia zaakceptowanym 261
Konsekwencje opierania się normatywnemu wpływowi społecznemu 265
Normatywny wpływ społeczny w codziennym życiu 266
Bezrefleksyjny konformizm normatywny: działanie na zasadzie automatycznego pilota 268
Kiedy ludzie podporządkowują się normatywnemu wpływowi społecznemu 271
Opieranie się normatywnemu wpływowi społecznemu 275
Wpływ mniejszości: kiedy kilku wpływa na wielu 276
Posłuszeństwo autorytetowi 278
Podsumowanie 283
Polska literatura zalecana 285
Rozdział 8
Postawy i zmiany postaw: wpływanie na myśli i uczucia 286
Definicja postaw 288
Komponent emocjonalny, poznawczy i behawioralny 288
Zmienianie postaw przez zmianę zachowania.
Jeszcze raz o teorii dysonansu poznawczego 290
Komunikaty perswazyjne i zmiana postaw 291
Kto mówi, co i do kogo 292
Centralna i peryferyczna strategia perswazji 294
Komunikaty wzbudzające strach 298
10
Zmienianie postaw o różnej sile i różnym pochodzeniu 300
Różne źródła postaw 301
Siła postawy a jej dostępność 306
Jak uodpornić ludzi na zmianę postawy 307
Wzmacnianie wartości 308
Uodpornienie postawy 308
Kiedy w perswazji występuje efekt bumerangowy. Teoria reaktancji 311
Powody wewnętrzne a zewnętrzne: efekt naduzasadnienia 312
Kiedy na podstawie postaw można przewidywać zachowania 313
Przewidywanie zachowań spontanicznych 314
Przewidywanie zachowań zamierzonych 315
Reklama. Dlaczego jest skuteczna 317
Podsumowanie 319
Literatura zalecana 321
Rozdział 9
Procesy grupowe 322
Definicje: czym jest grupa 323
Grupy niespołeczne: skutki fizycznej obecności innych 324
Facylitacja społeczna: kiedy obecność innych mobilizuje nas 325
Próżniactwo społeczne: kiedy obecność innych uspokaja nas 328
Facylitacja społeczna czy próżniactwo społeczne: co jest kiedy 330
Deindywiduacja: zagubienie w tłumie 331
Grupy społeczne: jak podejmowane są decyzje 335
Grupowe a indywidualne podejmowanie decyzji 335
Myślenie grupowe: wiele głów, jeden umysł 340
Polaryzacja grupy: dążenie do skrajności 342
Interakcje w grupie: konflikt i współpraca 345
„Dylemat więźnia" 347
Stosowanie gróźb 350
Skutki komunikowania się 351
Negocjacje i przetarg 352
Podsumowanie 355
Literatura zalecana 356
11
CZĘŚĆ CZWARTA
STOSUNKI SPOŁECZNE
Rozdział 10
Atrakcyjność interpersonalna:
od pierwszego wrażenia do związków uczuciowych 358
Główni protoplasci atrakcyjności 360
Osoba z sąsiedztwa: efekt częstości kontaktów 361
Wpływ atrakcyjności fizycznej na to, czy kogoś lubimy 363
Podobieństwo: swój ciągnie do swego 368
Dopełnianie: czyż przeciwieństwa się nie przyciągają? 370
Obsypywanie pochwałami 370
Lubić i być lubianym 372
Teorie atrakcyjności interpersonalnej: wymiana społeczna i równość 375
Związki uczuciowe 379
Przyczyny miłości 383
Wymiana społeczna w związkach długotrwałych 383
Równość: czy zawsze musi być „coś za coś"? 385
Atrakcyjność fizyczna a związki długotrwałe 387
Style przywiązywania się a związki uczuciowe 388
Kłopoty w raju 391
Podsumowanie 394
Polska literatura zalecana 396
Rozdział 11
Zachowanie prospołeczne: dlaczego ludzie pomagają innym 397
Geneza zachowania prospołecznego: dlaczego ludzie pomagają 400
Socjobiologia: instynkty i geny 400
Wymiana społeczna: zyski i koszty związane z pomaganiem 402
Empatia i altruizm: pomoc bezinteresowna 405
Indywidualne przesłanki zachowań prospotecznych:
dlaczego niektórzy ludzie bardziej niż inni są skłonni do pomocy 409
Różnice indywidualne: osobowość altruistyczna 410
Płeć a zachowanie prospołeczne 413
Wpływ samopoczucia na udzielanie pomocy: czujesz się dobrze, czynisz dobrze 414
12
Sytuacyjne determinanty zachowania prospołecznego: kiedy ludzie pomagają 417
Środowisko wiejskie a miejskie 418
Liczba świadków: efekt widza 419
Charakterystyka ofiary 425
Konsekwencje udzielenia pomocy 426
Jak możemy zwiększyć gotowość do udzielania pomocy 428
Podsumowanie 429
Polska literatura zalecana 431
Rozdział 12
Agesja: dlaczego ranimy innych ludzi 432
Czym jest agresja 434
Czy agresja jest wrodzona czy wyuczona 435
Co różni ludzi od myszy 437
Sytuacyjne uwarunkowania agresji 438
Procesy neuronalne i chemiczne jako przyczyna agresji 438
Ból i niewygoda jako przyczyny agresji 440
Sytuacje społeczne prowadzące do agresji 441
Wpływ agresji oglądanej w środkach masowego przekazu 446
Przemoc, pornografia i akty agresji wobec kobiet 450
Jak zmniejszać agresję 451
Czy kara sprzyja hamowaniu zachowań agresywnych 451
Katharsis i agresja 454
Jak radzić sobie z gniewem 458
Podsumowanie 463
Polska literatura zalecana 465
Rozdział 13
Uprzedzenia: przyczyny i lekarstwa 466
Uprzedzenia: powszechne zjawisko społeczne 468
Zdefiniowanie uprzedzeń, stereotypizacji i dyskryminacji 470
Uprzedzenia: komponent afektywny 470
Stereotypy: komponent poznawczy 471
Dyskryminacja: komponent behawioralny 473
Co powoduje uprzedzenia 474
Sposób, w jaki myślimy: poznawanie społeczne 475
13
Sposób, w jaki przypisujemy znaczenie: tendencyjność atrybucji 485
Sposób, w jaki rozmieszczamy zasoby: teoria rzeczywistego konfliktu 490
Sposób, w jaki się dostosowujemy: reguły normatywne 494
Jak można osłabić uprzedzenia 499
Hipoteza kontaktu 499
Kiedy kontakt osłabia uprzedzenia: sześć warunków 500
Współpraca i wzajemna zależność: klasa mieszana 502
Podsumowanie 505
Polska literatura zalecana 507
CZĘŚĆ PIĄTA
Rozdział 14
Zdrowie i środowisko 509
Rola stosowanej psychologii społecznej 510
Psychologia społeczna a zdrowie 511
Spostrzeganie społeczne a zdrowie: interpretowanie negatywnych wydarzeń życiowych 512
Wykorzystanie ustaleń psychologii społecznej do doskonalenia nawyków zdrowotnych 524
Psychologia społeczna a środowisko 526
Spostrzeganie społeczne a środowisko: interpretowanie stresorów środowiskowych 527
Zastosowanie psychologii społecznej do zmieniania szkodliwych dla środowiska zachowań 533
Podsumowanie 540
Literatura zalecana 541
Rozdział 15
Prawo i biznes 542
Psychologia społeczna a prawo 543
Zeznania świadków 544
Wykrywanie kłamstw 551
Sędziowie przysięgli: procesy grupowe w działaniu 554
14
Psychologia społeczna a biznes 558
Zachowania konsumenckie 559
Dobór pracowników: przepustka do świata biznesu 566
Przywództwo: osiąganie szczytu w świecie biznesu 569
Podsumowanie 576
Literatura zalecana 577
Słownik 578
Bibliografia 602
15
Wstęp do wydania polskiego
Już na samym początku należy wyraźnie podkreślić, że niniejsza praca jest prezentacją
amerykańskiej psychologii społecznej. Nawet jeśli czytelnik nie jest zorientowany w tym, czym
się ta dziedzina psychologii zajmuje, i tak bez trudu odkryje, iż jest to oferta przede wszystkim
jej amerykańskiej gałęzi, poczynając od bibliografii przez zalecaną literaturę i dobór zagadnień
aż do sposobu rozłożenia akcentów w obrębie jej dorobku. Tak się jednak szczęśliwie składa, że
prezentacja ta stanowi dość wierne odzwierciedlenie tego, z czym mamy dziś do czynienia
w świecie psychologii społecznej. Nie oznacza to oczywiście, że istnieje znak równości między
tym, co się dzieje w amerykańskiej psychologii społecznej, i tym, co jest przedmiotem
zainteresowań w innych niż anglosaski kręgach kulturowych. Oznacza tylko tyle, że tętno tej
gałęzi nauki narzuca w wielu momentach swój rytm psychologii społecznej uprawianej poza
granicami Stanów. Dla polskiego czytelnika ma natomiast ta książka walor dodatkowy. Pozwala
mianowicie wyraźnie uświadomić sobie, zwłaszcza w przypadku zastosowań, odmienność
zadań badawczych. Można jednocześnie oczekiwać, że wiele zagadnień mających swoje „dziś"
w Stanach — jutro może stać się naszym palącym problemem. Pozwala również uświadomić
sobie, jak wiele rozwiązań, sposobów badań i myślenia o problemach jest zdeterminowanych
warunkami społecznymi, środowiskowymi czy kulturowymi. Oznacza to między innymi, że
owych propozycji rozwiązań nie daje się mechanicznie przenieść na inny grunt. W najlepszym
razie mogą się stać jedynie analogią pokazującą sposób myślenia o problemie. Wymagają
jednak pełnej świadomości wszelkich pułapek, jakie niesie ze sobą szukanie rozwiązań w ten
sposób.
W zasadzie każdy wstęp pisany do jakiejkolwiek książki powinien spełnić jedno
podstawowe zadanie — ma ułatwić czytelnikowi kontakt z książką, czyli zachęcić go do jej
studiowania, uprzedzić o ewentualnych trudnościach w percepcji, zwrócić uwagę na szczególnie
ważne problemy w niej podjęte. Przy pisaniu wstępu do podręcznika opracowanego przez
zagranicznych autorów zadanie to nabiera dodatkowej wagi. Jest tak z wielu powodów: dużej
liczby potencjalnych czytelników o zróżnicowanych zainteresowaniach i zapotrzebowaniu na
wiedzę, zakresu poruszanych zagadnień, odmiennych tradycji kulturowych, w których książka
powstała, itd.
Przedstawiany podręcznik psychologii społecznej został napisany w Stanach
Zjednoczonych. Jest to podręcznik, który można uznać za typową egzemplifikację
amerykańskiego spojrzenia na uprawianie nauk społecznych. W Polsce przetłumaczono dużo
amerykańskich książek psychologicznych. Nie było wśród nich zbyt wielu podręczników.
Wydanie podręcznika jest zawsze inicjatywą o szczególnym charakterze. Trzeba mieć
świadomość, że nie jest to tylko książka naukowa. Ma szczególny wpływ na sposób myślenia
o rzeczywistości tych osób, które są zainteresowane poszerzeniem własnej wiedzy o świecie,
a szczególnie studentów mających w przyszłości tworzyć elitę intelektualną naszego kraju. Na
autorach i wydawcach podręczników ciąży więc szczególna odpowiedzialność, której nie
zawsze jesteśmy świadomi. Wszak oni właśnie określają nie tylko to, jaka będzie wiedza osób
studiujących dany temat, ale również to, czy ta wiedza zostanie doceniona i wykorzystana
16
w życiu. Uzasadnione więc wydaje się postawienie w tym miejscu pytań: czy jest to
rzeczywiście dobra decyzja wydawnicza? czy nie można byłoby zastąpić tego wydania polskim
podręcznikiem? a może lepiej pokusić się o przekład jednego z wielu podręczników wydanych
w krajach europejskich? Pytania te oczywiście nie powinny zostać bez odpowiedzi.
Po pierwsze, dorobek amerykańskiej psychologii społecznej jest ogromny. W żadnym
innym kraju nie stworzono tylu teorii wyjaśniających społeczne zachowania ludzi, jak właśnie
w Stanach Zjednoczonych. Nigdzie też nie zadbano tak dobrze o empiryczną weryfikację tych
teorii. Nie wydaje się, aby intensywny rozwój psychologii społecznej na drugiej półkuli wynikał
ze szczególnej pasji poznawczej amerykańskich badaczy. Przyczyny tak dynamicznie
rozwijającej się psychologii społecznej były z pewnością bardziej prozaiczne. Chodziło przede
wszystkim o zdobycie wiedzy o życiu społecznym ludzi — o powodach, dla których jednych
lubimy, a innych nienawidzimy, o przyczynach podatności i odporności na wpływy społeczne,
o racjach, które decydują o zaangażowaniu w realizację tylko niektórych zadań społecznych itd.
Może być ona przydatna w życiu poszczególnych osób, ale również dużych społeczności.
Ogólnie można powiedzieć, że amerykańska psychologia społeczna nigdy nie traciła z pola
widzenia potrzeb codziennego życia. Potrzeby takie ma oczywiście nie tylko społeczeństwo
amerykańskie. Podobne zapotrzebowanie odczuwane jest coraz wyraźniej w naszym kraju.
I chociaż w pewnych zakresach nasze życie różni się od życia w USA, to jednak problemy są
w większości podobne i podobnej potrzeba wiedzy, aby się do nich odpowiednio odnosić.
Podręcznik E. Aronsona, T.D. Wilsona i R.M. Akert jest z całą pewnością skarbnicą takiej
wiedzy. Został napisany z pozycji bliskiej życiu i jako taki powinien być odpowiednio
doceniony nie tylko w środowiskach akademickich.
Po drugie, nie można postawić znaku równości między tym, co się dzieje w amerykańskiej
psychologii społecznej, a stanem europejskiej, w tym również polskiej, psychologii społecznej.
