jola-amiculus

  • Dokumenty229
  • Odsłony68 615
  • Obserwuję165
  • Rozmiar dokumentów3.5 GB
  • Ilość pobrań22 389

Wstępne unieruchamianie złamań

Dodano: 8 lata temu

Informacje o dokumencie

Dodano: 8 lata temu
Rozmiar :2.2 MB
Rozszerzenie:pdf

Wstępne unieruchamianie złamań.pdf

jola-amiculus MEDYCYNA ABC zabiegów w pediatrii - z mp.pl
Użytkownik jola-amiculus wgrał ten materiał 8 lata temu.

Komentarze i opinie (0)

Transkrypt ( 4 z dostępnych 4 stron)

Medycyna Praktyczna - portal dla lekarzy Wstępne unieruchamianie złamań ABC zabiegów diagnostycznych i leczniczych w pediatrii Odcinek 23: Wstępne unieruchamianie złamań dr med. Jerzy Sułko z Oddziału Ortopedyczno-Urazowego Kliniki Chirurgii Dziecięcej Katedry Chirurgii Pediatrycznej Polsko-Amerykańskiego Instytutu Pediatrii CM UJ w Krakowie Kierownik Kliniki: dr hab. med. Adam Bysiek Data utworzenia: 22.12.2003 Ostatnia modyfikacja: 30.04.2007 Opublikowano w Medycyna Praktyczna Pediatria 2003/05 Zasady unieruchamiania obrażeń układu kostno-stawowego i złamań kości są takie same od wielu lat. Zawsze należy unieruchamiać stawy sąsiadujące ze złamaniem, co pozwala utrzymać prawidłowe ustawienie odłamów złamania, zapobiega ruchomości w miejscu złamania, a tym samym chroni przed bólem. W razie poważniejszego urazu lub podejrzenia złamania należy wykonać wstępne unieruchomienie. W obrażeniach lub złamaniach obojczyka, kości ramiennej albo kości przedramienia w celu unieruchomienia stosuje się temblak lub chustę trójkątną (fot. 1. i 2.). Fot. 1. Jeśli założenie szyny jest niemożliwe, należy zastosować najprostsze z możliwych unieruchomienie, np. temblak, lub przybandażować kończynę do tułowia. Wstępne unieruchamianie złamań http://www.mp.pl/artykuly/?aid=15745&print=1 1 z 4 2013-06-24 00:22

Fot. 2. Temblak - najprostsze unieruchomienie za pomocą chusty trójkątnej w przypadku złamania obojczyka lub kości ramiennej Powszechnie używa się także szyn Kramera (metalowa szyna owinięta watą lub ligniną i bandażem; fot. 3.). Fot. 3. Szyny Kramera Dzięki możliwości zginania, szynę Kramera dopasowujemy do kształtu kończyny. Szyny Kramera stosuje się w unieruchamianiu obrażeń i złamań kości kończyn górnych i dolnych: - szyna przedramienno-ramienna - obrażenia ramienia, łokcia lub bliższej części przedramienia (fot. 4.); - szyna przedramienno-dłoniowa - obrażenia przedramienia, okolicy nadgarstka i dłoni (fot. 5.); - szyna stopowo-udowa - obrażenia uda (przy złamaniu uda powinna sięgać wysoko, co najmniej do pośladka), kolana i bliższej części podudzia (fot. 6.); - szyna stopowo-podudziowa - obrażenia goleni, stawu skokowego i stopy (fot. 7.). Wstępne unieruchamianie złamań http://www.mp.pl/artykuly/?aid=15745&print=1 2 z 4 2013-06-24 00:22

Fot. 4. Szyna przedramienno-ramienna stosowana w przypadku obrażeń ramienia, łokcia lub bliższej części przedramienia Fot. 5. Szyna przedramienno-dłoniowa stosowana w przypadku obrażeń przedramienia, okolicy nadgarstka i dłoni Fot. 6. Szyna stopowo-udowa stosowana w przypadku obrażeń uda (przy złamaniu uda powinna sięgać wysoko, co najmniej do pośladka), kolana i bliższej części podudzia Wstępne unieruchamianie złamań http://www.mp.pl/artykuly/?aid=15745&print=1 3 z 4 2013-06-24 00:22

Fot. 7. Szyna stopowo-podudziowa stosowana w przypadku obrażeń goleni, stawu skokowego i stopy Uwaga: W przypadku złamaniu uda lub podudzia najprostsze unieruchomienie polega na przybandażowaniu złamanej kończyny do zdrowej nogi. Specjalistyczne zespoły ratunkowe we wstępnym unieruchamianiu stosują niekiedy specjalne szyny pneumatyczne. Kończynę wkłada się do szyny, a następnie pompuje powietrze; po napompowaniu szyna dopasowuje się do kształtu kończyny, usztywniając ją na czas transportu chorego. W urazach kręgosłupa szyjnego należy stosować kołnierz (fot. 8.), najlepiej sztywny. Fot. 8. Kołnierz stosowany w przypadku podejrzenia uszkodzenia kręgosłupa szyjnego Chorego z urazami dalszego odcinka kręgosłupa należy transportować w pozycji leżącej, na specjalnych sztywnych noszach. U pacjenta w ciężkim stanie należy także unieruchomić kręgosłup szyjny za pomocą specjalnego urządzenia typu FERNO, które pozwala utrzymać głowę i kręgosłup szyjny w jednej pozycji, bez możliwości jej skręcania. Po określeniu rodzaju obrażeń lub złamania podejmujemy decyzję o dalszym postępowaniu. Złamania nieprzemieszczone unieruchamiane są od razu, natomiast złamania z przemieszczeniem najpierw należy nastawić, a dopiero później unieruchomić. Złamania, których nie można nastawić zachowawczo, wymagają leczenia operacyjnego (zespolenia). Do unieruchamiania złamań stosuje się opatrunek gipsowy tradycyjny lub nowsze opatrunki syntetyczne. Więcej informacji znajdą Państwo na stronie http://www.mp.pl Copyright © 1996 - 2011 Medycyna Praktyczna Wstępne unieruchamianie złamań http://www.mp.pl/artykuly/?aid=15745&print=1 4 z 4 2013-06-24 00:22