Inne problemy niosą odmienne zagadnienia badawcze. Bardzo wyraźne staje się to w obrębie
różnic we wpływach kulturowych, które wytwarzają nietożsame realności społeczne. Wpływy te
powodują również, że inaczej są rozłożone akcenty w zapotrzebowaniu społecznym na
znalezienie praktycznych rozwiązań. I stąd między innymi wcześniejsza uwaga o złudności
poszukiwań rozwiązania naszych problemów przez szukanie prostych analogii z rozwiązaniami
proponowanymi przez północnoamerykańską psychologię społeczną w odniesieniu do
północnoamerykańskich problemów społecznych, nawet wówczas, gdyby na pierwszy rzut oka
wydawały się bardzo podobne do naszych własnych.
Po trzecie, amerykańska psychologia społeczna wywierała i nadal wywiera wpływ na
kształtowanie się tej dyscypliny naukowej w innych krajach. Co więcej, uważamy, że
oddziaływania te nie ograniczają się do psychologii społecznej, lecz dotyczą wszystkich nauk
społecznych. Polska myśl społeczna, niezależnie od tego czy była w opozycji do sposobów
ujmowania rzeczywistości przez amerykańskich psychologów społecznych, czy też pozostawała
pod ich urokiem, także została nasycona dominującymi tam orientacjami badawczymi. Niech
nam będzie wolno wymienić tylko kilka nazwisk uczonych polskich, którzy przyczynili się
twórczo do asymilacji amerykańskiego dorobku psychologii społecznej w Polsce. Wspomnieć
należy przede wszystkim Floriana Znanieckiego, wybitnego socjologa, który mimo dużej
oryginalności teoretycznej doceniał i rozwijał nurt myślenia naukowego popularny także
w Stanach Zjednoczonych. Nasuwa się tu także nazwisko Andrzeja Malewskiego, socjologa
chcącego pogodzić niejako ogień z wodą, czyli marksowską myśl społeczną z amerykańską
psychologią społeczną. Nie nam osądzać, czy zadanie to zostało uwieńczone sukcesem, jednak
jego praca z pewnością przyczyniła się do zakorzenienia amerykańskiej psychologii społecznej
w polskiej humanistyce. Stefan Baley, autor pierwszego powojennego podręcznika psychologii
społecznej, także wniósł znaczący wkład w zainteresowanie polskich psychologów dorobkiem
amerykańskim. Pierwsi polscy psychologowie społeczni z tego źródła korzystali, zapoznając się
z klasycznymi badaniami Ascha, Scheriffa i Newcomba. Ogólnie można więc powiedzieć, że
17
nauki społeczne w naszym kraju są przygotowane do odbioru dorobku amerykańskiej
psychologii społecznej. Jednak od wydania w 1975 roku amerykańskiego podręcznika
Psychologia społeczna, autorstwa Newcomba, Conversea i Tumera, wiele się w tym dorobku
zmieniło. Prezentowane opracowanie uświadamia nam to w całej pełni. Jest to przecież praca,
którą otrzymał do ręki amerykański czytelnik w 1994 roku. Aktualność zawartej tu informacji
pozwala na w miarę pełne zorientowanie się w kierunkach badań amerykańskiej psychologii
społecznej. Pamiętajmy przy okazji, że kierunki te określają, chcemy tego czy też nie, trendy
rozwoju psychologii społecznej na całym świecie.
Po czwarte, amerykańskie podręczniki akademickie posiadają określone walory
dydaktyczne. W tym względzie różnią się zasadniczo od naszych polskich opracowań tego
rodzaju. Być może amerykańskie wyobrażenie osoby studiującej jest nieco inne niż w Polsce
i nie przyjmuje się tam założenia, iż niezależnie od tego, jak książka jest napisana, i tak zostanie
przeczytana, jeśli będą w niej zawarte mądre i ważne treści. Amerykańscy autorzy prac
naukowych dbają i zabiegają o czytelników. I trzeba przyznać, że potrafią to robić. Podręczniki
prawie zawsze są dobrze ustrukturalizowane, mnóstwo w nich rozwiązań graficznych, które
ułatwiają studiowanie, ale przede wszystkim są napisane w taki sposób, aby zainteresować
czytelników, wzbudzić w nich pasję poznawania i przyswajania wiedzy. Trzeba obiektywnie
przyznać, że niekiedy stwarzane ułatwienia idą zbyt daleko. Dążąc do zaprezentowania
złożonych zagadnień możliwie prosto, przedstawia się je w sposób zbytnio uproszczony. Można
tę osobliwość amerykańskich podręczników długo dyskutować. W tym miejscu jednak
postąpimy po amerykańsku i powiemy krótko — nie ma róży bez kolców. Podręcznik został
przez trójkę autorów napisany po mistrzowsku. Każdy jego rozdział można czytać prawie jak
kryminał. Najpierw zostaje postawiony problem, a potem śledzimy pracę wielu detektywów —
psychologów społecznych, którzy mozolnie prowadząc swoje eksperymenty, przyczyniają się
stopniowo do wyjaśnienia zagadki naukowej. Dzięki wybranej przez autorów formie
przedstawienia materiału czytelnik śledzi, krok po kroku, zmagania naukowców z ich,
a jednocześnie z naszymi problemami — zapoznaje się z psychologią społeczną nie tylko od
strony uzyskiwanych przez nią rezultatów badawczych, ale poznaje również proces dochodzenia
do nich, proces tworzenia wiedzy naukowej. Ta właściwość podręcznika, którego jeden
z autorów (E. Aronson) znany jest w naszym kraju z równie ciekawej pracy (Człowiek — istota
społeczna), jest także ważnym argumentem za jego wydaniem w Polsce. Może polscy badacze
pójdą tym śladem i będą opracowywać równie ciekawie i jednocześnie kompetentnie swoje
podręczniki. Życzymy tego wszystkim polskim czytelnikom.
Od kilku lat w USA przetacza się fala walki z tzw. seksizmem. Ta książka także nie jest od
tego wolna. Autorzy poszli tu nawet o krok dalej, niż zwykle to się czyni. Postanowili
mianowicie zrezygnować z inicjałów imion i pisać je w pełnym brzmieniu po to, by
jednoznacznie można było zidentyfikować, czy konkretny wkład w rozwój psychologii
społecznej jest dziełem kobiety czy mężczyzny. Widać tu również wyraźne starania o to, by ten
kobiecy wkład maksymalnie eksponować. Ponieważ autorzy korzystają w zasadzie wyłącznie
z badań amerykańskich, stąd zadanie to było zapewne dość trudne. Na szczęście sytuacje te nie
wpływają na zawartość pracy. Wartość wkładu w rozwój danej dziedziny nauki nie zależy
ostatecznie od tego, czy nazwisko (przynajmniej w języku polskim) kończy się na „i" czy na
„a". Jest to jednak niewątpliwy smaczek tej pracy.
Intencją autorów podręcznika było zaprezentować psychologię społeczną w sposób
możliwie pełny. Wszystkie wywody zostały podporządkowane idei przewodniej, której
najpełniejszym reprezentantem jest Elliot Aronson. Jej istotnym składnikiem jest specyficznie
rozwinięta teoria dysonansu poznawczego. Znalazł się tu również rozdział poświęcony
metodologii badań w psychologii społecznej, często zresztą przywoływany w toku analizy
różnorodnych eksperymentów i badań stanowiących podstawową tkankę pracy i punkt wyjścia
formułowanych wniosków.
18
Można także znaleźć fragment unikatowy nie tylko dla książek tego typu. Są to
mianowicie uwagi zrodzone w dużej mierze z ustaleń psychologii uczenia się. Zmierzają do
zaoferowania wszystkim uczącym się rad, które ułatwiają przyswojenie i przechowywanie
materiału; mimo że są pomyślane głównie dla potrzeb tej książki, dadzą się wykorzystać
wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z procesem uczenia się i nauczania.
Podsumowując, trzeba stwierdzić, że jest to dobrze napisana i szczegółowo przemyślana
praca prezentująca psychologię społeczną i ucząca jej. Celem autorów było nie tylko
przedstawić obecny dorobek tej gałęzi wiedzy, ale i pokazać, w jaki sposób można z niego
korzystać, by rozwiązywać różnorodne problemy społeczne, z jakimi przychodzi nam się
borykać. Jest to niewątpliwie jedna z podstawowych zalet tej książki, z którą w zawody może
iść tylko wielość różnorodnych zagadnień, w odniesieniu do których autorzy potrafią
zastosować rozwiązania proponowane przez psychologię społeczną.
STANISŁAW KOWALIK
WALDEMAR DOMACHOWSKI
19
Przedmowa
Witamy w książce Psychologia społeczna. Serce i umysł. Dziękujemy za zaproszenie do
waszej sali wykładowej. Jako nauczyciele czujemy się zaszczyceni, ponieważ teraz więcej osób
będzie mogło uczyć się z nami, niż gdybyśmy czynili to indywidualnie. Poświęciliśmy nasze
zawodowe życie tej właśnie dziedzinie badań i choć nie oczekujemy od nikogo, by uczynił to
samo, jesteśmy głęboko przekonani, iż każdy może skorzystać z wiedzy wypracowanej przez
psychologię społeczną. Jest to obszar ustaleń naukowych dotyczących rzeczywistego życia.
Dlaczego w otaczającym nas świecie istnieją uprzedzenia? Dlaczego ludzie potrafią być
pomocni i uprzejmi w jednych sytuacjach, a zachowywać się agresywnie i dążyć do przemocy
w innych? Co powoduje, iż zakochują się, by nie wspominać już o odkochiwaniu się? Krótko
mówiąc, dlaczego robią to, co robią?
Nieważne, sam czy w obecności innych, jesteś zawsze istotą społeczną. Wiesz o tym,
nawet nieświadomie, że jesteś częścią większej, interaktywnej sieci składającej się z osób, które
kształtują twoje myśli, uczucia i zachowanie. To, co inni myślą i mówią o nas — niezależnie od
tego, czy się z tym zgadzamy — bierze się stąd, że my, ludzie, reagujemy zwykle na siebie
nawzajem. Zachowanie społeczne jest skomplikowaną mieszaniną emocji i poznawania.
Podtytuł Serce i umysł odzwierciedla naszą opinię o przedmiocie psychologii społecznej. Bo, jak
napisał Karol Dickens, „Istnieje mądrość umysłu i... mądrość serca". Możemy być logiczni
i analityczni; możemy też być gwałtowni i zmienni. Możemy podążać za tym, co nam dyktuje
głowa, ale i za tym, czym kieruje się nasze serce. Czasami udaje się pogodzić oba dyktaty.
Psychologia społeczna zajmuje się badaniem takich właśnie procesów.
Praca nad tą książką wymagała wysiłku zarówno serca, jak i umysłu. Łącznie, cała nasza
trójka uczy psychologii społecznej 65 lat i w tym czasie przynajmniej 65 razy przeglądaliśmy
różne podręczniki, usiłując wybrać z nich to, co byłoby najlepsze dla naszych studentów,
i prawie zawsze te wybory niezupełnie zaspokajały nasze oczekiwania. Dlatego
zdecydowaliśmy się napisać własną książkę.
Psychologia społeczna. Serce i umysł odzwierciedla sposób nauczania stosowany przez
nas podczas zajęć. Jest to postępowanie łączące rygor naukowy (cudowna nauka empiryczna)
i intelektualną ekscytację (w jaki sposób rzeczywiste życie może być najbardziej podniecającą
grą?). Mówiąc bardziej szczegółowo — jest naszym „wyśnionym" podręcznikiem psychologii
społecznej.
Humanistyczne podejście do nauki
Bardzo poważnie traktujemy cel nauczania formułowany przez nauki humanistyczne;
pragniemy tak kształcić ludzi, by byli i artystami, i naukowcami, zaznajomionymi zarówno
z humanistycznym spojrzeniem na świat, jak i tym, które jest oferowane przez naukę.
Psychologia społeczna jest, naszym zdaniem, doskonałym miejscem na spotkanie się tych dwu
tradycji. Po pierwsze, jest bogatą nauką empiryczną. Przez jej zgłębianie studenci uzyskają
20
sporą wiedzę o metodzie naukowej, „wzorcu" umożliwiającym dotarcie do odpowiedzi na
pytania o związki przyczynowo-skutkowe w odniesieniu do dowolnego obszaru zainteresowań.
Uważamy, że każdy, kto kończy studia, powinien posiadać wiedzę z zakresu metodologii.
Ponieważ psychologia społeczna koncentruje się na życiu codziennym — sytuacjach, myślach
i działaniach — jest atrakcyjnym sposobem przyswajania sobie zasad poznawania stosowanych
w nauce. Tak więc w rozdziale poświęconym metodologii (rozdz. 2) obszernie omówiliśmy to,
w jaki sposób psychologowie społeczni radzą sobie z nauką empiryczną. Pozwoli to studentom
zdobyć podstawową wiedzę umożliwiającą zrozumienie „działania" nauki. Prezentacja badań
prowadzonych w ramach psychologii społecznej rozszerzy tę wiedzę, dając jednocześnie
podstawę naukowej edukacji.
A co o sztuce? Ludzie nie mogą żyć wyłącznie nauką. Jesteśmy przekonani, iż naukowe
sposoby badania i realne życie, stanowiące tkankę naszej nauki, pomogą nam połączyć ze sobą
naukę i sztukę. Tworzenie dobrze skonstruowanego eksperymentu jest działaniem artystycznym
wymagającym twórczej wyobraźni. Podejmując badanie, formułuje się wiele hipotez i pod-
trzymując najlepsze, łączy się je w nowe kombinacje — tak jak artysta, który — nim rozpocznie
malowanie farbami — tworzy wiele ołówkowych szkiców. Przeprowadzanie eksperymentu jest
bardzo podobne do reżyserowania filmu albo sztuki: „Światła, kamera, akcja!" Takie badanie
rozpoczyna się, gdy pierwszy jego uczestnik przekracza próg. Czy ty, reżyser (pisarz albo
producent), skonstruowałeś sytuację eksperymentalną, która na tyle przypomina rzeczywiste
życie, że potrafi wyzwolić w uczestnikach prawdziwe zachowania? Jeśli nie, nie odniesiesz
sukcesu ani jako artysta, ani jako naukowiec.
W tekście rozsialiśmy cytaty pochodzące od pisarzy, artystów i polityków oraz
powszechnie znanych osób. Zawarte w nich prawdy są zgodne z tym, co psychologowie
społeczni ustalili i odkryli w toku eksperymentów. Cytaty te przypominają nam, iż życie
społeczne nie jest wyłączną domeną naukowców, lecz również artystów — każdy z nas przecież
podlega prawidłowościom psychospołecznym.
Podczas gdy cytaty unaoczniają nam wkład literatury światowej w zrozumienie
psychologii społecznej, ilustracje w książce ukazują, jak bardzo sztuki wizualne ożywiają życie
społeczne. Obraz jest naprawdę wart setki słów. Z dużą uwagą dobieraliśmy fotografie. W wielu
przypadkach pochodzą one z naszych własnych zbiorów lub materiałów wykorzystywanych
podczas nauczania. Naszym celem było wywołanie zaangażowania wizualnego czytelnika przez
wykorzystanie pięknych, ale i prowokujących do zastanowienia wyobrażeń. Co więcej, na
użytek tej książki stworzyliśmy oryginalne historyjki obrazkowe, które objaśniają trudne
i skomplikowane koncepcje zjawisk psychospołecznych — w przyciągający oko i zaskakujący
wizualnie sposób. Stwierdziliśmy, iż komiksy są cudownym narzędziem wykładu na naszych
zajęciach; pozwalają odnieść skomplikowane koncepcje teoretyczne do codziennego życia
i pomagają studentom poznać je bezpośrednio. Jesteśmy szczególnie zadowoleni, że udało się
nam zamienić amatorskie wykonania na zrealizowane przez profesjonalnych artystów wspaniale
prace, które zobaczycie.
Proces badawczy jest rygorystyczny, ale i ekscytujący.
Kiedy we troje planowaliśmy tę książkę, przyjęliśmy, że naszym pierwszym i nadrzędnym
celem będzie zaprezentowanie czytelnikowi badań psychospołecznych w całej ich złożoności
i rozległości; chcieliśmy zarazem, by studiujący poznał coś więcej niż same tylko wyniki tych
badań. Pragnęliśmy pokazać, jak ekscytującym i intelektualnie pobudzającym wysiłkiem jest ich
prowadzenie, które w rzeczywistości może stać się zabawą. Jednocześnie jest to ściśle
kontrolowany proces wymagający bardzo szczegółowego zaplanowania, precyzyjnych decyzji
i dokładnego wykonania. Głównym wyznacznikiem naszych tożsamości jako psychologów
21
społecznych są badania eksperymentalne. Pragnęliśmy, by ten podręcznik odzwierciedlał nasz
entuzjazm i zaangażowanie w proces badawczy. Nigdy nie przestał nas intrygować i zadziwiać,
a czasem nawet zmuszać do śmiechu. Chcieliśmy, by te sentymenty przewijały się przez nasze
dyskusje poświęcone teoriom i ustaleniom psychologii społecznej.
Nie wierzymy, że trzeba rozwodnić informację, by uczynić ją strawną lub zrozumiałą.
Nawet bardzo złożony materiał może być łatwo przyswojony pod warunkiem, iż jest atrakcyjnie
podany. Usiłujemy „nie przemawiać z góry" do naszych uczniów; staramy się tego uniknąć
również i w tej książce. Prowadzimy naszego czytelnika poprzez sporą liczbę złożonych
(a wspaniałych) badań w psychologii społecznej. W większości przypadków usiłujemy prosto
opisać sposób, w jaki je zaaranżowano; co badani spostrzegli i co zrobili; skąd wziął się model
postępowania i co odzwierciedla; bieżące zagadnienia teoretyczne i to, dlaczego wyniki badań
świadczą na rzecz wysuniętych hipotez. Jeśli na tym polega naukowa dyscyplina, to w jaki
sposób zaprezentować ich walor zabawowy?
Jednym z możliwych sposobów jest uprzytomnienie czytelnikom, iż w rzeczywistości to
ludzie, zwykli zjadacze chleba, których znamy (włączając w to nas samych), robili te badania.
W tej książce użyliśmy imion uczelnianych kolegów. Prawdziwi ludzie, głęboko zaangażowani
w swą pracę, jawią się wyraźniej, gdy czytasz ich pełne imiona i nazwiska w toku wywodu,
a nie jedynie w imiennym spisie. Zastosowanie imion pozwala także zwrócić uwagę czytelnika
na znaczny badawczy wkład kobiet w tę dziedzinę wiedzy — fakt, który niezamierzenie zostaje
ukryty, gdy używamy tylko nazwisk. Gdzie to było uzasadnione, włączyliśmy informację
anegdotyczną o tym, w jaki sposób badanie zostało przeprowadzone, bądź jak zaistniało; te
krótkie historyjki pozwalają czytelnikowi poznać „kulisy" — ukryty dotąd świat tworzenia
eksperymentów.
Zastosowanie psychologii społecznej do spraw codziennego życia
Jesteśmy przekonani, że psychologia społeczna jest w sposób naturalny interesującym
obszarem wiedzy, który winien zwrócić uwagę studenta — niezależnie od jego zainteresowań,
pochodzenia czy skłonności. Wszyscy ludzie są w codziennym życiu „aktorami",
wytyczającymi swoją drogę w świecie społecznym, często z poczuciem, iż brakuje im mapy!
Zagadnienia, które badamy w ramach psychologii społecznej, mogą dostarczyć studentom
odpowiedniego rozpoznania, to jest określonej wiedzy, obejmującej teorię i ustalenia
empiryczne, które wyjaśniają, dlaczego ludzie robią to, co robią.
Uczynienie zjawisk codziennego życia przedmiotem zajęć z psychologii społecznej daje
wiele korzyści. Studenci otrzymujący informację, która jest w sposób naturalny interesująca, są
silniej motywowani do pracy z nią, do jej badania i przyswajania. Ukazanie związku realnych
wydarzeń życiowych z procesami psychologicznymi pozwala studentom zrozumieć materiał
akademicki na bardziej wyrafinowanym i złożonym poziomie. Wreszcie, i to jest najważniejsze,
powiązanie wiedzy czerpanej z książki z wiedzą uzyskiwaną poprzez doświadczenie daje
uczącym się coś, co mogą zabrać ze sobą, kiedy zajęcia się skończą — umiejętność
zastosowania teorii psychologii społecznej do realizacji swych przyszłych życiowych zadań i do
analizowania wydarzeń na świecie. Naszym zdaniem, zajęcia z psychologii społecznej nigdy się
nie kończą — stajesz się po prostu swym własnym nauczycielem (acz nie musisz zdawać
egzaminów!).
Wyzwaniem dla nauczyciela psychologii społecznej (i autora podręcznika) jest stworzenie
i trafne wskazanie wyraźnego i rzeczywistego związku między wiedzą akademicką
a doświadczeniem codziennego życia. Potraktowaliśmy to wyzwanie bardzo poważnie. Każdy
rozdział otwiera się opowiadaniem nawiązującym do realnej sytuacji życiowej takiej, jak:
bieżące wydarzenie, zdarzenie z przeszłości, toczącą się dyskusja polityczna czy popularne
22
zjawisko kulturowe. Owe wprowadzające w zagadnienie winiety zachęcają, i to od samego
początku rozdziału, do popatrzenia na codzienne doświadczenia z punktu widzenia psychologii
społecznej. Co najważniejsze, w toku wywodu odwołujemy się do tych przedstawień,
wzbogacając wykład i ułatwiając zrozumienie problemu w świetle teorii i wyników badań, które
właśnie omawiamy. Oczekujemy, że ta edukacyjna technika zachęci studentów do
wykorzystania zdobytej wiedzy w ich własnym życiu, a także ułatwi zrozumienie tego, co się
dzieje w otaczającym ich świecie.
Zachęcanie do krytycznego myślenia
W ostatnich paru latach było sporo zgiełku wokół umiejętności „krytycznego myślenia"
u studiujących. Co dla nas oznacza krytyczne myślenie? Pragniemy, aby nasi studenci byli
aktywnymi, a nie tylko pasywnymi odbiorcami informacji, aby wychodzili poza rolę
konsumenta tego, co wyprodukowano. Pragniemy, by zadawali pytania, podejmowali wyzwanie
i angażowali się w zdobywanie tej wiedzy. Mówiąc krótko, chcemy, by nasi studenci myśleli,
a nie tylko mechanicznie zapamiętywali. Czyż nie jest to marzeniem każdego nauczyciela? (Nie
powinno być także marzeniem każdego uczestnika takich zajęć?) Co możemy zrobić jako
autorzy podręcznika, by promować ten rodzaj myślenia?
Jesteśmy przekonani, iż odpowiedź wiąże się ze sposobem prezentacji wiedzy teoretycznej
i empirycznej. Zarówno teoria, jak i wyniki badań muszą mieć jednakową wagę. Ich wzajemne
oddziaływanie na siebie czy nawet napięcie między nimi wywołuje intelektualne
podekscytowanie. Czy badacz właściwie przetłumaczył teorię na odpowiedni wzorzec
badawczy? Czy postawione hipotezy testują tę teorię? Czy rezultaty są wartościowe i znaczące?
Czy wyniki podtrzymują teorię czy też zmieniają niektóre jej elementy?
Aby skłonić do krytycznego myślenia, szczegółowo opisaliśmy sporo złożonych
eksperymentów tak, by jasno ukazać, jak i dlaczego badacze realizowali swe prace. W jaki
sposób badacz przeprowadził badanie, by uzyskać postulowany wniosek? Dlaczego te rezultaty
są trafne, interesujące czy użyteczne? Próbowaliśmy pokazać bardzo wyraźny związek teorii
i badań, omawiając teoretyczną bazę zjawisk, wyjaśniając pytania, które wynikają z teorii,
a następnie pokazując odpowiednie dowody empiryczne. Taki sposób prezentacji często
obejmuje otwarte omówienie również takich obszarów dociekań, w odniesieniu do których
dowody są niejedno-znaczne, gdzie dane z wielu badań nie dostarczają jeszcze spójnej czy
wyczerpującej odpowiedzi na sformułowane wstępnie pytania. Pragniemy przypomnieć naszym
uczniom, że nauka żyje — ciągle ewoluuje, nawet wtedy, gdy o tym czytają.
Ten styl przedstawiania zachęca studentów do krytyki badań i do decydowania na własny
użytek, czy ich wyniki są trafne, wartościowe i godne zaufania. Krytyczne myślenie to
zwłaszcza zadawanie pytań i myślenie na własny użytek. Studenci otrzymują „panoramiczny
obraz" ujawniający swoiste sprzężenie zwrotne, które istnieje między wnioskowaniem
a działaniem — nazywa się to testowaniem hipotez — gdy czytają o tym, jak i dlaczego badacz
przeprowadził badanie.
Powinniśmy przypomnieć, że krytyczne myślenie nie oznacza po prostu krytykowania
tego, co ktoś pisze. Oznacza również systematyczny i analityczny styl myślenia. Prezentowanie
informacji powinno to preferować. Krótko mówiąc, sądzimy, że można skłonić ucznia do
czytania tego podręcznika i spowodować, by myślał! Promujemy taką krytyczną postawę
poprzez precyzyjne rozplanowanie naszych rozdziałów. Usytuowanie i przepływ materiału oraz
przemyślane stosowanie nagłówków pomogą czytelnikowi w wytworzeniu sobie owego
„panoramicznego obrazu".
Wreszcie, ważnym elementem krytycznego myślenia jest zdolność do wyjrzenia poza
swojskie i „znane". Pragniemy, by czytelnicy zdali sobie sprawę z tego, że to, jak myślą
23
i działają Amerykanie w USA, w swoim świecie społecznym, daleko odbiega od pełnej
opowieści o ludzkim istnieniu. Włączyliśmy także, tam gdzie to było potrzebne, informację
międzykulturową, z intencją zachęcenia studentów do rozważenia różnic — tak w obrębie ich
własnej kultury, jak i poza nią.
Podręcznik i wykłady: bliźniacze dzieci różnych rodziców
Dobry podręcznik powinien się stać częścią doświadczenia związanego z uczestnictwem
w zajęciach i być utwierdzeniem wizji nauczyciela. Psychologia społeczna. Serce i umysł
dostarcza wielu uzupełnień, które wzbogacają zarówno nauczycielską prezentację tej nauki, jak
i jej rozumienie przez studenta.
Po pierwsze, w oryginale naszemu podręcznikowi towarzyszy podręcznik instruktora
napisany przez Freda W. Whitforda ze State University w Montanie. Obejmuje on konstrukcję
poszczególnych rozdziałów, część „nauczyciel nauczycielowi", wskazówki co do dalszej
lektury, rodzaje aktywności w trakcie zajęć, strategie uczenia, pytania do przemyślenia
i dyskusji oraz listę wybranych prac do każdego z rozdziałów. Ponadto zawiera niektóre
z naszych własnych ćwiczeń realizowanych w trakcie zajęć i obszerniejsze wykazy taśm wideo
i filmów na ich użytek.
Po drugie, towarzyszy naszej pracy obszerny zbiór testów opracowany przez Kurta
Holzhausena i Richarda P. McGłynna, obu z Texas Tech University. Zawiera on ponad 1000
pytań o charakterze wielokrotnego wyboru lub eseju, które zostały wyczerpująco zanalizowane
przez psychologów społecznych. Każde pytanie jest odniesione do odpowiedniego tematu
w tekście oraz do strony podręcznika. By zwiększyć łatwość testowania, około 15% pytań
wielokrotnego wyboru z tego banku testów występuje także w przewodniku dla uczniów.
Bank testów jest również dostępny — za pośrednictwem oprogramowania TestMaster dla
komputerów typu IBM lub Macintosh — w skomputeryzowanej formie umożliwiającej
prowadzącemu wyświetlenie istniejącego pytania lub dodanie nowego.
Na potrzeby ucznia Kurt Holzhausen i Richard P. McGłynn napisali przewodnik, który
zawiera przeglądy rozdziałów i wskazówki co do dalszego studiowania, zarysy poszczególnych
rozdziałów, problemy do przyswojenia, terminy kluczowe i dwa testy odnoszące się do praktyki,
które wykorzystują zarówno wielokrotny wybór, jak i eseje odwołujące się do krytycznego
myślenia — osobno do każdego z rozdziałów. Ponadto przewodnik zawiera nasze wyczerpujące
testy dla czytelnika, związane z zawartością podręcznika.
Dziękujemy za wybór naszej książki. Prosimy o komentarze i sugestie. W razie potrzeby
prosimy do nas pisać pod adresem:
HarperCollins Publisher, 10 East 53rd Street, New York, NY 10022.
Podziękowania
Elliot Aronson pragnie podziękować Carrie Fried, bardzo pomocnej w poszukiwaniu
niektórych materiałów do tej książki, oraz Verze Aronson, która, jak zwykle, dostarczyła
inspiracji i działała jak płyta rezonansowa wielu jego idei.
Timothy Wilson dziękuje swemu promotorowi, Richardowi E. Nisbettowi, który
wykształcił jego zainteresowanie tą dziedziną badań i pokazał związek między psychologią
społeczną jako dyscypliną naukową a życiem codziennym. Dziękuje też swym studentom:
Ericowi Andersenowi, Kate Etiing, Sarze Hodges, Chrisowi Houstonowi, Kristen Klaaren,
Suzanne LaFleur i Samuelowi Lindseyowi, którzy pomogli mu utrzymać równowagę między
funkcjami profesora jako badacza, nauczyciela i autora. Dziękuje także swym rodzicom,
Elizabeth i Geoffreyowi Wilsonom, za ich komentarze do wstępnych wersji rozdziałów
24
i całościowe wsparcie. Przede wszystkim zaś dziękuje żonie, Deirdre, i swym dzieciom,
Christopherowi i Leighi, za ich miłość, cierpliwość i zrozumienie, nawet wówczas, gdy godzina
była późna, a komputer ciągle włączony.
Robin Akert dziękuje swoim studentom i kolegom z Wellesley College za ich poparcie
i zachętę. Szczególnie zaś jest zobowiązana profesorom: Julie Drucker, Patricii Berman, Nancy
Genero, Abigail Panter i Jonathanowi Cheekowi. Ich rady, uwagi i poczucie humoru były nie do
przecenienia. Jest głęboko wdzięczna swej rodzinie. Michach i Waynowi Akertom oraz Lindzie
i Jerry'emu Wuichetom; ich niewyczerpany entuzjazm i nieograniczone poparcie pozwoliły jej
wytrwać w tym projekcie, mimo wszystkich przeszkód. Dziękuje też C. Issakowi i G. Livetowi
za autorską inspirację. Wreszcie, żadne słowo nie jest w stanie wyrazić jej wdzięczności i długu
wobec Dane Archer, promotora, koleżanki i przyjaciela, która otworzyła dla niej świat
psychologii społecznej i ciągle pozostaje w nim jej przewodnikiem.
Żadna książka nie może być napisana ani opublikowana bez pomocy wielu osób, które
pracują z autorami, sami pozostając za kulisami. Również nasza książka nie jest tu wyjątkiem.
Po pierwsze, pragniemy podziękować kolegom, którzy czytali pierwsze wersje rozdziałów
i dostarczyli wielu niezwykle pożytecznych uwag. Byli to: Jeffrey B. Adams z College Saint
Michael; John R. Aiello z Rutgers University; Charles A. Alexander z Rock Valley College;
Joan W. Baiły z Jersey City State College; Norma Baker z Belmont University; William
A. Bamard z University of Northern Colorado; Susan E. Beers ze Sweet Briar College; Thomas
Blass z University of Maryland, Baltimore County; C. Georg Boeree z University Shippensburg;
Lisa M. Bohon z California State University w Sacramento; Peter J. Brady z Ciark State
Community College; Kelly A. Brennan z University of Texas w Austin; Susan D. Clayton
z Allegheny College; Brian M. Cohen z University of Texas w San Antonio; Steven G. Cole
z Texas Christian University; Eric J. Cooley z Western Oregon State College; Keith E. Davis
z University of South Carolina-Columbia; Karen G. Duffy ze State University of New York
w Geneseo; Steve L. Eiłyson z Youngstown State University; Susan Fiske z University
of Massachusetts w Amherst; Robin Franek z Southwestem College; William Rick Fry
z Youngstown State University; Frederick X. Gibbons z Iowa State University; Judith
Harackiewicz z University of Wisconsin-Madison; Tracy B. Heniey z Mississippi State
University; David E. Hyatt z University of Wisconsin-Oshkosh; James D. Johnson z University
of North Carolina-Wilmington; Lee Jussim z Rutgers University; G. Daniel Lassiter z Ohio
University; Joann M. Montepare z Tufts University; W. Gerrod Parrott z Georgetown
University; M. Susan Rowley z Champlain College; Connie Schick z Bloomsburg University;
Richard C. Sherman z Miami University of Ohio; Randolph A. Smith z Ouachita Baptist
University; T. Gale Thompson z Bethany College; Garry L. Wells z Iowa State University; Pauł
L. Wienir z Western Michigan University; William H. Zachry z University of Tennessee-
Martin.
Pragniemy także podziękować wyspecjalizowanemu zespołowi wydawniczemu
z HarperCollins, szczególnie zaś Catherinie Woods, naszemu Acquisitions Editor oraz Mimi
Melek, naszemu Developmental Editor. Nasze podziękowania niech zechcą również przyjąć:
Susan Driscoll, Editorial Director; Marcus Boggs, Editor-in-Chief; Art Pomponie, Director
of Development; Paula Soloway, Project Editorial Manager; Evelyn Owens, Supplements
Editor; Mark Paluch, Marketing Manager; Tony Griego, Cartoonist; Sally Steele i Thompson
Steel, Book Production, Design and Production Group oraz Laura Pearson i Chris Olson. Na
koniec dziękujemy Mary Falcon, bez której nigdy nie rozpoczęlibyśmy tego przedsięwzięcia.
ELLIOT ARONSON
TIMOTHY D. WILSON
ROBIN M. AKERT
25
Wskazówki dla studentów
Tak więc istnieje zarówno twórcze czytanie, jak i twórcze pisanie.
— Ralph Waldo Emerson, 1837
Jestem jak rzep; przyczepię się.
— William Szekspir, 1604
Oba powyższe cytaty określają wszystko to, co powinieneś uznać, by skutecznie
przyswajać wiedzę: być aktywnym i twórczym odbiorcą informacji i mieć pewność, że owa
wiedza z tobą pozostanie! Jak to ze sobą pogodzić? Tak naprawdę nie jest to zbyt trudne. Jak
wszystko w życiu wymaga jedynie nieco pracy — inteligentnej, dobrze zaplanowanej, celowej.
Poniżej o tym, jak to zrobić.
Zapoznaj się z podręcznikiem
Wierz lub nie, ale dokładnie przemyśleliśmy organizację i strukturę każdego rozdziału.
Istnieje powód, dla którego zagadnienia pojawiają się w taki, a nie inny sposób. Chcemy
mianowicie, byś przyswoił sobie ten materiał tak dalece, jak to tylko możliwe. A oto garść
wskazówek, na co zwrócić uwagę w poszczególnych rozdziałach:
• Ważne definicje czy kluczowe terminy są zapisane pogrubionym drukiem, by były
łatwo widoczne. Definicje podajemy w tekście, a także powtarzamy na marginesie.
Ma ci to pomóc, jeśli zapomniałeś znaczenia danego terminu. Owe definicje
z marginesu dają się szybko odszukać. Możesz je także znaleźć w słowniku na
końcu książki.
• Upewnij się, iż zwróciłeś uwagę na nagłówki rozdziałów i podtytuły (pogrubione).
Czytając, ludzie mają tendencję najpierw do pobieżnego przeglądu jedynie
nagłówków, bez rzeczywistego zapoznania się z nimi. To właśnie jest powodem
zakłopotania, jakie odczuwasz, gdy po przeczytaniu kilku bieżących stron nie
bardzo rozumiesz, o co tu chodzi. Nagłówki są szkieletem, który utrzymuje
rozdział w całości. Łączą się one wzajemnie, tworząc kręgosłup. Gdybyś się poczuł
zagubiony, wróć do poprzedniego nagłówka i jeszcze wcześniejszych — dostarczy
to „panoramicznego obrazu" tego, do czego zmierza dany rozdział. Pomoże ci
także zobaczyć związki w obrębie prezentowanego materiału.
Elliot Aronson Timothy D. Wilson Robin M. Akert Psychologia społeczna Serce i umysł
2 Niech zechcą przyjąć Vera, Hal, Neal, Julie i Joshua Aronsonowie — E.A. Niech zechcą przyjąć Deirdre Smith oraz Christopher i Leigh Wilsonowie — T.D.W. Mojemu mistrzowi, moim współpracownikom, przyjaciołom oraz Dane Archer — R.M.A.
3 Tytuł oryginału SOCIAL PSYCHOLOGY The Heart and the Mind Copyright © 1994 by HarperCollins College Publishers Ali rights reserved Copyright © 1997 for the Polish translation by Zysk i S-ka Wydawnictwo s.c., Poznań Published with arrangement by HarperCollins College Publishers Copyright © for the covcr illustration by Jean-Paul Garcin/Diaf No. 4 via AXXA Intenational Sp. z o.o., Agencja Fotograficzna Free Przekładu dokonali: Anna Bezwińska (rozdz. 11, 12), Waldemar Domachowski (Przedmowa, Wskazówki dla studentów, O autorach, rozdz. l, 5, 13,15 — s. 652-673), Mirosław Draheim (rozdz. 3, 8, 15 — s. 631-651), Elżbieta Hornowska (rozdz. 10, 14), Marek Kowalczyk (rozdz. 4, 6), Zbigniew Kowalik (rozdz. 9), Marzena Zakrzewska (rozdz. 2, 7) Redaktor naukowy dr hab. Waldemar Domachowski Instytut Psychologii, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Redaktor Zofia Domańska Wydanie I ISBN 83-7150-016-5 Zysk i S-ka Wydawnictwo s.c. ul. Wielka 10, 61-744 Poznań Łamanie: perfekt s.c. ul. Grodziska 11, Poznań Druk i oprawa Poznańskie Zakłady Graficzne SA
4 Zarys treści Szczegółowy spis treści 5 Wstęp do wydania polskiego 15 Przedmowa 19 Wskazówki dla studentów 25 O autorach 28 Wizualny przewodnik po podręczniku 31 CZĘŚĆ PIERWSZA Rozdział l. Wprowadzenie do psychologii społecznej 33 Rozdział 2. Metodologia: proces przeprowadzania badań 57 CZĘŚĆ DRUGA Rozumienie siebie i świata społecznego Rozdział 3. Dysonans poznawczy a potrzeba podtrzymywania samooceny 95 Rozdział 4. Poznanie społeczne: w jaki sposób myślimy o świecie społecznym 131 Rozdział 5. Spostrzeganie społeczne: jak dochodzimy do rozumienia innych ludzi 169 Rozdział 6. Rozumienie siebie: w jaki sposób poznajemy samych siebie 206 CZĘŚĆ TRZECIA Wpływ społeczny Rozdział 7. Konformizm: wpływanie na zachowanie 248 Rozdział 8. Postawy i zmiana postaw: wpływanie na myśli i uczucia 286 Rozdział 9. Procesy grupowe 322 CZĘŚĆ CZWARTA Stosunki społeczne Rozdział 10. Atrakcyjność interpersonalna: od pierwszego wrażenia do związków uczuciowych 358 Rozdział 11. Zachowanie prospołeczne: dlaczego ludzie pomagają innym 397 Rozdział 12. Agresja: dlaczego ranimy innych ludzi 432 Rozdział 13. Uprzedzenia: przyczyny i lekarstwa 466 CZĘŚĆ PIĄTA Rozdział 14. Zdrowie i środowisko 509 Rozdział 15. Prawo i biznes 542 Słownik 578 Bibliografia 602
5 Szczegółowy spis treści CZĘŚĆ PIERWSZA Rozdział 1 Wprowadzenie do psychologii społecznej 33 Czym jest psychologia społeczna 35 Psychologia społeczna a mądrość ludowa i filozofia 37 Psychologia społeczna a inne nauki społeczne 39 Psychologia społeczna a psychologia osobowości 40 Moc wpływu społecznego 42 Moc sytuacji subiektywnych: krótka historia idei 44 Skąd się biorą konstrukty: podstawowe motywy ludzkie 46 Podejście związane z samooceną: pragnienie, by czuć, że jest się dobrym 48 Podejście związane z poznawaniem społecznym: potrzeba bycia adekwatnym 51 Psychologia społeczna a problemy społeczne 53 Podsumowanie 55 Polska literatura zalecana 56 Rozdział 2 Metodologia: proces przeprowadzania badań 57 Formułowanie hipotez i teorii 61 Inspiracje płynące z wcześniejszych teorii i badań 61 Hipotezy oparte na osobistych obserwacjach 61 Metoda obserwacyjna: opisywanie zachowania społecznego 63 Obserwacja systematyczna 64 Obserwacja uczestnicząca 64 Analiza archiwalna 65 Ograniczenia metody obserwacyjnej 67
6 Metoda korelacyjna: przewidywanie zachowania społecznego 68 Pomiary 68 Korelacja nie jest tożsama z przyczynowością 71 Metoda eksperymentalna: odpowiadanie na pytania o przyczynę 73 Zmienne niezależne i zależne 75 Ustalanie trafności wewnętrznej w eksperymentach 77 Ustalanie trafności zewnętrznej w eksperymentach 81 Podstawowy dylemat psychologa społecznego 85 Badania podstawowe a badania stosowane 87 Problemy etyczne w psychologii społecznej 89 Podsumowanie 91 Polska literatura zalecana 93 CZĘŚĆ DRUGA ROZUMIENIE SIEBIE l ŚWIATA SPOŁECZNEGO Rozdział 3 Dysonans poznawczy a potrzeba podtrzymywania samooceny 95 Teoria dysonansu poznawczego 96 Zachowanie racjonalne a racjonalizujące 99 Decyzje, decyzje, decyzje 100 Uzasadnianie wysiłku 106 Psychologia niewystarczającego uzasadnienia 108 Co rozumiemy przez „niewystarczające uzasadnienie" 115 Następstwa dobrych i złych uczynków 116 Dowody świadczące o istnieniu napięcia motywacyjnego 120 Nowe kierunki w badaniach nad podtrzymywaniem samooceny 121 Teoria podtrzymywania poczucia własnej wartości 122 Teoria autoafirmacji 124 Podwyższanie poczucia własnej wartości czy samopotwierdzanie? 126 Unikanie pułapki racjonalizacji 127 Podsumowanie 129 Polska literatura zalecana 130
7 Rozdział 4 Poznanie społeczne: w jaki sposób myślimy o świecie społecznym 131 Zwykli ludzie jako teoretycy codziennej rzeczywistości: schematy i ich oddziaływanie 134 Funkcja schematów: do czego one nam służą 136 Wybór schematu: rola dostępności i zdarzeń poprzedzających 137 Zmienianie schematów: jak łatwo ludzie modyfikują swoje poglądy 141 Sprawianie, że nasze schematy stają się prawdą: samospełniające się proroctwo 146 Czy kiedykolwiek uznajemy nasze schematy za nietrafne lub zmieniamy zdanie 149 Heurystyki wydawania sądów 150 Heurystyka dostępności: co przychodzi na myśl 151 Heurystyka reprezentatywności: jak podobne jest A do B 153 Zakotwiczenie i dostosowanie: branie za dobrą monetę tego, co się pojawia 155 Posługiwanie się uproszczonymi metodami myślowymi w wydawaniu sądów społecznych 157 Wnioskowanie z prób niereprezentatywnych: uogólnianie na podstawie informacji z prób 157 Szacowanie współzmienności: przewidywanie jednej zmiennej na podstawie innej 160 Czy ludzie rzeczywiście myślą tak źle 162 Charakterystyka ludzkiego wnioskowania 163 Korygowanie ludzkiego wnioskowania 165 Podsumowanie 167 Polska literatura zalecana 168 Rozdział 5 Spostrzeganie społeczne: jak dochodzimy do rozumienia innych ludzi 169 Zachowanie niewerbalne 171 Mimiczne wyrazy emocji 172 Inne kanały komunikacji niewerbalnej 174 Wielokanałowa komunikacja niewerbalna 174 Różnice płciowe w komunikacji niewerbalnej 176 Ukryte teorie osobowości: zapełnianie luk 178 Atrybucja przyczyn: odpowiadanie na pytanie „dlaczego?" 181 Istota procesu atrybucyjnego 182 Teoria wnioskowania z czynników towarzyszących: od działań do dyspozycji 183 Model współzmienności: atrybucje wewnętrzne przeciw atrybucjom zewnętrznym 186
8 Stosowanie skrótów poznawczych podczas dokonywania atrybucji 189 Stosowanie schematów i teorii 189 Podstawowy błąd atrybucji: ludzie jako psychologowie osobowości 189 Różnica między aktorem a obserwatorem 194 Atrybucje w służbie ego 196 Na ile dokładne są nasze atrybucje i wyobrażenia 199 Dlaczego nasze wyobrażenia dotyczące innych są czasem błędne 201 Dlaczego czasem wydaje się, że wyobrażenia są dokładne 202 Podsumowanie 204 Polska literatura zalecana 205 Rozdział 6 Rozumienie siebie: w jaki sposób poznajemy samych siebie 206 Natura Ja 208 Definicje Ja w różnych kulturach 209 Poznawanie siebie poprzez introspekcję 211 Teoria samoświadomości 212 Ocenianie, dlaczego odczuwamy to, co odczuwamy; mówimy więcej niż wiemy 214 Konsekwencje introspekcyjnej refleksji nad przyczynami 216 Poznawanie siebie poprzez obserwację własnego zachowania 219 Teoria spostrzegania siebie 219 Efekt nadmiernego uzasadnienia 223 Dwuczynnikowa teoria emocji 227 Błędne określenie przyczyn pobudzenia 230 Poznawanie siebie poprzez schematy Ja 233 Pamięć autobiograficzna 234 Poznawanie siebie poprzez interakcję społeczną 236 Ja odzwierciedlone 236 Teoria porównań społecznych 237 Kierowanie wrażeniem 240 Cały świat jest sceną 241 Podsumowanie 244 Polska literatura zalecana 246
9 CZĘŚĆ TRZECIA WPŁYW SPOŁECZNY Rozdział 7 Konformizm: wpływanie na zachowanie 248 Konformizm: kiedy i dlaczego 249 Informacyjny wpływ społeczny. Potrzeba bycia przekonanym o tym, co jest słuszne 252 Przemiany i kryzysy 256 Kiedy konformizm informacyjny nie sprawdza się 258 Kiedy ludzie podporządkowują się informacyjnemu wpływowi społecznemu 259 Opieranie się informacyjnemu wpływowi społecznemu 261 Normatywny wpływ społeczny: potrzeba bycia zaakceptowanym 261 Konsekwencje opierania się normatywnemu wpływowi społecznemu 265 Normatywny wpływ społeczny w codziennym życiu 266 Bezrefleksyjny konformizm normatywny: działanie na zasadzie automatycznego pilota 268 Kiedy ludzie podporządkowują się normatywnemu wpływowi społecznemu 271 Opieranie się normatywnemu wpływowi społecznemu 275 Wpływ mniejszości: kiedy kilku wpływa na wielu 276 Posłuszeństwo autorytetowi 278 Podsumowanie 283 Polska literatura zalecana 285 Rozdział 8 Postawy i zmiany postaw: wpływanie na myśli i uczucia 286 Definicja postaw 288 Komponent emocjonalny, poznawczy i behawioralny 288 Zmienianie postaw przez zmianę zachowania. Jeszcze raz o teorii dysonansu poznawczego 290 Komunikaty perswazyjne i zmiana postaw 291 Kto mówi, co i do kogo 292 Centralna i peryferyczna strategia perswazji 294 Komunikaty wzbudzające strach 298
10 Zmienianie postaw o różnej sile i różnym pochodzeniu 300 Różne źródła postaw 301 Siła postawy a jej dostępność 306 Jak uodpornić ludzi na zmianę postawy 307 Wzmacnianie wartości 308 Uodpornienie postawy 308 Kiedy w perswazji występuje efekt bumerangowy. Teoria reaktancji 311 Powody wewnętrzne a zewnętrzne: efekt naduzasadnienia 312 Kiedy na podstawie postaw można przewidywać zachowania 313 Przewidywanie zachowań spontanicznych 314 Przewidywanie zachowań zamierzonych 315 Reklama. Dlaczego jest skuteczna 317 Podsumowanie 319 Literatura zalecana 321 Rozdział 9 Procesy grupowe 322 Definicje: czym jest grupa 323 Grupy niespołeczne: skutki fizycznej obecności innych 324 Facylitacja społeczna: kiedy obecność innych mobilizuje nas 325 Próżniactwo społeczne: kiedy obecność innych uspokaja nas 328 Facylitacja społeczna czy próżniactwo społeczne: co jest kiedy 330 Deindywiduacja: zagubienie w tłumie 331 Grupy społeczne: jak podejmowane są decyzje 335 Grupowe a indywidualne podejmowanie decyzji 335 Myślenie grupowe: wiele głów, jeden umysł 340 Polaryzacja grupy: dążenie do skrajności 342 Interakcje w grupie: konflikt i współpraca 345 „Dylemat więźnia" 347 Stosowanie gróźb 350 Skutki komunikowania się 351 Negocjacje i przetarg 352 Podsumowanie 355 Literatura zalecana 356
11 CZĘŚĆ CZWARTA STOSUNKI SPOŁECZNE Rozdział 10 Atrakcyjność interpersonalna: od pierwszego wrażenia do związków uczuciowych 358 Główni protoplasci atrakcyjności 360 Osoba z sąsiedztwa: efekt częstości kontaktów 361 Wpływ atrakcyjności fizycznej na to, czy kogoś lubimy 363 Podobieństwo: swój ciągnie do swego 368 Dopełnianie: czyż przeciwieństwa się nie przyciągają? 370 Obsypywanie pochwałami 370 Lubić i być lubianym 372 Teorie atrakcyjności interpersonalnej: wymiana społeczna i równość 375 Związki uczuciowe 379 Przyczyny miłości 383 Wymiana społeczna w związkach długotrwałych 383 Równość: czy zawsze musi być „coś za coś"? 385 Atrakcyjność fizyczna a związki długotrwałe 387 Style przywiązywania się a związki uczuciowe 388 Kłopoty w raju 391 Podsumowanie 394 Polska literatura zalecana 396 Rozdział 11 Zachowanie prospołeczne: dlaczego ludzie pomagają innym 397 Geneza zachowania prospołecznego: dlaczego ludzie pomagają 400 Socjobiologia: instynkty i geny 400 Wymiana społeczna: zyski i koszty związane z pomaganiem 402 Empatia i altruizm: pomoc bezinteresowna 405 Indywidualne przesłanki zachowań prospotecznych: dlaczego niektórzy ludzie bardziej niż inni są skłonni do pomocy 409 Różnice indywidualne: osobowość altruistyczna 410 Płeć a zachowanie prospołeczne 413 Wpływ samopoczucia na udzielanie pomocy: czujesz się dobrze, czynisz dobrze 414
12 Sytuacyjne determinanty zachowania prospołecznego: kiedy ludzie pomagają 417 Środowisko wiejskie a miejskie 418 Liczba świadków: efekt widza 419 Charakterystyka ofiary 425 Konsekwencje udzielenia pomocy 426 Jak możemy zwiększyć gotowość do udzielania pomocy 428 Podsumowanie 429 Polska literatura zalecana 431 Rozdział 12 Agesja: dlaczego ranimy innych ludzi 432 Czym jest agresja 434 Czy agresja jest wrodzona czy wyuczona 435 Co różni ludzi od myszy 437 Sytuacyjne uwarunkowania agresji 438 Procesy neuronalne i chemiczne jako przyczyna agresji 438 Ból i niewygoda jako przyczyny agresji 440 Sytuacje społeczne prowadzące do agresji 441 Wpływ agresji oglądanej w środkach masowego przekazu 446 Przemoc, pornografia i akty agresji wobec kobiet 450 Jak zmniejszać agresję 451 Czy kara sprzyja hamowaniu zachowań agresywnych 451 Katharsis i agresja 454 Jak radzić sobie z gniewem 458 Podsumowanie 463 Polska literatura zalecana 465 Rozdział 13 Uprzedzenia: przyczyny i lekarstwa 466 Uprzedzenia: powszechne zjawisko społeczne 468 Zdefiniowanie uprzedzeń, stereotypizacji i dyskryminacji 470 Uprzedzenia: komponent afektywny 470 Stereotypy: komponent poznawczy 471 Dyskryminacja: komponent behawioralny 473 Co powoduje uprzedzenia 474 Sposób, w jaki myślimy: poznawanie społeczne 475
13 Sposób, w jaki przypisujemy znaczenie: tendencyjność atrybucji 485 Sposób, w jaki rozmieszczamy zasoby: teoria rzeczywistego konfliktu 490 Sposób, w jaki się dostosowujemy: reguły normatywne 494 Jak można osłabić uprzedzenia 499 Hipoteza kontaktu 499 Kiedy kontakt osłabia uprzedzenia: sześć warunków 500 Współpraca i wzajemna zależność: klasa mieszana 502 Podsumowanie 505 Polska literatura zalecana 507 CZĘŚĆ PIĄTA Rozdział 14 Zdrowie i środowisko 509 Rola stosowanej psychologii społecznej 510 Psychologia społeczna a zdrowie 511 Spostrzeganie społeczne a zdrowie: interpretowanie negatywnych wydarzeń życiowych 512 Wykorzystanie ustaleń psychologii społecznej do doskonalenia nawyków zdrowotnych 524 Psychologia społeczna a środowisko 526 Spostrzeganie społeczne a środowisko: interpretowanie stresorów środowiskowych 527 Zastosowanie psychologii społecznej do zmieniania szkodliwych dla środowiska zachowań 533 Podsumowanie 540 Literatura zalecana 541 Rozdział 15 Prawo i biznes 542 Psychologia społeczna a prawo 543 Zeznania świadków 544 Wykrywanie kłamstw 551 Sędziowie przysięgli: procesy grupowe w działaniu 554
14 Psychologia społeczna a biznes 558 Zachowania konsumenckie 559 Dobór pracowników: przepustka do świata biznesu 566 Przywództwo: osiąganie szczytu w świecie biznesu 569 Podsumowanie 576 Literatura zalecana 577 Słownik 578 Bibliografia 602
15 Wstęp do wydania polskiego Już na samym początku należy wyraźnie podkreślić, że niniejsza praca jest prezentacją amerykańskiej psychologii społecznej. Nawet jeśli czytelnik nie jest zorientowany w tym, czym się ta dziedzina psychologii zajmuje, i tak bez trudu odkryje, iż jest to oferta przede wszystkim jej amerykańskiej gałęzi, poczynając od bibliografii przez zalecaną literaturę i dobór zagadnień aż do sposobu rozłożenia akcentów w obrębie jej dorobku. Tak się jednak szczęśliwie składa, że prezentacja ta stanowi dość wierne odzwierciedlenie tego, z czym mamy dziś do czynienia w świecie psychologii społecznej. Nie oznacza to oczywiście, że istnieje znak równości między tym, co się dzieje w amerykańskiej psychologii społecznej, i tym, co jest przedmiotem zainteresowań w innych niż anglosaski kręgach kulturowych. Oznacza tylko tyle, że tętno tej gałęzi nauki narzuca w wielu momentach swój rytm psychologii społecznej uprawianej poza granicami Stanów. Dla polskiego czytelnika ma natomiast ta książka walor dodatkowy. Pozwala mianowicie wyraźnie uświadomić sobie, zwłaszcza w przypadku zastosowań, odmienność zadań badawczych. Można jednocześnie oczekiwać, że wiele zagadnień mających swoje „dziś" w Stanach — jutro może stać się naszym palącym problemem. Pozwala również uświadomić sobie, jak wiele rozwiązań, sposobów badań i myślenia o problemach jest zdeterminowanych warunkami społecznymi, środowiskowymi czy kulturowymi. Oznacza to między innymi, że owych propozycji rozwiązań nie daje się mechanicznie przenieść na inny grunt. W najlepszym razie mogą się stać jedynie analogią pokazującą sposób myślenia o problemie. Wymagają jednak pełnej świadomości wszelkich pułapek, jakie niesie ze sobą szukanie rozwiązań w ten sposób. W zasadzie każdy wstęp pisany do jakiejkolwiek książki powinien spełnić jedno podstawowe zadanie — ma ułatwić czytelnikowi kontakt z książką, czyli zachęcić go do jej studiowania, uprzedzić o ewentualnych trudnościach w percepcji, zwrócić uwagę na szczególnie ważne problemy w niej podjęte. Przy pisaniu wstępu do podręcznika opracowanego przez zagranicznych autorów zadanie to nabiera dodatkowej wagi. Jest tak z wielu powodów: dużej liczby potencjalnych czytelników o zróżnicowanych zainteresowaniach i zapotrzebowaniu na wiedzę, zakresu poruszanych zagadnień, odmiennych tradycji kulturowych, w których książka powstała, itd. Przedstawiany podręcznik psychologii społecznej został napisany w Stanach Zjednoczonych. Jest to podręcznik, który można uznać za typową egzemplifikację amerykańskiego spojrzenia na uprawianie nauk społecznych. W Polsce przetłumaczono dużo amerykańskich książek psychologicznych. Nie było wśród nich zbyt wielu podręczników. Wydanie podręcznika jest zawsze inicjatywą o szczególnym charakterze. Trzeba mieć świadomość, że nie jest to tylko książka naukowa. Ma szczególny wpływ na sposób myślenia o rzeczywistości tych osób, które są zainteresowane poszerzeniem własnej wiedzy o świecie, a szczególnie studentów mających w przyszłości tworzyć elitę intelektualną naszego kraju. Na autorach i wydawcach podręczników ciąży więc szczególna odpowiedzialność, której nie zawsze jesteśmy świadomi. Wszak oni właśnie określają nie tylko to, jaka będzie wiedza osób studiujących dany temat, ale również to, czy ta wiedza zostanie doceniona i wykorzystana
16 w życiu. Uzasadnione więc wydaje się postawienie w tym miejscu pytań: czy jest to rzeczywiście dobra decyzja wydawnicza? czy nie można byłoby zastąpić tego wydania polskim podręcznikiem? a może lepiej pokusić się o przekład jednego z wielu podręczników wydanych w krajach europejskich? Pytania te oczywiście nie powinny zostać bez odpowiedzi. Po pierwsze, dorobek amerykańskiej psychologii społecznej jest ogromny. W żadnym innym kraju nie stworzono tylu teorii wyjaśniających społeczne zachowania ludzi, jak właśnie w Stanach Zjednoczonych. Nigdzie też nie zadbano tak dobrze o empiryczną weryfikację tych teorii. Nie wydaje się, aby intensywny rozwój psychologii społecznej na drugiej półkuli wynikał ze szczególnej pasji poznawczej amerykańskich badaczy. Przyczyny tak dynamicznie rozwijającej się psychologii społecznej były z pewnością bardziej prozaiczne. Chodziło przede wszystkim o zdobycie wiedzy o życiu społecznym ludzi — o powodach, dla których jednych lubimy, a innych nienawidzimy, o przyczynach podatności i odporności na wpływy społeczne, o racjach, które decydują o zaangażowaniu w realizację tylko niektórych zadań społecznych itd. Może być ona przydatna w życiu poszczególnych osób, ale również dużych społeczności. Ogólnie można powiedzieć, że amerykańska psychologia społeczna nigdy nie traciła z pola widzenia potrzeb codziennego życia. Potrzeby takie ma oczywiście nie tylko społeczeństwo amerykańskie. Podobne zapotrzebowanie odczuwane jest coraz wyraźniej w naszym kraju. I chociaż w pewnych zakresach nasze życie różni się od życia w USA, to jednak problemy są w większości podobne i podobnej potrzeba wiedzy, aby się do nich odpowiednio odnosić. Podręcznik E. Aronsona, T.D. Wilsona i R.M. Akert jest z całą pewnością skarbnicą takiej wiedzy. Został napisany z pozycji bliskiej życiu i jako taki powinien być odpowiednio doceniony nie tylko w środowiskach akademickich. Po drugie, nie można postawić znaku równości między tym, co się dzieje w amerykańskiej psychologii społecznej, a stanem europejskiej, w tym również polskiej, psychologii społecznej. Inne problemy niosą odmienne zagadnienia badawcze. Bardzo wyraźne staje się to w obrębie różnic we wpływach kulturowych, które wytwarzają nietożsame realności społeczne. Wpływy te powodują również, że inaczej są rozłożone akcenty w zapotrzebowaniu społecznym na znalezienie praktycznych rozwiązań. I stąd między innymi wcześniejsza uwaga o złudności poszukiwań rozwiązania naszych problemów przez szukanie prostych analogii z rozwiązaniami proponowanymi przez północnoamerykańską psychologię społeczną w odniesieniu do północnoamerykańskich problemów społecznych, nawet wówczas, gdyby na pierwszy rzut oka wydawały się bardzo podobne do naszych własnych. Po trzecie, amerykańska psychologia społeczna wywierała i nadal wywiera wpływ na kształtowanie się tej dyscypliny naukowej w innych krajach. Co więcej, uważamy, że oddziaływania te nie ograniczają się do psychologii społecznej, lecz dotyczą wszystkich nauk społecznych. Polska myśl społeczna, niezależnie od tego czy była w opozycji do sposobów ujmowania rzeczywistości przez amerykańskich psychologów społecznych, czy też pozostawała pod ich urokiem, także została nasycona dominującymi tam orientacjami badawczymi. Niech nam będzie wolno wymienić tylko kilka nazwisk uczonych polskich, którzy przyczynili się twórczo do asymilacji amerykańskiego dorobku psychologii społecznej w Polsce. Wspomnieć należy przede wszystkim Floriana Znanieckiego, wybitnego socjologa, który mimo dużej oryginalności teoretycznej doceniał i rozwijał nurt myślenia naukowego popularny także w Stanach Zjednoczonych. Nasuwa się tu także nazwisko Andrzeja Malewskiego, socjologa chcącego pogodzić niejako ogień z wodą, czyli marksowską myśl społeczną z amerykańską psychologią społeczną. Nie nam osądzać, czy zadanie to zostało uwieńczone sukcesem, jednak jego praca z pewnością przyczyniła się do zakorzenienia amerykańskiej psychologii społecznej w polskiej humanistyce. Stefan Baley, autor pierwszego powojennego podręcznika psychologii społecznej, także wniósł znaczący wkład w zainteresowanie polskich psychologów dorobkiem amerykańskim. Pierwsi polscy psychologowie społeczni z tego źródła korzystali, zapoznając się z klasycznymi badaniami Ascha, Scheriffa i Newcomba. Ogólnie można więc powiedzieć, że
17 nauki społeczne w naszym kraju są przygotowane do odbioru dorobku amerykańskiej psychologii społecznej. Jednak od wydania w 1975 roku amerykańskiego podręcznika Psychologia społeczna, autorstwa Newcomba, Conversea i Tumera, wiele się w tym dorobku zmieniło. Prezentowane opracowanie uświadamia nam to w całej pełni. Jest to przecież praca, którą otrzymał do ręki amerykański czytelnik w 1994 roku. Aktualność zawartej tu informacji pozwala na w miarę pełne zorientowanie się w kierunkach badań amerykańskiej psychologii społecznej. Pamiętajmy przy okazji, że kierunki te określają, chcemy tego czy też nie, trendy rozwoju psychologii społecznej na całym świecie. Po czwarte, amerykańskie podręczniki akademickie posiadają określone walory dydaktyczne. W tym względzie różnią się zasadniczo od naszych polskich opracowań tego rodzaju. Być może amerykańskie wyobrażenie osoby studiującej jest nieco inne niż w Polsce i nie przyjmuje się tam założenia, iż niezależnie od tego, jak książka jest napisana, i tak zostanie przeczytana, jeśli będą w niej zawarte mądre i ważne treści. Amerykańscy autorzy prac naukowych dbają i zabiegają o czytelników. I trzeba przyznać, że potrafią to robić. Podręczniki prawie zawsze są dobrze ustrukturalizowane, mnóstwo w nich rozwiązań graficznych, które ułatwiają studiowanie, ale przede wszystkim są napisane w taki sposób, aby zainteresować czytelników, wzbudzić w nich pasję poznawania i przyswajania wiedzy. Trzeba obiektywnie przyznać, że niekiedy stwarzane ułatwienia idą zbyt daleko. Dążąc do zaprezentowania złożonych zagadnień możliwie prosto, przedstawia się je w sposób zbytnio uproszczony. Można tę osobliwość amerykańskich podręczników długo dyskutować. W tym miejscu jednak postąpimy po amerykańsku i powiemy krótko — nie ma róży bez kolców. Podręcznik został przez trójkę autorów napisany po mistrzowsku. Każdy jego rozdział można czytać prawie jak kryminał. Najpierw zostaje postawiony problem, a potem śledzimy pracę wielu detektywów — psychologów społecznych, którzy mozolnie prowadząc swoje eksperymenty, przyczyniają się stopniowo do wyjaśnienia zagadki naukowej. Dzięki wybranej przez autorów formie przedstawienia materiału czytelnik śledzi, krok po kroku, zmagania naukowców z ich, a jednocześnie z naszymi problemami — zapoznaje się z psychologią społeczną nie tylko od strony uzyskiwanych przez nią rezultatów badawczych, ale poznaje również proces dochodzenia do nich, proces tworzenia wiedzy naukowej. Ta właściwość podręcznika, którego jeden z autorów (E. Aronson) znany jest w naszym kraju z równie ciekawej pracy (Człowiek — istota społeczna), jest także ważnym argumentem za jego wydaniem w Polsce. Może polscy badacze pójdą tym śladem i będą opracowywać równie ciekawie i jednocześnie kompetentnie swoje podręczniki. Życzymy tego wszystkim polskim czytelnikom. Od kilku lat w USA przetacza się fala walki z tzw. seksizmem. Ta książka także nie jest od tego wolna. Autorzy poszli tu nawet o krok dalej, niż zwykle to się czyni. Postanowili mianowicie zrezygnować z inicjałów imion i pisać je w pełnym brzmieniu po to, by jednoznacznie można było zidentyfikować, czy konkretny wkład w rozwój psychologii społecznej jest dziełem kobiety czy mężczyzny. Widać tu również wyraźne starania o to, by ten kobiecy wkład maksymalnie eksponować. Ponieważ autorzy korzystają w zasadzie wyłącznie z badań amerykańskich, stąd zadanie to było zapewne dość trudne. Na szczęście sytuacje te nie wpływają na zawartość pracy. Wartość wkładu w rozwój danej dziedziny nauki nie zależy ostatecznie od tego, czy nazwisko (przynajmniej w języku polskim) kończy się na „i" czy na „a". Jest to jednak niewątpliwy smaczek tej pracy. Intencją autorów podręcznika było zaprezentować psychologię społeczną w sposób możliwie pełny. Wszystkie wywody zostały podporządkowane idei przewodniej, której najpełniejszym reprezentantem jest Elliot Aronson. Jej istotnym składnikiem jest specyficznie rozwinięta teoria dysonansu poznawczego. Znalazł się tu również rozdział poświęcony metodologii badań w psychologii społecznej, często zresztą przywoływany w toku analizy różnorodnych eksperymentów i badań stanowiących podstawową tkankę pracy i punkt wyjścia formułowanych wniosków.
18 Można także znaleźć fragment unikatowy nie tylko dla książek tego typu. Są to mianowicie uwagi zrodzone w dużej mierze z ustaleń psychologii uczenia się. Zmierzają do zaoferowania wszystkim uczącym się rad, które ułatwiają przyswojenie i przechowywanie materiału; mimo że są pomyślane głównie dla potrzeb tej książki, dadzą się wykorzystać wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z procesem uczenia się i nauczania. Podsumowując, trzeba stwierdzić, że jest to dobrze napisana i szczegółowo przemyślana praca prezentująca psychologię społeczną i ucząca jej. Celem autorów było nie tylko przedstawić obecny dorobek tej gałęzi wiedzy, ale i pokazać, w jaki sposób można z niego korzystać, by rozwiązywać różnorodne problemy społeczne, z jakimi przychodzi nam się borykać. Jest to niewątpliwie jedna z podstawowych zalet tej książki, z którą w zawody może iść tylko wielość różnorodnych zagadnień, w odniesieniu do których autorzy potrafią zastosować rozwiązania proponowane przez psychologię społeczną. STANISŁAW KOWALIK WALDEMAR DOMACHOWSKI
19 Przedmowa Witamy w książce Psychologia społeczna. Serce i umysł. Dziękujemy za zaproszenie do waszej sali wykładowej. Jako nauczyciele czujemy się zaszczyceni, ponieważ teraz więcej osób będzie mogło uczyć się z nami, niż gdybyśmy czynili to indywidualnie. Poświęciliśmy nasze zawodowe życie tej właśnie dziedzinie badań i choć nie oczekujemy od nikogo, by uczynił to samo, jesteśmy głęboko przekonani, iż każdy może skorzystać z wiedzy wypracowanej przez psychologię społeczną. Jest to obszar ustaleń naukowych dotyczących rzeczywistego życia. Dlaczego w otaczającym nas świecie istnieją uprzedzenia? Dlaczego ludzie potrafią być pomocni i uprzejmi w jednych sytuacjach, a zachowywać się agresywnie i dążyć do przemocy w innych? Co powoduje, iż zakochują się, by nie wspominać już o odkochiwaniu się? Krótko mówiąc, dlaczego robią to, co robią? Nieważne, sam czy w obecności innych, jesteś zawsze istotą społeczną. Wiesz o tym, nawet nieświadomie, że jesteś częścią większej, interaktywnej sieci składającej się z osób, które kształtują twoje myśli, uczucia i zachowanie. To, co inni myślą i mówią o nas — niezależnie od tego, czy się z tym zgadzamy — bierze się stąd, że my, ludzie, reagujemy zwykle na siebie nawzajem. Zachowanie społeczne jest skomplikowaną mieszaniną emocji i poznawania. Podtytuł Serce i umysł odzwierciedla naszą opinię o przedmiocie psychologii społecznej. Bo, jak napisał Karol Dickens, „Istnieje mądrość umysłu i... mądrość serca". Możemy być logiczni i analityczni; możemy też być gwałtowni i zmienni. Możemy podążać za tym, co nam dyktuje głowa, ale i za tym, czym kieruje się nasze serce. Czasami udaje się pogodzić oba dyktaty. Psychologia społeczna zajmuje się badaniem takich właśnie procesów. Praca nad tą książką wymagała wysiłku zarówno serca, jak i umysłu. Łącznie, cała nasza trójka uczy psychologii społecznej 65 lat i w tym czasie przynajmniej 65 razy przeglądaliśmy różne podręczniki, usiłując wybrać z nich to, co byłoby najlepsze dla naszych studentów, i prawie zawsze te wybory niezupełnie zaspokajały nasze oczekiwania. Dlatego zdecydowaliśmy się napisać własną książkę. Psychologia społeczna. Serce i umysł odzwierciedla sposób nauczania stosowany przez nas podczas zajęć. Jest to postępowanie łączące rygor naukowy (cudowna nauka empiryczna) i intelektualną ekscytację (w jaki sposób rzeczywiste życie może być najbardziej podniecającą grą?). Mówiąc bardziej szczegółowo — jest naszym „wyśnionym" podręcznikiem psychologii społecznej. Humanistyczne podejście do nauki Bardzo poważnie traktujemy cel nauczania formułowany przez nauki humanistyczne; pragniemy tak kształcić ludzi, by byli i artystami, i naukowcami, zaznajomionymi zarówno z humanistycznym spojrzeniem na świat, jak i tym, które jest oferowane przez naukę. Psychologia społeczna jest, naszym zdaniem, doskonałym miejscem na spotkanie się tych dwu tradycji. Po pierwsze, jest bogatą nauką empiryczną. Przez jej zgłębianie studenci uzyskają
20 sporą wiedzę o metodzie naukowej, „wzorcu" umożliwiającym dotarcie do odpowiedzi na pytania o związki przyczynowo-skutkowe w odniesieniu do dowolnego obszaru zainteresowań. Uważamy, że każdy, kto kończy studia, powinien posiadać wiedzę z zakresu metodologii. Ponieważ psychologia społeczna koncentruje się na życiu codziennym — sytuacjach, myślach i działaniach — jest atrakcyjnym sposobem przyswajania sobie zasad poznawania stosowanych w nauce. Tak więc w rozdziale poświęconym metodologii (rozdz. 2) obszernie omówiliśmy to, w jaki sposób psychologowie społeczni radzą sobie z nauką empiryczną. Pozwoli to studentom zdobyć podstawową wiedzę umożliwiającą zrozumienie „działania" nauki. Prezentacja badań prowadzonych w ramach psychologii społecznej rozszerzy tę wiedzę, dając jednocześnie podstawę naukowej edukacji. A co o sztuce? Ludzie nie mogą żyć wyłącznie nauką. Jesteśmy przekonani, iż naukowe sposoby badania i realne życie, stanowiące tkankę naszej nauki, pomogą nam połączyć ze sobą naukę i sztukę. Tworzenie dobrze skonstruowanego eksperymentu jest działaniem artystycznym wymagającym twórczej wyobraźni. Podejmując badanie, formułuje się wiele hipotez i pod- trzymując najlepsze, łączy się je w nowe kombinacje — tak jak artysta, który — nim rozpocznie malowanie farbami — tworzy wiele ołówkowych szkiców. Przeprowadzanie eksperymentu jest bardzo podobne do reżyserowania filmu albo sztuki: „Światła, kamera, akcja!" Takie badanie rozpoczyna się, gdy pierwszy jego uczestnik przekracza próg. Czy ty, reżyser (pisarz albo producent), skonstruowałeś sytuację eksperymentalną, która na tyle przypomina rzeczywiste życie, że potrafi wyzwolić w uczestnikach prawdziwe zachowania? Jeśli nie, nie odniesiesz sukcesu ani jako artysta, ani jako naukowiec. W tekście rozsialiśmy cytaty pochodzące od pisarzy, artystów i polityków oraz powszechnie znanych osób. Zawarte w nich prawdy są zgodne z tym, co psychologowie społeczni ustalili i odkryli w toku eksperymentów. Cytaty te przypominają nam, iż życie społeczne nie jest wyłączną domeną naukowców, lecz również artystów — każdy z nas przecież podlega prawidłowościom psychospołecznym. Podczas gdy cytaty unaoczniają nam wkład literatury światowej w zrozumienie psychologii społecznej, ilustracje w książce ukazują, jak bardzo sztuki wizualne ożywiają życie społeczne. Obraz jest naprawdę wart setki słów. Z dużą uwagą dobieraliśmy fotografie. W wielu przypadkach pochodzą one z naszych własnych zbiorów lub materiałów wykorzystywanych podczas nauczania. Naszym celem było wywołanie zaangażowania wizualnego czytelnika przez wykorzystanie pięknych, ale i prowokujących do zastanowienia wyobrażeń. Co więcej, na użytek tej książki stworzyliśmy oryginalne historyjki obrazkowe, które objaśniają trudne i skomplikowane koncepcje zjawisk psychospołecznych — w przyciągający oko i zaskakujący wizualnie sposób. Stwierdziliśmy, iż komiksy są cudownym narzędziem wykładu na naszych zajęciach; pozwalają odnieść skomplikowane koncepcje teoretyczne do codziennego życia i pomagają studentom poznać je bezpośrednio. Jesteśmy szczególnie zadowoleni, że udało się nam zamienić amatorskie wykonania na zrealizowane przez profesjonalnych artystów wspaniale prace, które zobaczycie. Proces badawczy jest rygorystyczny, ale i ekscytujący. Kiedy we troje planowaliśmy tę książkę, przyjęliśmy, że naszym pierwszym i nadrzędnym celem będzie zaprezentowanie czytelnikowi badań psychospołecznych w całej ich złożoności i rozległości; chcieliśmy zarazem, by studiujący poznał coś więcej niż same tylko wyniki tych badań. Pragnęliśmy pokazać, jak ekscytującym i intelektualnie pobudzającym wysiłkiem jest ich prowadzenie, które w rzeczywistości może stać się zabawą. Jednocześnie jest to ściśle kontrolowany proces wymagający bardzo szczegółowego zaplanowania, precyzyjnych decyzji i dokładnego wykonania. Głównym wyznacznikiem naszych tożsamości jako psychologów
21 społecznych są badania eksperymentalne. Pragnęliśmy, by ten podręcznik odzwierciedlał nasz entuzjazm i zaangażowanie w proces badawczy. Nigdy nie przestał nas intrygować i zadziwiać, a czasem nawet zmuszać do śmiechu. Chcieliśmy, by te sentymenty przewijały się przez nasze dyskusje poświęcone teoriom i ustaleniom psychologii społecznej. Nie wierzymy, że trzeba rozwodnić informację, by uczynić ją strawną lub zrozumiałą. Nawet bardzo złożony materiał może być łatwo przyswojony pod warunkiem, iż jest atrakcyjnie podany. Usiłujemy „nie przemawiać z góry" do naszych uczniów; staramy się tego uniknąć również i w tej książce. Prowadzimy naszego czytelnika poprzez sporą liczbę złożonych (a wspaniałych) badań w psychologii społecznej. W większości przypadków usiłujemy prosto opisać sposób, w jaki je zaaranżowano; co badani spostrzegli i co zrobili; skąd wziął się model postępowania i co odzwierciedla; bieżące zagadnienia teoretyczne i to, dlaczego wyniki badań świadczą na rzecz wysuniętych hipotez. Jeśli na tym polega naukowa dyscyplina, to w jaki sposób zaprezentować ich walor zabawowy? Jednym z możliwych sposobów jest uprzytomnienie czytelnikom, iż w rzeczywistości to ludzie, zwykli zjadacze chleba, których znamy (włączając w to nas samych), robili te badania. W tej książce użyliśmy imion uczelnianych kolegów. Prawdziwi ludzie, głęboko zaangażowani w swą pracę, jawią się wyraźniej, gdy czytasz ich pełne imiona i nazwiska w toku wywodu, a nie jedynie w imiennym spisie. Zastosowanie imion pozwala także zwrócić uwagę czytelnika na znaczny badawczy wkład kobiet w tę dziedzinę wiedzy — fakt, który niezamierzenie zostaje ukryty, gdy używamy tylko nazwisk. Gdzie to było uzasadnione, włączyliśmy informację anegdotyczną o tym, w jaki sposób badanie zostało przeprowadzone, bądź jak zaistniało; te krótkie historyjki pozwalają czytelnikowi poznać „kulisy" — ukryty dotąd świat tworzenia eksperymentów. Zastosowanie psychologii społecznej do spraw codziennego życia Jesteśmy przekonani, że psychologia społeczna jest w sposób naturalny interesującym obszarem wiedzy, który winien zwrócić uwagę studenta — niezależnie od jego zainteresowań, pochodzenia czy skłonności. Wszyscy ludzie są w codziennym życiu „aktorami", wytyczającymi swoją drogę w świecie społecznym, często z poczuciem, iż brakuje im mapy! Zagadnienia, które badamy w ramach psychologii społecznej, mogą dostarczyć studentom odpowiedniego rozpoznania, to jest określonej wiedzy, obejmującej teorię i ustalenia empiryczne, które wyjaśniają, dlaczego ludzie robią to, co robią. Uczynienie zjawisk codziennego życia przedmiotem zajęć z psychologii społecznej daje wiele korzyści. Studenci otrzymujący informację, która jest w sposób naturalny interesująca, są silniej motywowani do pracy z nią, do jej badania i przyswajania. Ukazanie związku realnych wydarzeń życiowych z procesami psychologicznymi pozwala studentom zrozumieć materiał akademicki na bardziej wyrafinowanym i złożonym poziomie. Wreszcie, i to jest najważniejsze, powiązanie wiedzy czerpanej z książki z wiedzą uzyskiwaną poprzez doświadczenie daje uczącym się coś, co mogą zabrać ze sobą, kiedy zajęcia się skończą — umiejętność zastosowania teorii psychologii społecznej do realizacji swych przyszłych życiowych zadań i do analizowania wydarzeń na świecie. Naszym zdaniem, zajęcia z psychologii społecznej nigdy się nie kończą — stajesz się po prostu swym własnym nauczycielem (acz nie musisz zdawać egzaminów!). Wyzwaniem dla nauczyciela psychologii społecznej (i autora podręcznika) jest stworzenie i trafne wskazanie wyraźnego i rzeczywistego związku między wiedzą akademicką a doświadczeniem codziennego życia. Potraktowaliśmy to wyzwanie bardzo poważnie. Każdy rozdział otwiera się opowiadaniem nawiązującym do realnej sytuacji życiowej takiej, jak: bieżące wydarzenie, zdarzenie z przeszłości, toczącą się dyskusja polityczna czy popularne
22 zjawisko kulturowe. Owe wprowadzające w zagadnienie winiety zachęcają, i to od samego początku rozdziału, do popatrzenia na codzienne doświadczenia z punktu widzenia psychologii społecznej. Co najważniejsze, w toku wywodu odwołujemy się do tych przedstawień, wzbogacając wykład i ułatwiając zrozumienie problemu w świetle teorii i wyników badań, które właśnie omawiamy. Oczekujemy, że ta edukacyjna technika zachęci studentów do wykorzystania zdobytej wiedzy w ich własnym życiu, a także ułatwi zrozumienie tego, co się dzieje w otaczającym ich świecie. Zachęcanie do krytycznego myślenia W ostatnich paru latach było sporo zgiełku wokół umiejętności „krytycznego myślenia" u studiujących. Co dla nas oznacza krytyczne myślenie? Pragniemy, aby nasi studenci byli aktywnymi, a nie tylko pasywnymi odbiorcami informacji, aby wychodzili poza rolę konsumenta tego, co wyprodukowano. Pragniemy, by zadawali pytania, podejmowali wyzwanie i angażowali się w zdobywanie tej wiedzy. Mówiąc krótko, chcemy, by nasi studenci myśleli, a nie tylko mechanicznie zapamiętywali. Czyż nie jest to marzeniem każdego nauczyciela? (Nie powinno być także marzeniem każdego uczestnika takich zajęć?) Co możemy zrobić jako autorzy podręcznika, by promować ten rodzaj myślenia? Jesteśmy przekonani, iż odpowiedź wiąże się ze sposobem prezentacji wiedzy teoretycznej i empirycznej. Zarówno teoria, jak i wyniki badań muszą mieć jednakową wagę. Ich wzajemne oddziaływanie na siebie czy nawet napięcie między nimi wywołuje intelektualne podekscytowanie. Czy badacz właściwie przetłumaczył teorię na odpowiedni wzorzec badawczy? Czy postawione hipotezy testują tę teorię? Czy rezultaty są wartościowe i znaczące? Czy wyniki podtrzymują teorię czy też zmieniają niektóre jej elementy? Aby skłonić do krytycznego myślenia, szczegółowo opisaliśmy sporo złożonych eksperymentów tak, by jasno ukazać, jak i dlaczego badacze realizowali swe prace. W jaki sposób badacz przeprowadził badanie, by uzyskać postulowany wniosek? Dlaczego te rezultaty są trafne, interesujące czy użyteczne? Próbowaliśmy pokazać bardzo wyraźny związek teorii i badań, omawiając teoretyczną bazę zjawisk, wyjaśniając pytania, które wynikają z teorii, a następnie pokazując odpowiednie dowody empiryczne. Taki sposób prezentacji często obejmuje otwarte omówienie również takich obszarów dociekań, w odniesieniu do których dowody są niejedno-znaczne, gdzie dane z wielu badań nie dostarczają jeszcze spójnej czy wyczerpującej odpowiedzi na sformułowane wstępnie pytania. Pragniemy przypomnieć naszym uczniom, że nauka żyje — ciągle ewoluuje, nawet wtedy, gdy o tym czytają. Ten styl przedstawiania zachęca studentów do krytyki badań i do decydowania na własny użytek, czy ich wyniki są trafne, wartościowe i godne zaufania. Krytyczne myślenie to zwłaszcza zadawanie pytań i myślenie na własny użytek. Studenci otrzymują „panoramiczny obraz" ujawniający swoiste sprzężenie zwrotne, które istnieje między wnioskowaniem a działaniem — nazywa się to testowaniem hipotez — gdy czytają o tym, jak i dlaczego badacz przeprowadził badanie. Powinniśmy przypomnieć, że krytyczne myślenie nie oznacza po prostu krytykowania tego, co ktoś pisze. Oznacza również systematyczny i analityczny styl myślenia. Prezentowanie informacji powinno to preferować. Krótko mówiąc, sądzimy, że można skłonić ucznia do czytania tego podręcznika i spowodować, by myślał! Promujemy taką krytyczną postawę poprzez precyzyjne rozplanowanie naszych rozdziałów. Usytuowanie i przepływ materiału oraz przemyślane stosowanie nagłówków pomogą czytelnikowi w wytworzeniu sobie owego „panoramicznego obrazu". Wreszcie, ważnym elementem krytycznego myślenia jest zdolność do wyjrzenia poza swojskie i „znane". Pragniemy, by czytelnicy zdali sobie sprawę z tego, że to, jak myślą
23 i działają Amerykanie w USA, w swoim świecie społecznym, daleko odbiega od pełnej opowieści o ludzkim istnieniu. Włączyliśmy także, tam gdzie to było potrzebne, informację międzykulturową, z intencją zachęcenia studentów do rozważenia różnic — tak w obrębie ich własnej kultury, jak i poza nią. Podręcznik i wykłady: bliźniacze dzieci różnych rodziców Dobry podręcznik powinien się stać częścią doświadczenia związanego z uczestnictwem w zajęciach i być utwierdzeniem wizji nauczyciela. Psychologia społeczna. Serce i umysł dostarcza wielu uzupełnień, które wzbogacają zarówno nauczycielską prezentację tej nauki, jak i jej rozumienie przez studenta. Po pierwsze, w oryginale naszemu podręcznikowi towarzyszy podręcznik instruktora napisany przez Freda W. Whitforda ze State University w Montanie. Obejmuje on konstrukcję poszczególnych rozdziałów, część „nauczyciel nauczycielowi", wskazówki co do dalszej lektury, rodzaje aktywności w trakcie zajęć, strategie uczenia, pytania do przemyślenia i dyskusji oraz listę wybranych prac do każdego z rozdziałów. Ponadto zawiera niektóre z naszych własnych ćwiczeń realizowanych w trakcie zajęć i obszerniejsze wykazy taśm wideo i filmów na ich użytek. Po drugie, towarzyszy naszej pracy obszerny zbiór testów opracowany przez Kurta Holzhausena i Richarda P. McGłynna, obu z Texas Tech University. Zawiera on ponad 1000 pytań o charakterze wielokrotnego wyboru lub eseju, które zostały wyczerpująco zanalizowane przez psychologów społecznych. Każde pytanie jest odniesione do odpowiedniego tematu w tekście oraz do strony podręcznika. By zwiększyć łatwość testowania, około 15% pytań wielokrotnego wyboru z tego banku testów występuje także w przewodniku dla uczniów. Bank testów jest również dostępny — za pośrednictwem oprogramowania TestMaster dla komputerów typu IBM lub Macintosh — w skomputeryzowanej formie umożliwiającej prowadzącemu wyświetlenie istniejącego pytania lub dodanie nowego. Na potrzeby ucznia Kurt Holzhausen i Richard P. McGłynn napisali przewodnik, który zawiera przeglądy rozdziałów i wskazówki co do dalszego studiowania, zarysy poszczególnych rozdziałów, problemy do przyswojenia, terminy kluczowe i dwa testy odnoszące się do praktyki, które wykorzystują zarówno wielokrotny wybór, jak i eseje odwołujące się do krytycznego myślenia — osobno do każdego z rozdziałów. Ponadto przewodnik zawiera nasze wyczerpujące testy dla czytelnika, związane z zawartością podręcznika. Dziękujemy za wybór naszej książki. Prosimy o komentarze i sugestie. W razie potrzeby prosimy do nas pisać pod adresem: HarperCollins Publisher, 10 East 53rd Street, New York, NY 10022. Podziękowania Elliot Aronson pragnie podziękować Carrie Fried, bardzo pomocnej w poszukiwaniu niektórych materiałów do tej książki, oraz Verze Aronson, która, jak zwykle, dostarczyła inspiracji i działała jak płyta rezonansowa wielu jego idei. Timothy Wilson dziękuje swemu promotorowi, Richardowi E. Nisbettowi, który wykształcił jego zainteresowanie tą dziedziną badań i pokazał związek między psychologią społeczną jako dyscypliną naukową a życiem codziennym. Dziękuje też swym studentom: Ericowi Andersenowi, Kate Etiing, Sarze Hodges, Chrisowi Houstonowi, Kristen Klaaren, Suzanne LaFleur i Samuelowi Lindseyowi, którzy pomogli mu utrzymać równowagę między funkcjami profesora jako badacza, nauczyciela i autora. Dziękuje także swym rodzicom, Elizabeth i Geoffreyowi Wilsonom, za ich komentarze do wstępnych wersji rozdziałów
24 i całościowe wsparcie. Przede wszystkim zaś dziękuje żonie, Deirdre, i swym dzieciom, Christopherowi i Leighi, za ich miłość, cierpliwość i zrozumienie, nawet wówczas, gdy godzina była późna, a komputer ciągle włączony. Robin Akert dziękuje swoim studentom i kolegom z Wellesley College za ich poparcie i zachętę. Szczególnie zaś jest zobowiązana profesorom: Julie Drucker, Patricii Berman, Nancy Genero, Abigail Panter i Jonathanowi Cheekowi. Ich rady, uwagi i poczucie humoru były nie do przecenienia. Jest głęboko wdzięczna swej rodzinie. Michach i Waynowi Akertom oraz Lindzie i Jerry'emu Wuichetom; ich niewyczerpany entuzjazm i nieograniczone poparcie pozwoliły jej wytrwać w tym projekcie, mimo wszystkich przeszkód. Dziękuje też C. Issakowi i G. Livetowi za autorską inspirację. Wreszcie, żadne słowo nie jest w stanie wyrazić jej wdzięczności i długu wobec Dane Archer, promotora, koleżanki i przyjaciela, która otworzyła dla niej świat psychologii społecznej i ciągle pozostaje w nim jej przewodnikiem. Żadna książka nie może być napisana ani opublikowana bez pomocy wielu osób, które pracują z autorami, sami pozostając za kulisami. Również nasza książka nie jest tu wyjątkiem. Po pierwsze, pragniemy podziękować kolegom, którzy czytali pierwsze wersje rozdziałów i dostarczyli wielu niezwykle pożytecznych uwag. Byli to: Jeffrey B. Adams z College Saint Michael; John R. Aiello z Rutgers University; Charles A. Alexander z Rock Valley College; Joan W. Baiły z Jersey City State College; Norma Baker z Belmont University; William A. Bamard z University of Northern Colorado; Susan E. Beers ze Sweet Briar College; Thomas Blass z University of Maryland, Baltimore County; C. Georg Boeree z University Shippensburg; Lisa M. Bohon z California State University w Sacramento; Peter J. Brady z Ciark State Community College; Kelly A. Brennan z University of Texas w Austin; Susan D. Clayton z Allegheny College; Brian M. Cohen z University of Texas w San Antonio; Steven G. Cole z Texas Christian University; Eric J. Cooley z Western Oregon State College; Keith E. Davis z University of South Carolina-Columbia; Karen G. Duffy ze State University of New York w Geneseo; Steve L. Eiłyson z Youngstown State University; Susan Fiske z University of Massachusetts w Amherst; Robin Franek z Southwestem College; William Rick Fry z Youngstown State University; Frederick X. Gibbons z Iowa State University; Judith Harackiewicz z University of Wisconsin-Madison; Tracy B. Heniey z Mississippi State University; David E. Hyatt z University of Wisconsin-Oshkosh; James D. Johnson z University of North Carolina-Wilmington; Lee Jussim z Rutgers University; G. Daniel Lassiter z Ohio University; Joann M. Montepare z Tufts University; W. Gerrod Parrott z Georgetown University; M. Susan Rowley z Champlain College; Connie Schick z Bloomsburg University; Richard C. Sherman z Miami University of Ohio; Randolph A. Smith z Ouachita Baptist University; T. Gale Thompson z Bethany College; Garry L. Wells z Iowa State University; Pauł L. Wienir z Western Michigan University; William H. Zachry z University of Tennessee- Martin. Pragniemy także podziękować wyspecjalizowanemu zespołowi wydawniczemu z HarperCollins, szczególnie zaś Catherinie Woods, naszemu Acquisitions Editor oraz Mimi Melek, naszemu Developmental Editor. Nasze podziękowania niech zechcą również przyjąć: Susan Driscoll, Editorial Director; Marcus Boggs, Editor-in-Chief; Art Pomponie, Director of Development; Paula Soloway, Project Editorial Manager; Evelyn Owens, Supplements Editor; Mark Paluch, Marketing Manager; Tony Griego, Cartoonist; Sally Steele i Thompson Steel, Book Production, Design and Production Group oraz Laura Pearson i Chris Olson. Na koniec dziękujemy Mary Falcon, bez której nigdy nie rozpoczęlibyśmy tego przedsięwzięcia. ELLIOT ARONSON TIMOTHY D. WILSON ROBIN M. AKERT
25 Wskazówki dla studentów Tak więc istnieje zarówno twórcze czytanie, jak i twórcze pisanie. — Ralph Waldo Emerson, 1837 Jestem jak rzep; przyczepię się. — William Szekspir, 1604 Oba powyższe cytaty określają wszystko to, co powinieneś uznać, by skutecznie przyswajać wiedzę: być aktywnym i twórczym odbiorcą informacji i mieć pewność, że owa wiedza z tobą pozostanie! Jak to ze sobą pogodzić? Tak naprawdę nie jest to zbyt trudne. Jak wszystko w życiu wymaga jedynie nieco pracy — inteligentnej, dobrze zaplanowanej, celowej. Poniżej o tym, jak to zrobić. Zapoznaj się z podręcznikiem Wierz lub nie, ale dokładnie przemyśleliśmy organizację i strukturę każdego rozdziału. Istnieje powód, dla którego zagadnienia pojawiają się w taki, a nie inny sposób. Chcemy mianowicie, byś przyswoił sobie ten materiał tak dalece, jak to tylko możliwe. A oto garść wskazówek, na co zwrócić uwagę w poszczególnych rozdziałach: • Ważne definicje czy kluczowe terminy są zapisane pogrubionym drukiem, by były łatwo widoczne. Definicje podajemy w tekście, a także powtarzamy na marginesie. Ma ci to pomóc, jeśli zapomniałeś znaczenia danego terminu. Owe definicje z marginesu dają się szybko odszukać. Możesz je także znaleźć w słowniku na końcu książki. • Upewnij się, iż zwróciłeś uwagę na nagłówki rozdziałów i podtytuły (pogrubione). Czytając, ludzie mają tendencję najpierw do pobieżnego przeglądu jedynie nagłówków, bez rzeczywistego zapoznania się z nimi. To właśnie jest powodem zakłopotania, jakie odczuwasz, gdy po przeczytaniu kilku bieżących stron nie bardzo rozumiesz, o co tu chodzi. Nagłówki są szkieletem, który utrzymuje rozdział w całości. Łączą się one wzajemnie, tworząc kręgosłup. Gdybyś się poczuł zagubiony, wróć do poprzedniego nagłówka i jeszcze wcześniejszych — dostarczy to „panoramicznego obrazu" tego, do czego zmierza dany rozdział. Pomoże ci także zobaczyć związki w obrębie prezentowanego materiału.